نخست‌وزیر جدید عراق

حیدر العبادی سومین مقام رسمی از حزب دعوه است که از سال 2003 به مرتبه مدیریت ارشد اجرایی در عراق انتخاب می‌شود. عبادی مورد قبول ایران نیز هست و حتی بیش از اسلاف خود ابراهیم الجعفری و نوری المالکی پذیرفته شده است. به قدرت رسیدن او همراه با تمهیدات سیاسی ایران و آمریکا باعث می‌شود که ایران بیش از پیش در همسایه غربی خود نفوذ داشته باشد. همزمان اوباما نیز انتخاب او را موفقیتی در سیاست خارجی خود قلمداد کرد. عبادی همانند جعفری و مالکی زندگی خود را در تبعید گذراند. او به همراه تعداد زیادی از عراقی‌های مخالف صدام حسین از عراق گریختند. جعفری به لندن و مالکی به سوریه رفتند. در این میان عبادی که از مادری لبنانی‌تبار متولد شده و بیشتر زندگی خود را در نجف گذرانده بود بغداد را به مقصد لندن ترک کرد. او هیچ‌گاه در ایران نبود اما تصویری آرمان‌گرایانه از آن را در ذهن داشت. فعالان حزب دعوه از نظر ایدئولوژی با ایران اختلاف‌نظر داشتند و هنگامی که قدرت را در عراق به دست گرفتند خود را در مقابل این کشور می‌دیدند. یک دهه پس از هجوم آمریکا به عراق، این کشور جایگاه جهانی ایران به عنوان چهارمین تولیدکننده نفت را از آن خود کرد. بودجه سالانه بغداد دو برابر تهران بود در حالی که جمعیت عراق یک‌سوم ایران است. عراق حمایت آمریکا را پشت خود داشت در مقابل ایران نمی‌توانست با واشنگتن ارتباطی داشته باشد، مالکی از این فرصت‌ها استفاده کرد و با بهره‌گیری از منابع فراوان و خصلت خودمحوری خودش رقبا را از صحنه خارج کرد. او وانمود می‌کرد طرفدار آمریکاست و توانست واشنگتن را قانع سازد که تولید نفت بیشتر در عراق به نفع ایالات متحده است که قصد دارد در دوران تحریم ایران را از بازار جهانی نفت خارج کند. مالکی همزمان با کارت ایران هم بازی می‌کرد. او از بشار اسد در سوریه حمایت کرد و در مواردی رفتار بانک‌های عراقی در دور زدن تحریم‌های ایران را نادیده گرفت. مالکی سرانجام سعی کرد عربستان سعودی را نیز اغوا کند. اما هنگامی که موفق نشد سعی کرد با متهم کردن عربستان به «کمک مالی در کشتار شیعیان» متحدان شیعی بیشتری برای خود پیدا کند. مالکی به تدریج به یک نیروی سیاسی مستقل تبدیل شد و توانست در سال 2010 و 2014 گروه شیعی خود را در پارلمان تشکیل دهد. تنها کاری که او در داخل و در منطقه از انجامش ناکام ماند پیدا کردن متحد بود. او فکر می‌کرد شبکه متشکل از 91 کرسی از 325 کرسی مجلس او را بر سر قدرت نگه می‌دارد. اما طرفداران او در اکثریت نبودند و روز به روز به مخالفان خودمحوری او افزوده می‌شد. ایران متحدان مالکی را به سمت عبادی کشانید و عبادی نیز به واشنگتن وعده داد قدرت را از حالت متمرکز خارج سازد و به سنی‌ها پول و سلاح بدهد تا با داعش مبارزه کنند. سرانجام او وعده داد که دوران حکومتش به دو دوره چهارساله محدود باشد. آمریکا این وعده‌ها را پذیرفت و جایگزینی مالکی توسط عبادی را پیروزی دیپلماسی خود قلمداد کرد. ایالات متحده برای قبایل سنی و کردها پوشش نظامی هوایی فراهم کرد تا داعش را شکست دهند. همزمان دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلستان اعلام کرد غرب باید برای شکست دادن داعش با ایران همکاری کند. شرایط کلی به نفع ایران است چرا که سنی‌ها و غرب درگیر نبردی می‌شوند که پیروزی در آن خواسته این کشور نیز هست و از طرف دیگر نخست‌وزیر عراق را نیز قبول دارد.