از جیب مردم پول برمی‌داریم

بنگاه‌های تولیدی در وضعیت خوبی نیستند. مساله بیکاری و فروپاشی برخی از بنگاه‌های تولیدی در شرایط امروز کشور بسیار روشن است. نرخ بیکاری در شرایط امروز کشور بسیاری از خانواده‌ها را آزار می‌دهد. روند هفت سال گذشته در حالی که نقاط مثبت و قابل دفاعی دارد اما منجر به متزلزل شدن برخی از شاخص‌های اقتصاد کشور شده و در این مدت باقی‌مانده از عمر دولت دهم باید اقتصاد خانوار را از فشاری که بر آن وارد می‌شود نجات دهیم. مشکلات اساسی در مرحله اول هدفمندی یارانه‌ها دیده شد که تا رفع نشوند، برداشتن قدم دوم درست نیست. مجلس اعتقاد داشت که ظرف پنج سال بهتر می‌توان به نقاط ضعف و قوت اجرایی این طرح پی برد. از ابتدا معتقد بودیم با اجرای یک مرحله از هدفمندی یارانه‌ها توان خودمان را در مدیریت و تاب تحمل اقتصاد خانوار و بنگاه‌های اقتصادی و دولت برآورد می‌کنیم و بعد از اتمام مرحله اول اشکالات آن را با تعامل به حداقل برسانیم تا بتوانیم قدم دوم را برداریم. اشکالات اساسی در مرحله اول احساس شد که تصور می‌کنیم تا این اشکالات برطرف نشود و در خصوص آن با دولت به تفاهم نرسیم برداشتن قدم دوم درست نیست ... در بودجه سال1391تصویب کردیم که مرحله دوم در بخش سلامت، بیمه بیکاری و تقویت بنگاه‌های تولیدی باید در دستور کار قرار گیرد. اگر نیمی از نقدینگی را که امروز به خانوار تزریق می‌کنیم به بخش سلامت اختصاص می‌دادیم، می‌توانستیم بالای۹۰ درصد شهروندان را از هزینه‌های درمانی معاف کنیم. بعضی درمان‌های سخت مثل جراحی‌های قلب باز، تالاسمی‌ها و بسیاری بیماری‌های سخت دیگر فشارهای زیادی به خانواده‌ها وارد می‌کند. اگر بخواهیم در این میدان بدویم اگر فردا روز مبلغی را به عنوان یارانه نقدی به مردم بدهیم مجبور هستیم مبلغ بیشتری از آن را از جیب مردم برداریم. البته نه طرح مجلس «خیر» صددرصد بود و نه ایده دولت «‌شر» صد درصد. اما به‌هرحال آنچه باید به آن توجه کرد در نظرگرفتن شرایطی است که بتواند بستر اجرای دقیق طرح هدفمندی یارانه‌ها رافراهم کند.