بیکاران ناامید

بازار نیروی کار ایالات متحده، که اخیراً با ریاست جانت یلن بر فدرال‌رزرو با اهمیت‌تر تلقی می‌شود، بازار بسیار پیچیده‌ای است که در مورد آمار ارائه شده در آن، خصوصاً محاسبه نرخ بیکاری، مناقشه فراوان است. در حالی که بسیاری از اقتصاددانان و برندگان جایزه نوبل به صف حمایت‌کنندگان از افزایش حداقل حقوق ساعتی پیوسته‌اند و از قانونی پشتیبانی می‌کنند که قرار است در صورت تصویب، حداقل حقوق‌ساعتی را از 25/7 دلار فعلی در سه مرحله و سه سال متوالی به 1/10 دلار برساند، عده زیادی از شاغلان در این کشور، مشکل بزرگ را نه کم بودن حداقل حقوق ساعتی که ساعت کم کار در هفته می‌دانند. بسیاری از فروشگاه‌های خرده‌فروشی، رستوران‌ها و فست‌فودها برای اینکه مجبور نباشند هیچ پرداختی جز حداقل حقوق قانونی را به کارمندان خود داشته باشند، تعداد ساعت کار آنان در هفته را کاهش داده‌اند. به عنوان مثال فروشگاه‌های کی‌اف‌سی به جای حداقل 25 ساعت کار در هفته به کارکنان خود تنها 15 ساعت کار در هفته را پیشنهاد می‌کنند که به معنای تنها شش هزار دلار درآمد در سال است. شرکت برای ساعات باقیمانده کاری، اقدام به استخدام کارکنان نیمه وقت جدید می‌کند. به این ترتیب وضعیت فوق از دو جهت بر بازار نیروی کار تاثیر می‌گذارد، هم تعداد افراد بیکار را به صورت غیرواقعی کم نشان می‌دهد و هم میزان حقوق دریافتی افراد شاغل را به شدت کاهش می‌دهد. در حقیقت طبق آمار رسمی با در نظر گرفتن تورم، حداقل حقوق ساعتی 25/7 دلار حتی از حقوق ساعتی سال 1956 کمتر است. اگر قانون افزایش حداقل حقوق تصویب شود، میزان دریافتی یک کارگر تمام وقت از 15 هزار دلار در سال به 21 هزار دلار در سال افزایش می‌یابد. مشکل دیگر این بازار، نحوه محاسبه نرخ بیکاری است. طبق آمار رسمی، نرخ بیکاری ایالات متحده در ماه دسامبر سال 2013 به 7/6 درصد رسید. آماری که بسیاری اعتقاد دارند واقعی نیست. در واقع در ایالات متحده، بیکار به شخصی اطلاق می‌شود که به طور فعال به دنبال کار بوده، به بنگاه‌های کاریابی مراجعه و فرم‌های مربوط به درخواست شغل را تکمیل می‌کند. با این حساب، کسانی که به علت طولانی شدن دوره بیکاری از یافتن شغل مناسب ناامید شده‌اند از تعداد افراد در جست‌وجوی کار رسماً کم شده و در نتیجه نرخ بیکاری را کاهش می‌دهند در صورتی که در واقعیت، این نه بیکاری، که امید مردم به یافتن شغل مناسب است که کاهش پیدا کرده است. تنها در ماه دسامبر 347 هزار نفر بازار نیروی کار ایالات متحده را ترک کرده‌اند. این موضوع نرخ مشارکت در این بازار (درصدی از کل جمعیت که یا به دنبال کار می‌گردند و یا شاغل هستند) را به 8/62 درصد کاهش داد که کمترین درصد مشارکت از سال 1978 به بعد محسوب می‌شود. اگر به این موضوع نیز توجه کنیم که در ماه دسامبر 2013 تنها 74 هزار شغل در ایالات متحده ایجاد شده است، بیشتر به این امر پی می‌بریم که ترک بازار نیروی کار به مراتب اثر شدیدتری بر کاهش نرخ بیکاری داشته است تا ایجاد شغل‌های جدید.