اقتصاددان چرچیل

جالب است بدانید که جان مینارد کینز -‌اقتصاددان برجسته- اخذ بورسیه تحصیلی خود تحت عنوان «اتون اسکالرشیپ» را وامدار شیکل پدر است. جرج جوان در مدرسه پرسه واقع در کمبریج پذیرفته شد ولی از آنجایی که خانواده‌اش توانایی حمایت مالی از او را برای حضور در دانشگاه نداشتند، او شروع به کار در بانک کرد. بعدها جرج در مقطع کارشناسی دانشگاه لندن - که در همان‌جا مدرک کارشناسی خودش را نیز در سال 1931 میلادی دریافت کرده بود - به عنوان استاد شروع به فعالیت کرد. سپس دوره دکترای خود را زیر نظر فردریش هایک در مدرسه اقتصاد لندن گذراند؛ اما به طرز جالبی با یک چرخش رویکرد خود را متمایل به تفسیری از اثر ماندگار کینز تحت عنوان «نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول» کرد. او در سال 1937 میلادی موفق به اتمام دوره دکترای خود شد. شیکل در ادامه تصدی برخی مشاغل آکادمیک، در پی بروز جنگ جهانی دوم در سال 1939 میلادی، به حلقه داخلی اقتصاددانان وینستون چرچیل دعوت شد. حلقه‌ای که موسوم به «S-Branch» یا «شاخه اس» بود. در آنجا او در کنار افرادی نظیر دونالد مک‌داگال و هلن مکاور و تحت سرپرستی فردریش لیندمان خدمت کرد. در پی ادامه یافتن جنگ، برای مدت کوتاهی در دفتر کابینه زیر نظر جیمز مید فعالیت کرد. او همچنین زمانی را نیز در دانشگاه لیدز سپری کرد که پس از آن به دانشگاه لیورپول رفت و تا زمان بازنشستگی‌اش در سال 1969 میلادی، به عنوان استاد تمام اقتصاد در این دانشگاه حضور داشت. شیکل برای به چالش کشیدن نظریه انتخاب عقلانی کلاسیکی، تلاش‌های عملی‌ای را انجام داد. اگرچه او به خوبی تحت تاثیر اقتصاد اتریشی قرار گرفته بود، اما به عنوان یک «پساکینزی» شناخته می‌شود. شیکل همچنین به عنوان طراح «نتیجه‌گیری‌های کینزی از طریق فروض اتریشی» نیز شناخته می‌شود. بیشتر کارهای او نیز در ارتباط با نظریه تجربی دمپستر- شافر هستند. این اقتصاددان روز 3 مارس سال 1992 میلادی درگذشت.