گفت‌وگو با مدیرعامل ایران‌خودرو
به فرانسوی‌ها سخت می‌گیریم
در شرایطی که گفته می‌شود رنو برای بازگشت به ایران انگیزه دارد و حتی در پی گسترده‌تر کردن فعالیت‌هایش نیز هست، ظاهراً ایران‌خودرویی‌ها می‌خواهند بر این فرانسوی و هموطنش پژو، سخت بگیرند.
در شرایطی که گفته می‌شود رنو برای بازگشت به ایران انگیزه دارد و حتی در پی گسترده‌تر کردن فعالیت‌هایش نیز هست، ظاهراً ایران‌خودرویی‌ها می‌خواهند بر این فرانسوی و هموطنش پژو، سخت بگیرند. آن‌طور که هاشم یکه‌زارع مدیرعامل ایران‌خودرو می‌گوید، رنو و پژو باید بدانند که دوران مونتاژکاری در ایران‌خودرو به پایان رسیده و آنها باید به فکر سرمایه‌گذاری در ایران باشند.
چندی پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه رنو برای بازگشت به ایران به دنبال شریک مالی می‌گردد. شما در جریان هستید؟ آیا ممکن است شراکت‌تان با این خودروساز فرانسوی از سر گرفته شود و گسترش یابد؟
به هر حال یکی از شروط ما برای شراکت، سرمایه‌گذاری مشترک است که اتفاقاً رنو آن سرمایه‌گذاری را که مدنظر ماست انجام نداده و اگر می‌خواهد با ما شراکت دوباره‌ای داشته باشد، باید این موضوع را در دستور کار خود قرار دهد.
یادم هست در گفت‌وگویی که قبلاً با شما داشتم، چندان از رنو راضی نبودید و به اصطلاح خیلی دل خوشی از این شرکت فرانسوی نداشتید؛ آن هم در شرایطی که گفته می‌شود رنو قصد ازسرگیری فعالیت‌هایش را در ایران دارد. هنوز هم موضع‌تان در مورد رنو همان است که بود؟
اصلاً بحث اینکه من دل خوشی داشته باشم یا نداشته باشم، نیست؛ من به دنبال منافع ایران‌خودرو هستم و بس. من قبلاً هم تاکید کرده‌ام نباید رنو و پژو به صورت همزمان وارد ایران می‌شدند، چون این اتفاق به صلاح نبود. به اعتقاد من حضور همزمان دو خودروساز از فرانسه در ایران، اشتباهی تاریخی بوده که دیگر نباید آن را تکرار کنیم.
من وقتی اظهارات و مواضع شما را در مورد پژو، کنار صحبت‌هایتان در مورد رنو می‌گذارم، متوجه نوعی نارضایتی از جانب شما نسبت به رنویی‌ها می‌شوم. راحت بگویم، احساس می‌کنم چندان از رنو خوش‌تان نمی‌آید...
اصلاً این‌طور نیست؛ چون برای من رنو و پژو فرقی ندارند و مهم منافع ایران‌خودرو است که کجا و با چه خودروسازی تامین شود. الان دیگر نمی‌توان به عقب برگشت و اشتباه گذشتگان (حضور همزمان رنو و پژو در ایران) را جبران کرد، اما امکانش هست که برای فرانسوی‌ها رقیبی قدرتمند بیاوریم تا آنها احساس نکنند فقط خودشان هستند و خودشان.
خیلی‌ها معتقدند رنو از یک جهت بر سایر خودروسازانی که به ایران آمده‌اند، برتری دارد و آن، سرمایه‌گذاری این شرکت در «جاده مخصوص» است. شما این را می‌پذیرید؟
باید برای سرمایه‌گذاری تعریف خاص آن را اراده بدهیم. اینکه می‌گویید رنو شرکت تاسیس کرده و...، که نشد سرمایه‌گذاری. مگر وقتی رنو از ایران رفت، ضرر و زیانی دید؟ در این چند سالی که رنو به ایران آمده، کدام صادرات را از ناحیه این شرکت داشته‌ایم؟ آیا ما توانسته‌ایم با استفاده از به اصطلاح سرمایه‌گذاری رنو، محصولات این شرکت را صادر کنیم؟!
صادراتی به کشور عراق داشته‌ایم؛ شما این را به حساب نمی‌آورید؟
منظورم صادرات در حد و اندازه‌هایی است که بتوانیم نام «صادرات» را روی آن بگذاریم؛ اینکه چندین دستگاه تندر به عراق فرستاده‌ایم، خرده‌کاری است نه صادرات. ما الان چند سال است که تندر90 و مگان را به عنوان محصولات رنو تولید می‌کنیم و رنو هم باید شیوه‌اش را با خودروسازی ایران تغییر دهد. شما ممکن است معتقد به سرمایه‌گذاری این شرکت فرانسوی در خودروسازی کشور باشید، اما از نظر من و با تعریفی که از سرمایه‌گذاری دارم، رنو یک یورو هم در ایران سرمایه‌گذاری نکرده است. ما زمانی می‌توانیم بگوییم فلان شرکت خارجی در ایران سرمایه‌گذاری کرده که کارخانه بسازد و خط تولید با خودش بیاورد و منافع ما را در نظر بگیرد؛ حالا شما بروید تحقیق کنید که رنو در جهت منافع ملی ما حرکت کرده یا نه؟! اینکه رنو قطعات سی‌کی‌دی به ایران فرستاد، اسمش سرمایه‌گذاری نیست. اگر این شرکت یا خودروساز دیگری حاضر شود در ایران کارخانه و خطوط تولید احداث کند و 50 درصد سرمایه‌اش را هم بدهد، آن وقت می‌توان گفت سرمایه‌گذاری انجام شده است.
