تاریخ انتشار:
پشتیبانی قاطعانه «رئیس» از «وزیر»
هر روز؛ سه سوال از کابینه
هفته پیش مصادف بود با آغاز دهه فجر و برنامه‌های ویژه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی. همین امر هم سبب شده بود که بسیاری از دولتمردان، چهره‌های سیاسی، فرهنگی و… با حضور در آرامگاه رهبر کبیر جمهوری اسلامی ایران با آرمان‌های او تجدید میثاق کنند. اظهارات حسن روحانی رئیس‌جمهور در این مراسم با واکنش تند منتقدان مواجه شد.
هفته پیش مصادف بود با آغاز دهه فجر و برنامه‌های ویژه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی. همین امر هم سبب شده بود که بسیاری از دولتمردان، چهره‌های سیاسی، فرهنگی و... با حضور در آرامگاه رهبر کبیر جمهوری اسلامی ایران با آرمان‌های او تجدید میثاق کنند. اظهارات حسن روحانی رئیس‌جمهور در این مراسم با واکنش تند منتقدان مواجه شد. رسالت در این باره نوشت:
«... رئیس‌جمهور محترم گفت: «اعتدال و صلح را از امام آموختیم»... فروکاهیدن عدل و عدالت در ادبیات سیاسی امام (ره) به «اعتدال» چه مستندی دارد؟ ...آقای روحانی باید یک بار دیگر متن پیام امام (ره) در مورد پذیرش قطعنامه 598 را بخواند تا معلوم شود منطق امام عادل با منطق کسی که پرچم «اعتدال» را دارد چقدر با هم فاصله دارند؟...» روزنامه ایران ارگان دولت نیز در واکنش به این انتقادات در یادداشتی با عنوان «کیمیاگران تحریف» نوشت: «... میل مفرطی وجود دارد -این‌سو و آن‌سو- تا تصویر امام خمینی(ره) را در قابی بنشانند که عرض و طول آن قاب، دگرستیزی، نابردباری، خشونت‌خواهی و جنگ‌پرستی است، تنور پخت این پندار، پیداست که داخل ایران نیست. آدرس‌اش را احتمالاً باید در کریدورهای کارگاه‌های ایران‌هراسی و شیعه‌هراسی جست‌وجو کرد، اما آن کیمیاگران در جعل و تحریف واقعیت انقلاب و امام، تنها نیستند. قرینه‌های خانگی آنها را در کوچه‌پس‌کوچه‌های فضای سیاسی داخل کشور هم می‌توان سراغ گرفت؛ فرقی ندارد که کرسی تدریس دانشگاه‌ها باشد یا موج صدا و تصویر و سخن رسانه‌ها یا میکروفن برخی خطیبان...» ایران در بخش دیگری از یادداشت خود تاکید داشت: «...حسن
روحانی در آستانه ایام دهه فجر، راهی مرقد مطهر بنیانگذار انقلاب شد و به قاعده دو سه جمله فضا را فراهم دید تا اصلی‌ترین نکات در «خمینی‌شناسی» خود را علنی و آفتابی کند. روحانی هم همچون قاطبه تحلیلگران، امام (ره) را پیشوایی انقلابی و شورمند دید اما در روایت او از امام، انقلابی‌گری ذیل اجتهاد پویا تفسیر شد. به گمان روحانی، «امام خمینی(ره) مسیر نهضت اسلامی و جامعه را در سایه اجتهاد پویا توانستند به پیروزی برسانند.» الزام همین اجتهاد پویا بود که امام (ره) را برانگیخت تا در سخت‌ترین شرایط امنیتی کشور فرمان هشت‌ماده‌ای را صادر کنند و حقوق شهروندی مردم را به صاحبان قدرت گوشزد نمایند.... شاگردی امام خمینی (ره) در مکتب اجتهاد شیعی، آن انقلابی اصلاح‌طلب را به مرتبتی رساند که شهامت جنگ را استادانه همدوش و همنشین شهامت صلح کند.» کاروان مذاکرات هسته‌ای در هفته پیش به نظر می‌رسد که به چند دست‌انداز برخورد کرده بود. از سویی در کمیته سیاست خارجه سنای ایالات متحده طرح سختگیرانه‌ای علیه ایران به تصویب رسید و در مقابل نمایندگان مجلس ایران نیز در طرحی با عنوان صیانت از دستاوردهای هسته‌ای فضای مذاکره را بیش از گذشته سخت و محدود
کردند و تاکید کردند در صورت اعمال هرگونه تحریم جدید دولت موظف به اجرای تصمیماتی است که عملاً توافقنامه ژنو را کان لم یکن خواهد کرد. مجلسی‌ها در هفته پیش برنامه پرکاری داشتند. از سویی وزیر اقتصاد را به بهارستان احضار و کارت زرد دوم را به او دادند و از سوی دیگر چند ماده از طرح «حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» را به‌منظور تامین نظر شورای نگهبان اصلاح کردند. شورای نگهبان بر این طرح 24ماده‌ای که در آبان گذشته به تصویب رسید، 14 ایراد وارد کرده و آن را در مواردی مغایر شرع و قانون اساسی شناخته بود.
