فیلسوف حامی رئیس‌جمهور جوان

یورگن هابرماس، فیلسوف برجسته آلمانی، ضمن انتقاد از مقامات اقتصادی اروپا و رسانه‌ها، سیاست‌های ماکرون در خصوص آینده اروپا را به عنوان تنها راه پیشرفت اتحادیه اروپا و تضمین دموکراسی قلمداد کرد. هابرماس در مقاله‌ای هشدارآمیز در نشریه اشپیگل می‌گوید سیاستمداران، مدیران و دست‌اندرکاران آلمانی به یک اروپای سیاسی توانا علاقه‌مند نیستند. او با انتقاد از رفتار رسانه‌ها در خصوص نپرداختن به آخرین سخنرانی ماکرون در خصوص آینده اروپا، از ناسیونالیسم اقتصادی آلمان صحبت به میان آورده است. هابرماس پیشرفت سیاسی و اداری ماکرون را یک نمونه نادر تاریخی می‌نامد و در مقاله خود می‌نویسد: «هیچ آمارگر و نظرسنجی حساب نمی‌کرد که یکی از وزیران غیر‌حزبی دولت اولاند، رئیس‌جمهور پیشین فرانسه به ناگاه از هیچ، جنبشی سیاسی بیافریند و تمامی سازوکارهای حزبی موجود تاکنون را به هم بریزد.» به عقیده او ماکرون در کشوری علیه راستگرایان افراطی به سود اروپای متحد جبهه ساخت که یک‌سوم مردم آن به دست راستی‌ها رای دادند؛ کشوری که مردمش بیش از هر جای دیگر به اتحادیه اروپا مشکوک بودند. به اعتقاد هابرماس، ماکرون در برابر ناسیونالیست‌ها و قوم‌گرایان سه نکته را مطرح می‌کند: «جرات برنامه‌ریزی، تغییر و تحول شرایط نخبگان اروپا به سود تعیین قوانین دموکراتیک توسط شهروندان و حضور شخصیتی متقاعدکننده که به نیروی اندیشه‌ها اعتماد داشته باشد.» ماکرون در سخنرانی خودش در ماه سپتامبر گذشته خطاب به دانشجویان فرانسوی و سیاستمداران آلمانی گفت تنها اروپای متحد است که می‌تواند استقلال حاکمیت مردم را تضمین کند و نه حکومت‌های ملی تاکنونی. تنها زیر چتر چنین اتحادی است که شهروندان اروپایی می‌توانند علایق مشترک خود را در جهان پرمعضل امروز مطرح کنند و پیش برند. به نظر ماکرون اتحادیه ارزی اروپا باید بودجه مشترکی داشته باشد که تحت نظارت پارلمان اروپا به وزیران فراکشوری اروپایی امکان دهد برنامه‌هایی ویژه شهروندان سراسر این قاره تهیه کنند. یورو به عنوان یک ارز قوی بین‌المللی می‌تواند به ابزاری برای عرض اندام اروپا به عنوان یک قدرت اقتصادی جهانی بدل شود. به نظر هابرماس، ماکرون می‌خواهد از آرمان نخبگان اروپا یک اتحادیه اروپایی بسازد که در تشکیل و بهسازی آن همه شهروندان اروپایی سهم داشته باشند. او برای انتخابات نهادهای فراکشوری اروپایی «حق رای برای همه» را شعار خود ساخته و افزون بر این در پی احزاب فراکشوری و نامزدهایی برای نهادهای اروپایی است که به کشور خاصی وابسته نباشند. هابرماس در پایان مقاله خود به قدرت بیان ماکرون اشاره می‌کند و می‌گوید رئیس‌جمهور جوان فرانسه تنها سیاستمداری نیست که با بهره‌مندی از قدرت بیان، توجه و احترام مردم را به خود جلب کرده و بر آنها تاثیر گذاشته، بلکه سخنان او گاه خود اندیشه‌های سیاسی را می‌سازند و بیان می‌کنند.