خویش‌یاری پناهجویان

اقتصاددانان چندان به پناهجویان توجهی نشان نداده‌اند. با وجود برخی پژوهش‌های پیشتاز درباره زندگی اقتصادی پناهجویان، فاقد نظریه و داده‌های تجربی‌ای هستیم که از طریق آنها نقش خود پناهجویان در بازار را بفهمیم. با وجود این، فهم این نظام‌های اقتصادی می‌تواند کلید بازاندیشی در کل رویکردمان به کمک‌رسانی به پناهجویان نیز باشد. اگر دانشمان از نظام‌های تخصیص منابعی را که زندگی و فرصت‌های پناهجویان را شکل می‌دهند گسترش دهیم، می‌توانیم سازوکارهایی را که این نظام‌های بازار بنیاد از طریق آنها بهتر عمل می‌کنند بشناسیم. این کتاب رویکردی بینارشته‌ای اتخاذ می‌کند و مبتنی بر داده‌های کمی و کیفی دست‌اول درباره زندگی اقتصادی پناهجویان است تا نظریه‌ای درباره زندگی اقتصادی پناهجویان بسازد. کتاب بر نمونه اوگاندا تمرکز می‌کند زیرا یک نمونه مثبت را نشان می‌دهد. دولت اوگاندا برخلاف دیگر دولت‌های آن منطقه گام‌های مثبتی برای اعطای حق کار کردن و درجه بالایی از آزادی نقل‌مکان به پناهجویان برداشته و نام آن را «راهب رد خوداتکایی» گذاشته است. این راهبرد فرصتی بی‌همتاست برای جست‌وجوی آنچه در زمان برخورداری پناهجویان از آزادی‌های اقتصادی اساسی ممکن است. کتاب نشان می‌دهد که پناهجویان زندگی‌های اقتصادی پیچیده‌ای دارند و اغلب بسیار کارآفرین و مرتبط با اقتصاد جهانی هستند. دلالت‌های این امر بسیار ساده اما عمیق‌اند: پناهجویان به هیچ‌وجه نه دشواری‌هایی ناگزیر، بلکه واجد ظرفیت یاری به خودشان و کمک به جوامع‌شان هستند. الکساندر بتس استاد مطالعات بین‌المللی و مهاجرت اجباری و مدیر مرکز مطالعات پناهجویان در دانشگاه آکسفورد است. تمرکز پژوهشی او بر سیاست و اقتصاد پناهجویان است. از جمله مهم‌ترین کتاب‌های او عبارتند از: «حمایت از طریق اقناع: همکاری بین‌المللی در سامانه‌های پناهجویی» (2009)، «مهاجرت بقا: شکست حکمرانی و بحران آوارگان» (2013) و «بسیج آوارگان: چگونه پناهجویان اقتدارگرایی را به چالش می‌کشند؟»(2016). او مقالات و یادداشت‌هایی نیز در فارین افرز، گاردین و نیویورک‌تایمز می‌نویسد. او برای آژانس پناهجویان سازمان ملل و نیز در مقام مشاور برای نشست جهانی بشردوستی کار کرده است. او موسس پروژه ابتکار بشردوستانه است. لوییزی بلوم پژوهشگر مرکز مطالعات پناهجویان در دانشگاه آکسفورد است. پژوهش‌های او بر چشم‌اندازی از پایین به بالا به ابتکارهای بشردوستانه است. او مطالعات میدانی بسیاری در چندین کشور شرق آفریقا و نیز در اردن، آفریقای جنوبی، هند و ایالات متحده انجام داده است. او با سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی بسیاری همکاری کرده است.

جوشیا کاپلان عضو پژوهشی مرکز مطالعات پناهجویان دانشگاه آکسفورد است. او مشاور پژوهشی ارشد بنیاد ERLHA است و در زمینه روش‌های کاربردی پژوهش اجتماعی در زمینه کمک‌رسانی و توسعه تخصص دارد. او برای سازمان‌هایی مثل دیده‌بان حقوق بشر، پزشکان بدون مرز، یونیسف، واحد صلح سازمان ملل و واحد صلح و توسعه سیرالئون-برنامه توسعه سازمان ملل کار پژوهشی کرده است. او دارای مدرک دکترای روابط بین‌الملل و کارشناسی ارشد مطالعات توسعه از دانشگاه آکسفورد است.

نائوهیکو اوماتو پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات پناهجویان در دانشگاه آکسفورد است. او پیش از پیوستن به این مرکز، مدرس مطالعات توسعه در مدرسه مطالعات مشرق‌زمین و آفریقای لندن بود. نائوهیکو به عنوان وکیل و مشاور در برنامه توسعه سازمان ملل، آژانس پناهجویان سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی و داخلی در چندین کشور آفریقایی کار کرده است. نائوهیکو بر اساس پژوهش‌های گسترده‌اش در کشورهای غرب آفریقا، نوشته‌های بسیاری درباره معیشت و حقوق پناهجویان منتشر کرده است. او دارای مدرک دکترای مطالعات توسعه از مدرسه مطالعات مشرق‌زمین و آفریقای لندن است.