هر روز؛ سه سوال
نمایندگان مجلس از ابتدای فعالیت دولت یازدهم تا پایان دی‌ماه بیش از ۱۰۳۸ سوال از وزرای اقتصادی دولت پرسیده‌اند. به گزارش «اعتماد»، کل سوالاتی که در این دوره زمانی -از ابتدای روی کار آمدن دولت تا پایان دی‌ماه- از وزرای کابینه یازدهم پرسیده شده است، ۱۵۸۸ سوال بوده است. به این ترتیب اقتصاد، سهم مهمی در سوالات نمایندگان مجلس شورای اسلامی دارد. انبوه سوالاتی که از سوی نمایندگان پرسیده می‌شود، کم‌کم به یکی از دغدغه‌های جدی وزرا تبدیل شده است. بر اساس این گزارش در ادوار اول تا هفتم مجلس شورای اسلامی در کل ۱۵۵۴ سوال از وزرا اعلام وصول شده است. کل سوالاتی که در مجلس هشتم اعلام وصول شد ۳۴۵۳ سوال بود اما مجلس نهم در دوره یک سال و نیمه فعالیت دولت یازدهم ۱۵۸۸ سوال از وزرا پرسیده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد شمار سوالات نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزرای دولت یازدهم، هر ماه نسبت به ماه پیش از آن روندی افزایشی را تجربه کرده است به طوری که انبوه سوالات مطرح‌شده اعتراض رئیس‌جمهور و معاون پارلمانی وی را نیز به همراه داشته است. رئیس‌جمهور پیش از این با اشاره به افزایش شمار سوالات نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزرا، گفته
است: «سوال حق نمایندگان است، اما چنین حجمی از سوال از وزرا با حجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضاً برخی از تقاضاها و درخواست‌ها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن، نباید تهدید شود. باید نمایندگان محترم وزرا را برای انجام کار بهتر دلگرم کنند.» این روزنامه در ادامه می‌نویسد: «...از زمان تحویل سوال از سوی نماینده به هیات‌رئیسه تا زمان اعلام آن به وزیر و در دستور کار کمیسیون قرار گرفتن سوال، سه روز زمان لازم است. وزرا برای پاسخ دادن به هر سوال در کمیسیون حداکثر ۳۰ دقیقه زمان در اختیار دارند و در صورتی که نماینده از اظهارات وزیر قانع نشود سوال در صحن علنی بر اساس دستور کار مطرح می‌شود. در جلسه علنی ابتدا گزارش کمیسیون متضمن طرح سوال و بررسی‌های انجام‌شده توسط سخنگوی کمیسیون به مدت حداکثر پنج دقیقه مطرح می‌شود سپس وزیر و نماینده سوال‌کننده به ترتیب و هرکدام حداکثر به مدت ۱۵ دقیقه توضیحات خود را ارائه می‌دهند. رای‌گیری نهایی برای معلوم شدن نتیجه حدود پنج دقیقه به طول می‌انجامد. به این ترتیب طرح سوال از وزرا در کمیسیون و صحن علنی مجلس حدود ۷۰ دقیقه زمان لازم دارد. اگر مبنای محاسبه زمان
مورد نیاز برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان، همان ۳۰ دقیقه تعیین‌شده در کمیسیون باشد، وزرای اقتصادی دولت یازدهم ۳۱ هزار و ۱۴۰ دقیقه برای پاسخ به سوال نمایندگان زمان نیاز دارند. این بدان معنی است که وزرای اقتصادی دولت با احتساب هشت ساعت کاری برای هر روز به ۶۴ روز کاری نیاز دارند تا بتوانند از پس ارائه پاسخ به سوالات انبوه نمایندگان مجلس برآیند. زمان مورد نیاز و توجه به هر ساعت کاری برای هر روز جهت پاسخگویی به کل سوالات (اقتصادی و غیراقتصادی) بیش از ۹۷ روز برآورد می‌شود به این ترتیب لازم است بیش از یک فصل وزرای کابینه تمام ساعات کاری خود را به پاسخ دادن به سوالات نمایندگان مجلس اختصاص دهند.»
