تاریخ انتشار:
چرا در زمان رویدادهای خسران بار کسی مسوولیت نمیپذیرد؟
مسوولیتناپذیری مدیران
بارانی که در سومین هفته آبان ماه، در برخی استانهای کشور باریدن گرفت، بار دیگر عیار مسوولیتپذیری مدیران ایرانی را به رخ کشید؛ به فاصله یک روز، دو دانشجوی دختر در خرمآباد و یک بانوی میانسال در پایتخت به داخل کانال آب سقوط کردند و هنوز کسی مسوولیت این ناکارآمدی در مدیریت شهری را که موجب قربانی شدن این شهروندان شده، بر عهده نگرفته است.
بارانی که در سومین هفته آبان ماه، در برخی استانهای کشور باریدن گرفت، بار دیگر عیار مسوولیتپذیری مدیران ایرانی را به رخ کشید؛ به فاصله یک روز، دو دانشجوی دختر در خرمآباد و یک بانوی میانسال در پایتخت به داخل کانال آب سقوط کردند و هنوز کسی مسوولیت این ناکارآمدی در مدیریت شهری را که موجب قربانی شدن این شهروندان شده، بر عهده نگرفته است. در هجدهم آبان ماه، پس از آنکه بارش باران منجر به جاری شدن سیل و سرریز شدن آب کانالها به خیابانهای خرمآباد شد، دو دختر دانشجو که قصد سوارشدن به خودرو را داشتند، ناگزیر به پریدن از روی کانال بدون حفاظ میشوند که به داخل کانال سقوط میکنند و آب آنها را به فاصله 15 تا 20 متر به سمت پل آهنی وسط خیابان هدایت میکند. یکی از این دختران دانشجو فوت میکند و دیگری به بیمارستان منتقل میشود. اکنون استاندار لرستان، شهرداری خرمآباد، را مسوول وقوع این حادثه معرفی کرده و گفته است که «عمق آب در حدی نبوده که این دختر دانشجو نتواند از کانال عبور کند. بنابراین نبود پل در مجاورت ایستگاه اتوبوس دلیل اصلی سقوط دانشجو و کشته شدن او بوده است». اما حتی تجمع مردم خرمآباد در اعتراض به وقوع
این حادثه و عملکرد مسوولان شهری سبب نشد که این مسوولان دستکم در مقام توجیه عملکرد ضعیف خود برآیند. اما یک روز پس از وقوع این حادثه در خرمآباد، حادثهای مشابه در قلب پایتخت، جان بانویی میانسال را گرفت. پسر این زن، نحوه سقوط مادرش به داخل کانال آب را چنین روایت میکند: «باران خیلی تند بود، میخواستیم از جوی آب رد شویم که کیف مادرم درون جوی آب افتاد و بعد هم مادرم به داخل جوی آب سقوط کرد. جریان آب به قدری تند بود که آب مادرم را با خود برد.» این زن در چشم بر همزدنی در مقابل دیدگان فرزندانش ناپدید میشود و با وجود آنکه جستوجوی ماموران آتشنشانی همچنان ادامه دارد، هنوز اثری از او یافت نشده است. از نکات جالب توجه این پرونده آن است که سید جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتشنشانی هم ابراز امیدواری کرده که این زن موفق به نجات جان خود شده و از جوی آب خارج شده باشد.
طبق اطلاعاتی که یکی از بستگان این حادثهدیده در شبکههای اجتماعی منتشر کرده است، ماموران آتشنشانی، تنها در دو محل به اصرار خانواده این زن وارد جریان آب شدهاند و در ادامه جستوجوها خانواده او دریافتهاند که ماموران آتشنشانی توانایی اقدامی بیش از این را ندارند و با مراجعه به نهادهای دیگر درصدد آن بودهاند که از نیروهای دیگر برای نجات این زن کمک بگیرند. کانال آبی که این زن در آن سقوط کرده در خیابان پاسداران واقع شده و ظاهراً تا ورامین نیز امتداد یافته است، بنابراین این کانال با چنین گسترهای به چه دلیل بدون حفاظ بوده است؟ کدام مدیر، مسوول این حادثه است و چرا تاکنون عذرخواهی نکرده یا برکنار نشده است؟ این نخستین بار یا آخرین باری نیست که عدم شایستگی مدیران گریبانگیر ایرانیان میشود. اما به چه دلیل، حس مسوولیتپذیری در میان مدیران ایرانی تا این حد پایین است؟ و چرا مدیران ایرانی مسوولیت اتفاقاتی را که در حوزه آنها رخ میدهد به دیگر افراد و دستگاهها نسبت میدهند؟
دیدگاه تان را بنویسید