پاشنه آشیل هند

شاید هند در بسیاری از جنبه‌ها، قابل ‌مقایسه با هندی که دو دهه پیش می‌شناختیم نباشد، اما به نظر می‌رسد وضعیت زنان در این کشور بسیار بیشتر از دو دهه است که تغییری نکرده است. هنوز هم مانند چند دهه پیش تنها درصد کمی از زنان شاغل هندی اظهار می‌دارند احترام برابری با یک مرد هم‌رتبه در محیط کار دارند. بقیه آنها از شی‌ء فرض شدن و از ظلم‌های مالی و حتی در مواردی فیزیکی شکایت دارند. آمار در این کشور تقریباً تاسف‌بار است. در حالی که هند از نظر تعداد نیروی کار دومین رتبه را در جهان دارد اما تنها 20 درصد این نیروی کار را زنان تشکیل می‌دهند. نرخ مشارکت مردان در بازار نیروی کار مرتباً در حال افزایش است در حالی که این نرخ در بین زنان در یک دهه گذشته ثابت مانده است. هند یکی از بدترین کشورهای دنیا از نظر شکاف جنسیتی است و بین 135 کشور در رده‌بندی‌های جهانی رتبه 131 را دارد. دور نگاه‌ داشتن زنان از بازار کار، هند را در مجموع نسبت به همتایان خود عقب نگه داشته است. این موضوع بیشتر به دلیل نگاه سنتی به زن در جامعه است. طبق آمار 47 درصد زنان در هند قبل از رسیدن به 18‌سالگی ازدواج می‌کنند. این به این معنی است که سال‌هایی را که باید صرف کسب مهارت برای حضور در بازار کار کنند به انجام کارهای خانه و بچه‌داری می‌گذرانند. وضعیت در شهرهای کوچک و روستاها، بدتر است. عرف قوی شکل‌گرفته در این مناطق در کنار سیستم قبیله‌ای، باعث شده تا طی نسل‌ها زنان حتی از اظهارنظر درباره زندگی و سرنوشت خود بیمناک باشند. دختران جسوری که اجازه چون و چرا و پرسش به خود بدهند به‌سادگی از جامعه رانده خواهند شد. بحث اما تنها بر سر احترام و مشارکت در بازار کار نیست. زنان هندی به شدت و در مقیاسی بالا مورد انواع خشونت قرار می‌گیرند. بسیاری از آنان در بازار غیررسمی مشغول به کار هستند. این بازار غیررسمی، یعنی سفری طولانی‌مدت به همراه یک یا چند نفر از اعضای خانواده برای رسیدن به شهر. این دختران بی‌سواد، اغلب زبان شهری را که به آن وارد می‌شوند کامل نمی‌فهمند و مورد انواع سوءاستفاده توسط مردان قرار می‌گیرند. قسمت حتی وحشتناک‌تر داستان نحوه استفاده از پول به‌دست‌آمده از این راه است پول توسط مردان فامیل یا قبیله دریافت شده و در اغلب موارد صرف مخارج تحصیل و زندگی پسرهای خانواده می‌شود. حدود 48 درصد جمعیت هند را زنان تشکیل می‌دهند. به ازای هر 100 نوزاد زنده دختر، 112 نوزاد پسر متولد می‌شود. البته در مجموع، حتی وضعیت مردان هم از نظر دسترسی به امکانات تحصیلی چندان مناسب نیست. طبق آخرین آمار منتشرشده، تنها 50 درصد از جمعیت هند که در دهه 20سالگی عمر خود هستند دبیرستان را تمام کرده‌اند. 37 درصد از کل جمعیت هند کاملاً بی‌سواد هستند. البته حتی در این اوضاع بد هم باز وضعیت زنان بدتر است. کمتر از 47 درصد زنان بالای 15 سال هندی سواد خواندن و نوشتن دارند در حالی که این عدد نزد مردان بیش از 73 درصد است. به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین نیاز هند در حال حاضر، آموزش به طور عام و آموزش زنان در همه زمینه‌ها به طور خاص است. بی‌توجهی به آموزش می‌تواند تمام دستاوردهای رشد اقتصادی بالای این کشور را به سرعت نابود کند.