تاریخ انتشار:
اختراع مجدد چرخ
امنیت جاده‌ای
طی دو سال گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه مقابله با بیماری‌های واگیردار در کشورهای فقیر حاصل شده است.
طی دو سال گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه مقابله با بیماری‌های واگیردار در کشورهای فقیر حاصل شده است. فلج اطفال تقریباً به طور کامل ریشه‌کن شد، مالاریا مهار شده است و ایدز به تدریج تحت کنترل در‌می‌آید. اما در کمال غفلت همگان بیماری واگیردار دیگری که ساخته دست بشر است جهان در حال توسعه را مورد هجوم قرار داده است. اکنون تصادفات جاده‌ای سالانه بیش از 3/1میلیون نفر تلفات می‌گیرد که از مرگ و میر ناشی از مالاریا یا سل بیشتر است. با روند کنونی پیش‌بینی می‌شود تلفات جاده‌ای تا سال 2030 از مجموع تلفات این دو بیماری و حتی از تلفات ایدز بیشتر شود. اکثر قربانیان در کشورهای دارای درآمد اندک یا متوسط هستند. در سال 2011 آمار تلفات جاده‌ای در این کشورها 2/1 میلیون نفر و کشورهای ثروتمند 99 هزار نفر بود. هرساله در جهان ثروتمند به ازای هر 100 هزار خودرو فقط 15 نفر کشته می‌شوند در حالی که در اتیوپی این رقم 250 برابر است. شاید بتوان خود را گول زد و این تلفات را بهای توسعه دانست. جاده‌سازی یکی از موثرترین راه‌های افزایش رشد است. مطابق گزارش بانک جهانی پروژه‌های سرمایه‌گذاری جاده‌ای زیادی در جهان وجود دارند که نرخ بازدهی
سرمایه در آنها از نرخ اقتصادی 12درصد فراتر می‌رود. دهه‌ها بود که در جهان ثروتمند آمار تلفات جاده‌ای و نرخ رشد شانه به شانه هم پیش می‌رفتند. اولین مرگ ناشی از تصادف با اتومبیل در سال 1896 اتفاق افتاد و اوج تلفات در دهه 1970 بود. اما از آن زمان محدودیت‌های اعمال‌شده بر رانندگان و سرمایه‌گذاری در مسائل ایمنی، تلفات جاده‌ای در کشورهای ثروتمند را به نصف تقلیل داده است. از زمان ثبت آمار در سال 1910، جاده‌ها و خیابان‌های نیویورک اکنون به بالاترین سطح ایمنی رسیده‌اند. سوئد هنوز به هدف پایان دادن به تلفات جاده‌ای خود نرسیده است. اما در سال 2013 فقط مرگ یک کودک زیر هفت سال در تصادف گزارش شد. فناوری‌هایی مانند قفل الکل که از رانندگی در حال مستی جلوگیری می‌کند و اتومبیل‌های دارای سامانه رانندگی هوشمند در آینده باز هم ایمنی جاده‌ها را در جهان ثروتمند افزایش خواهند داد. دولتمردان کشورهای فقیر تصور می‌کنند که آنها نیز باید شاهد افزایش تلفات باشند چرا که ثروتمند شدن به این بها به دست می‌آید. حامیان مالی و بانک‌های توسعه به این نتیجه می‌رسند که جاده خطرناک از نبود جاده بهتر است. اما تجربه کشورهای ثروتمند نشان داده است که
جاده‌ها را می‌توان به سادگی و با هزینه کمی ایمن‌تر ساخت. این کار علاوه بر این که نوعی تجمل نیست از نظر اقتصادی هم بسیار منطقی خواهد بود. بسیاری از قربانیان تصادفات پسر‌بچه‌ها و مردان در سن کاری هستند. مرگ یا معلولیت آنها خانواده‌ها را درمانده و ملت را از ارزشمندترین شهروندانش محروم می‌کند. صورت‌حساب‌های پزشکی، هزینه مراقبت، ضرر حاصل از کاهش تولید و خسارات خودروها برای کشورهای فقیر معادل10درصد تولید ناخالص داخلی هزینه دارد. برخی اقدامات ایمنی اخیر در کشورهای ثروتمند از قبیل مسیر ویژه دوچرخه، چراغ‌های راهنمایی دارای شمارش معکوس و استانداردهای سختگیرانه خودروها پر‌هزینه هستند. اما بزرگ‌ترین اقدامات نجات‌بخش هزینه‌ای ندارند. فقط کسر اندکی از کل هزینه ساخت یک جاده می‌تواند تلفات آن را به میزان چشمگیری کاهش دهد. خیابان‌هایی که توسط عابران استفاده می‌شوند باید خط عابر داشته باشند. هم‌اکنون 84 درصد خیابان‌های دنیا فاقد این خط هستند. عابران نیازمند مسیرهایی ایمن برای عبور از خیابان هستند. جاده‌هایی که حرکت خودرو در آنها سریع است باید دارای تقاطعی با طراحی مناسب باشند و موانعی داشته باشند که جلوی تصادفات رو‌در‌رو را
بگیرد. دولت‌ها باید مرتباً از طریق بیلبورد، رادیو و تلویزیون به مردم گوشزد کنند که کمربند خودرو و کلاه ایمنی موتورسواران حافظ جان آنهاست. آنها همچنین باید مطمئن شوند که پلیس و دادگاه قوانین را علیه رانندگان متخلف اعمال می‌کنند. هزینه این کارها بسیار ناچیز است. هزینه جلوگیری از مرگ یا جراحت با استفاده از سرعت‌گیر در تقاطع‌های مرگبار در جنوب آفریقا فقط هفت دلار است، نصب حصار بین اتومبیل‌ها و عابران پیاده در بنگلادش 135 دلار خرج دارد. اما کشورهای اندکی با تلفات جاده‌ای همانند مقابله با بیماری‌های واگیردار برخورد می‌کنند. سالانه در جهان چهار میلیارد دلار فقط توسط سازمان‌های خیریه برای مقابله با ایدز، مالاریا و سل هزینه می‌شود. این در حالی است که در اکثر کشورها بیش از نیمی از مرگ و میرها در یک‌دهم جاده‌ها اتفاق می‌افتد. برای مردم فقیر جاده‌ها از یک طرف امیدآفرین و از طرف دیگر فلاکت‌بار هستند. اگر اندکی پول برای ایمنی هزینه شود این توازن به سمت امید تغییر می‌کند. این کار به نفع همگان خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید