این عادت در بین برخی روشنفکران و اقتصاددانهای داخل ایران وجود دارد که تصور میکنند آمریکای لاتین مساوی است با اقتصاد کمونیستی بسیار بسته و چپگرایانه که هیچ تفاوتی با اقتصاد روسیه ندارد. در حالی که این طور نیست.
ارسلان فتحیپور/رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس
این عادت در بین برخی روشنفکران و اقتصاددانهای داخل ایران وجود دارد که تصور میکنند آمریکای لاتین مساوی است با اقتصاد کمونیستی بسیار بسته و چپگرایانه که هیچ تفاوتی با اقتصاد روسیه ندارد. در حالی که این طور نیست. در ونزوئلا شاهد یک اقتصاد پویا و مدرن هستیم که از قضا از انضباط مالی بالایی برخوردار است. در این کشور پول، به صورت بیضابطه خرج نمیشود. رئیسجمهور این کشور طی سالهای فراوان توانسته بود یک سیستم خوب مالی را راهاندازی کند که به شدت فاصله طبقاتی را کاهش داد. متاسفانه برخی سیاستهای باز اقتصادی و اقتصاد آزاد را در تعارض با سیاستهایی میدانند که میتواند بخش تهیدست جامعه را به خوبی تحت حمایتهای مالی قرار دهد. اما در کشور ونزوئلا به نظرم یک تجربه موفق از تلفیق این دو نوع سیاست را داشتیم. در این کشور درهای واردات به سوی همه کشورها باز است. بهترین محصولات خارجی در این کشور پیدا میشود اما تولید ناخالص ملی این کشور با وجود درآمدهای نفتی بسیار بالاست. سیاستهای اقتصادی این کشور سبب شد تا اصلاً یارانهای نباشد که بخواهد به تمام مردم تعلق گیرد. در این کشور حرف از فرصتهای برابر اقتصادی است. مردم این
کشور خیالشان راحت است که به نحو بسیار مناسبی از ثروتهای ملی بهرهبرداری میشود و این بهرهبرداری سودش عاید تمام کشور میشود. ونزوئلا نهتنها از لحاظ منابع معدنی و نفتی ثروتمند است که به نظر من به دلیل شیوههای صحیح اقتصادی توانسته به رشد مطلوب اقتصادی با نرخ تورم پایین و میزان اشتغال بالا دست پیدا کند. متاسفانه در کشور ما مسائل سیاسی با مسائل غیرسیاسی ادغام میشود. به همین دلیل میبینیم که وقتی اسم ونزوئلا میآید به جای اینکه به فکر مناسبات اقتصادی خوب با این کشور باشیم همه ذهنها یاد و نگاهشان به سمت آقای احمدینژاد و رابطه ایشان با چاوس و سخنان ایشان در مراسم فوت وی میافتد. در حالی که متاسفانه این خلط مباحث میتواند ضربه نامناسبی به روابط اقتصادی دو کشور بزند. ما توانستیم در ونزوئلا فرصتهای خوب سرمایهگذاری ایجاد کنیم. این کشور منبع بسیار خوبی برای صادرات برخی تجهیزات و همچنین سرمایهگذاری است. البته باید به این حقیقت اذعان کرد که ما از یک رانت سیاسی بهره بردهایم و آن ارادت آقای چاوس به جمهوری اسلامی ایران است. وگرنه کشورهای بسیاری طبق برآوردهای ما آماده سرمایهگذاری در این کشور هستند. به هر حال به
نظر من، بخش خصوصی کشور باید سازوکار واحدی با دولت انجام دهد و به کمک مناسبات سیاسی بهینه به سوی سرمایهگذاریهای بزرگ در ونزوئلا گام بردارد. الان در بخش مسکن در این کشور سرمایهگذاری شده است. در بخش لبنیات هم مناسبات خوب تجاری داریم و باید این زمینه را گستردهتر کرد. انشاءالله اگر سرمایهداران بخش خصوصی بتوانند وارد بازار کار و سرمایه در این کشور شوند، میتوانیم گامهای خوبی برداریم که در رفع برخی تحریمهای بانکی هم میتواند موثر باشد. به هر حال برای ایران، آمریکای لاتین یک فرصت خوب مناسبات اقتصادی است. تاجران و بازرگانان اگر بخواهند میتوانند با کمک سفارت ایران در این کشور، این فرصتها را شناسایی کنند. دولت ایران و رئیسجمهور جدید ونزوئلا هم که نشان دادند همچنان نسبت به تعهدات قبلی آقای چاوس، متعهد هستند و این یعنی سود، در کنار کسب توانایی بیشتر برای آمادگی حضور یافتن در بازارهای جدیدتر بینالمللی.
دیدگاه تان را بنویسید