بخشی از نامه به صادق زیباکلام(۵ خرداد ۹۴)

■نامه‌تان درباره بودجه سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی کشور را ملاحظه کردم. اولاً بودجه وزارت ارشاد را در قیاس با مجموع بودجه سایر سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی ناچیز دانسته‌اید در حالی که وزارت ارشاد در قبال عملکرد خود به مجلس و سایر نهادهای نظارتی پاسخگوست و آنها پاسخگو نیستند و منتقدان هم همواره مطالبات فرهنگی خود را از دولت طلب می‌کنند. ثانیاً بودجه فرهنگی کشور را با بودجه مثلاً سازمان محیط زیست مقایسه کرده‌اید و آن را ناعادلانه دانسته‌اید. در اینجا چند نکته قابل ذکر است.
■اینکه آن سازمان‌ها و نهادها در مقابل مجلس پاسخگو نیستند، حرف درستی است اما دیوان محاسبات بر عملکرد مالی آنها نظارت دارد.‌
■ ‌اینکه وزارت ارشاد و به طور کلی دولت نسبت به ناهنجاری‌های فرهنگی مورد سوال و انتقاد قرار می‌گیرد و آن سازمان‌ها و نهادها مورد سوال واقع نمی‌شوند، از آن جهت است که دولت قدرت اجرایی دارد و ضابطان قانونی تحت فرمان دولت هستند. مثلاً اگر در یک جا مشروب‌فروشی دایر شد، ابتدئاً کسی نمی‌رود به حوزه علمیه انتقاد کند که شما در تبلیغ دین کوتاهی کرده‌اید، بلکه سراغ دولت را می‌گیرند که چرا ضابطان شما چنین اجازه‌ای داده‌اند. علاوه بر این، همه کاستی‌های فرهنگی ناشی از کمبود بودجه نیست بلکه گاهی ناشی از اراده یا طرز فکر مجریان است.