درخواست برای افشای اسامی گیرندگان پول از معاون احمدی‌نژاد
ولوله‌ای به راه افتاده است. سوال و پچپچه درهم گره خورده و کلیدواژه این است: «چه کسی از رحیمی پول گرفته؟» آیا ردپای حمایت مالی از نمایندگان به مجلس نهم هم رسیده و اینکه آیا همه ماجرا به همان کمک یک‌میلیارد و۲۰۰ میلیون‌تومانی خلاصه شده یا ارقام دیگری در کار است؟ شرق در این باره می‌نویسد: ماجرای نامه رحیمی و «بگم‌بگم» احمدی‌نژادی حالا با واکنش صریح از سوی شورای نگهبان مواجه شده است. «نجات‌الله ابراهیمیان»، سخنگوی شورای نگهبان به ایرنا گفته «اگر این ادعا در مراجع ذی‌صلاح اثبات شود، حتماً در موعد انتخابات عکس‌العمل شایسته نشان خواهیم داد». به این ترتیب در صورت تایید اسامی و نام‌های دریافت‌کننده منابع مالی در مجلس هشتم احتمال رد صلاحیت این افراد از سوی مراجع ذی‌ربط محتمل است. محمدرضا باهنر نایب‌رئیس مجلس یکی از نمایندگانی است که در هفته گذشته به اتهامات رحیمی پاسخ داده است. به گزارش ایسنا او کمک گرفتن کاندیداها را امری طبیعی دانست و گفت: «افرادی که از رحیمی پول گرفته‌اند از ناپاک بودن منشاء این پول‌ها باخبر نبوده‌اند.» در همین زمینه روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: «این روزها که سخن از فهرست 170نفره
نمایندگانی از مجلس هشتم مطرح است که از دولت سابق پول گرفته‌اند و معاون اول رئیس‌جمهور سابق اعتراف کرده است که از طریق یک سرمایه‌دار بیش از یک میلیارد و دویست میلیون تومان به آنها داده تا در تبلیغات انتخاباتی هزینه کنند، اذهان مردم کشور با این سوال‌ها درگیر است که پس تکلیف پاکی مجلس چه می‌شود؟ از آن 170 نفر مجلس هشتم اکنون چند نفر در مجلس نهم حضور دارند؟ مقدار پولی که این افراد گرفته‌اند مهم نیست، آنچه مهم است این است که آنها خود را با این اقدام، وامدار این و آن کردند و به جای آنکه وکیل‌المله باشند وکیل‌الدوله شدند. آیا با نمایندگانی که وامدار این و آن شده‌اند، می‌توان به جنگ استبداد و استعمار رفت؟ نتیجه این می‌شود که وقتی رئیس‌جمهور دولت دهم به مجلس می‌رود و با بدترین ادبیات به نمایندگان اهانت می‌کند، آنها در مقابل او سکوت می‌کنند و در عمل، خودکامگی و استبداد را تقویت می‌نمایند! تاسف بالاتر این است که این قبیل نمایندگان به جای آنکه به وظایف نمایندگی خود عمل کنند و در برابر زورگویی‌ها و قلدری‌ها بایستند، به جان دولتی می‌افتند که برای احقاق حقوق ملت و خارج کردن آن از چنگ قدرت‌های شیطانی تلاش می‌کند.» در
همین حال خبر می‌رسد محمد اشرفی‌اصفهانی، رئیس هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری در نهاد ریاست‌جمهوری از انفصال دو نماینده فعلی مجلس و محکومیت آنها خبر داده است. دو نماینده‌ای که گفته می‌شود در دوره محمود احمدی‌نژاد رئیس یک اداره استانی و یک شرکت بزرگ اقتصادی تحت نظر دولت بوده‌اند.
