عصر پساموگابه

بسیاری از مردم زیمبابوه چیزی از دموکراسی نمی‌دانند. حتی بسیاری از میانسالان این کشور نیز با صندوق رای آشنایی ندارند. اما همیشه زمانی برای شروع وجود دارد، شهروندان زیمبابوه در حالی به پای صندوق‌های رای رفتند که برخلاف پیش‌بینی تحلیلگران بین‌المللی انتخابات در کمال آرامش و امنیت برگزار شد. مردمی که می‌خواستند فرد دیگری جز رابرت موگابه را بر راس حکومت خود ببینند. در این انتخابات که امرسون منانگاگوا، رئیس‌جمهور فعلی و نلسون چامیزا، رهبر حزب مخالف دولت حضور داشتند بیش از 75 درصد از واجدین شرایط شرکت داشتند. رای‌دهندگان علاوه بر رئیس‌جمهور برای انتخاب اعضای پارلمان نیز آرای خود را به صندوق‌ها ریختند. بر اساس اعلام کمیسیون انتخابات زیمبابوه حزب حاکم زانو پی اف توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان این کشور را به دست بیاورد. اما اعلام پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری به چند روز بعد موکول شد. البته پس از پایان انتخابات اعتراضاتی نیز به نحوه برگزاری آن از سوی حزب مخالف اعلام شد. بر اساس اعلام این حزب، حذف شمارشگرها زمینه را برای آنکه کمیسیون انتخابات زیمبابوه در نتایج به نفع امرسون منانگاگوا، رئیس‌جمهور زیمبابوه و حزب زانو پی اف متعلق به او دست ببرد، فراهم کرده است. این حزب و همین‌طور ناظر انتخاباتی داخلی ZESN کمیسیون انتخابات زیمبابوه را متهم کردند به اینکه با تبعیض و غرض‌ورزی عمل می‌کند. از سوی دیگر از همان ساعات اولیه پایان رای‌گیری هر دو نامزد انتخابات خود را برنده این جدال می‌دانستند. منانگاگوا که در سال‌های آخر حکمرانی موگابه، سمت معاونت ریاست‌جمهوری را در دست داشت، سال گذشته و پس از کناره‌گیری اجباری رابرت موگابه، رئیس‌جمهوری سابق، به عنوان رئیس‌جمهور زیمبابوه منصوب شد و وعده داد که دموکراسی را به این کشور بازگردانده و شرایط اقتصادی را بهبود بخشد. به هر حال رئیس‌جمهوری بعدی زیمبابوه با مشکلات فراوان اقتصادی نظیر نرخ بالای بیکاری، شرایط نامساعد بخش کشاورزی، فشار تورمی و فرار سرمایه در داخل، و چالش بهبود وجهه جهانی این کشور و جلب حمایت و سرمایه‌گذاری خارجی مواجه خواهد بود.