حالا در کل رابطه‌تان با رنو چطور است؟ با این شرکت هم مذاکرات جدیدی داشته‌اید؟
ما با رنو هم صحبت کرده‌ایم، درست مثل پژو. حرف اصلی ما به رنو و پژو این است که دوره مونتاژکاری در ایران‌خودرو به‌سر آمده و این دو شرکت به‌اندازه کافی در کشور ما سی‌کی‌دی‌کاری کرده‌اند. مطمئن باشید شرکت‌های زیادی خواهان حضور در ایران هستند و برای این کار به اصطلاح سر و دست می‌شکنند.
پس با این شرایط می‌خواهید به فرانسوی‌ها سخت بگیرید...
صد درصد؛ آنها باید بدانند که دوران مونتاژکاری تمام شده و الان وقت سرمایه‌گذاری مشترک و تبدیل شدن بازار خودرو ایران به هاب منطقه است. هر خودروسازی که می‌خواهد با ایران‌خودرو شراکت کند، باید به فکر تیراژ 100 هزار و 200 هزار دستگاه باشد.
یعنی اگر با رنو و پژو به توافق برسید، آنها باید در همین حدود، خودرو در ایران تولید کنند؟
دقیقاً؛ ما سبد تولیدات ایران‌خودرو را این‌گونه تقسیم کرده‌ایم که حدود 60 درصد این سبد سهم رنو و پژو است، 30 درصد سهم شریک غربی جدیدمان و 10 درصد هم سهم خودمان و شرکت‌هایی مانند بنز و سوزوکی.
در صحبت‌هایتان به شریکی جدید اشاره کردید؛ شریکی که می‌خواهد به نوعی هووی رنو و پژو در ایران باشد! نامش را نمی‌خواهید بگویید؟ گفته می‌شود شریک جدیدتان همان سوزوکی‌موتورز ژاپن است، نه؟
سوزوکی که از قبل بوده، پس نمی‌توان آن را شریک جدید به حساب آورد.
پس این شریک جدید کدام خودروساز است؟
ما آرام‌آرام در حال مذاکره با خودروسازان دنیا هستیم و شریک جدیدمان هم بالاخره مشخص خواهد شد.
آسیایی است؟
نه، جزو خودروسازان غربی به شمار می‌رود.
غربی؟ آمریکایی یا اروپایی؟
هر دو اینها غربی‌اند دیگر.
خب این شریک جدید، خیلی غربی است یا کمی؟
فقط می‌توانم بگویم غربی است.
یعنی ممکن است آمریکایی باشد؟
این موضوع بستگی به روابط سیاسی ایران و آمریکا دارد.
نظر شخصی خودتان چیست؟
هر خودروسازی منافع ایران‌خودرو را تامین کند، من موافق همکاری با آن هستم. شراکت با خودروسازان آمریکایی نیز از نظر تکنولوژی به نفع ماست، منتها مساله فقط این نیست و ما نمی‌توانیم بگوییم چون از نظر تکنولوژی تامین می‌شویم، پس باید همه چیز را بپذیریم.
حالا واقعاً مذاکراتی بین خودروسازان ایرانی و آمریکایی‌ها انجام شده است؟
من خبر ندارم.
اما رسانه‌های معتبری خبر این مذاکرات را منتشر کرده‌اند.
خب از همان‌ها بپرسید که این ماجرا صحت دارد یا نه.
بگذریم؛ در مورد پژو که می‌توانم از شما بپرسم؟!
حتماً.
چه خبر از پژو؟ مذاکرات‌تان در چه مرحله‌ای است؟
ما و پژو مرحله‌به‌مرحله پیش می‌رویم و هم آنها به دنبال منافع‌شان هستند و هم ایران‌خودرو. با این حساب من هم نمی‌توانم اطلاعات زیادی به شما بدهم، چون ممکن است به نفع پژو شود.
پس مذاکرات‌تان به نوعی محرمانه است، نه؟
سکرت که نه اما خب...؛ فقط این را بدانید که دو طرف به شدت در حال بررسی شرایط هستند. ایران‌خودرو چهار کارگروه را برای بررسی شراکت دوباره با پژو در نظر گرفته که در حوزه‌های مختلفی از جمله صادرات و تولید و سرمایه‌گذاری و... فعالیت می‌کنند.
دیدگاه تان را بنویسید