پشتیبانی قاطعانه «رئیس» از «وزیر»
فشار این‌روزهای منتقدان دولت بر عملکرد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای با واکنش دوباره رئیس‌جمهوری مواجه شده است. حسن روحانی در هفتمین جشنواره بین‌المللی فارابی گفت: «در مذاکرات می‌بینیم که آن طرفی‌ها برای جمع خودشان کف می‌زنند، ولی معلوم نیست این طرفی‌ها چه می‌کنند. حتی گاهی این‌طرفی‌ها برای آن‌طرفی‌ها کف می‌زنند.» به گزارش ایسنا؛ روحانی عنوان کرد: «امروز ما در امر سیاست، دیپلمات‌های بسیار مجربی را در اختیار داریم و شما می‌بینید که تیم مذاکره‌کننده ما در برابر گروه ۱+۵ که شش کشور قدرتمند هستند، می‌ایستد و حرف سیاسی و حقوقی و فنی می‌زند که این برای کشور ما افتخاری قلمداد می‌شود.» او افزود: «حالا ممکن است ایراد بگیرند و بگویند تند و کند راه رفته، کتش کج بوده یا عینکش طوری بوده است. اینها حرف نشد. ما به دیپلمات‌های شجاع‌مان اعتماد می‌کنیم.» اشاره روحانی به قدم زدن وزرای امور خارجه ایران و آمریکا در حاشیه آخرین دور از مذاکرات هسته‌ای در ژنو است. برخی از منتقدان دولت، پیاده‌روی ظریف و کری را «اقدامی ننگین» خوانده‌اند.
حسین شریعتمداری مدیرمسوول کیهان یک روز پس از سخنان رئیس‌جمهور در سرمقاله این روزنامه نوشت: «... آقای روحانی در تمثیل مورد اشاره خویش، صورت‌مساله را تغییر داده‌اند و حال آنکه باید می‌پرسیدند یا باید از ایشان پرسید؛ اگر در یک مسابقه فوتبال، یکی از اعضای تیم کشورمان، چندین بار متوالی به دروازه خودی گل بزند! واکنش منطقی و عاقلانه تماشاگران و منتقدان چه خواهد بود؟ و چه باید باشد؟ آیا غیر از این است که از سرمربی می‌خواهند بازیکن خطاکار یا غیرحرفه‌ای را «تعویض»! کند؟!... . جناب روحانی و برخی از دولتمردان ایشان بوده‌اند که طی یک سال و چند ماه گذشته، برای پیروزی‌های حریف کف زده‌اند!... ضمن تقدیر از زحمات شبانه‌روزی دیپلمات‌های محترم کشورمان، باید از جناب روحانی پرسید، غیر از خود شما چه‌کس دیگری به «کج بودن کت آقای ظریف»! یا «فلان طور بودن عینک» ایشان انتقاد کرده است؟! چرا به جای پوزش از ملت به خاطر اقدام نابجای وزیر محترم امور خارجه که اهانت به حیثیت نظام و مردم بود، صورت مساله را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهید که بتوانید با استناد به آن منتقدان را مسخره کنید و از کنار این حرکت ناشایست که مفهومی جز مسخره کردن ملت
نداشت، بی‌پاسخ عبور کنید؟!» به نظر می‌رسد که جناب شریعتمداری این روزها تنها وظیفه خود را در انتقاد به اظهارات رئیس‌جمهور و کابینه تعریف کرده و اصولاً بقیه مسائل کشور را مشاهده نمی‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید