اختلال ارتباطی

چرا بسیاری از مردم تا نزدیکی دوازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری از دستاوردهای اقتصادی و به طور کلی از کارنامه و عملکرد دولت یازدهم بی‌اطلاع بودند؟ حتی برخی طرفداران حسن روحانی که به لحاظ سیاسی به او اطمینان داشتند و قصد انتخاب مجدد او را داشتند، از اقدامات و دستاوردهای اقتصادی دولت یازدهم که بخشی از آنها تحقق آرزوهای چندین‌ساله کشور بود، بی‌خبر بودند و در روزهای آغازین کمپین‌های انتخاباتی در مواردی در مواجهه با این پرسش منتقدان که مگر این دولت چه کرده که دوباره انتخابش کنیم، پاسخ روشنی نداشتند؟ اگر سیل محتوایی که در روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی در فضای مجازی و رسانه‌ها منتشر شد، نبود، شانس انتخاب مجدد روحانی چه میزان کاهش می‌یافت؟ چرا اطلاعات، تصمیمات و گزارش عملکرد دولت در بخش‌های مختلف به‌ویژه در بخش اقتصادی در طول چهار سال گذشته به‌خوبی منتشر و منعکس نشده است؟ «تیم اطلاع‌رسانی دولت ضعیف عمل کرده است.» این پاسخی است که به بسیاری از این پرسش‌ها داده می‌شود. از ماه‌ها پیش از انتخابات انتقاد از عملکرد تیم اطلاع‌رسانی دولت مطرح می‌شد اما این انتقادات با رسیدن به روزهای انتخابات شدت گرفت و حالا در آستانه تغییراتی که کابینه دولت یازدهم را به کابینه دولت دوازدهم تبدیل خواهد کرد، بار دیگر مطرح شده است. اخیراً عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم در این باره نوشت: «یکی از انتقادهایی که دوستداران رئیس‌جمهور و دولت از دولت در جریان انتخابات داشتند، ضعف نظام اطلاع‌رسانی دولت بود. بسیاری می‌گفتند ما به‌رغم تمایل به دولت به لحاظ سیاست‌های عمومی آن، از مجموعه اقدامات دولت تا دوره تبلیغات انتخاباتی، آگاهی روشنی نداشتیم.» وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اهمیت تصویری که دولت از خود به جامعه ارائه می‌کند، تبعات ضعف در ارائه این تصویر را تشریح کرد: «در عصر ارتباطات رفتار جامعه در برابر دولت بر اساس تصویری که از دولت در افکار عمومی شکل می‌گیرد، بروز می‌کند... اگر دولت از خود تصویری ارائه نکند، دیگران از وی تصویر می‌سازند. آنگاه دولت هیچ کنترلی بر آن ندارد.» اما علاوه بر اهمیت سیاسی و اجتماعی تصویری که از دولت در افکار عمومی ارائه می‌شود، کارشناسان بر ضرورت انتشار بهنگام و دقیق اطلاعات اقتصادی، تشریح تصمیمات اقتصادی و عملکرد اقتصادی دولت تاکید می‌کنند. به نظر نمی‌رسد تیم اطلاع‌رسانی دولت یازدهم بتواند ادعا کند که در سال‌های اخیر توانسته تصویر مناسبی از کارنامه اقتصادی این دولت ارائه کند. راه تقویت شیوه و نظام اطلاع‌رسانی دولت چیست؟ آیا به عنوان مثال تشکیل دفتری ویژه اطلاع‌رسانی اقتصادی ریاست‌جمهوری و انتخاب سخنگوی اقتصادی یا حضور روزنامه‌نگاران و خبرنگاران اقتصادی در نشست‌های خبری و حاشیه جلسات هیات‌دولت می‌تواند راهکارهایی برای کاستن از برخی نارسایی‌ها در انتشار اطلاعات اقتصادی مورد نیاز جامعه و تشریح روند تصمیم‌گیری‌های اقتصادی دولت باشد؟ آیا وضع قوانین و آیین‌نامه‌های جدید می‌تواند مسوولان دستگاه‌های مختلف را به پاسخگویی و انتشار به‌موقع اطلاعات وادارد یا با مطالبه عمومی در کنار عزمی یکپارچه از جانب دولت می‌توان بدون نیاز به قوانین و نهادهای جدید مساله ضعف اطلاع‌رسانی دولت را جبران کرد؟