جدال علم و شبهعلم
موسی غنینژاد: نظام اقتصادی ایران سرمایهداری است اما از نوع سرمایهداری دولتی و رفاقتی
شبکه افق از دو اقتصاددان سرشناس دعوت کرد تا ریشههای وضع موجود کشور را تحلیل کنند. یکی از مهمانان آمده بود تا از دریچه اقتصاد اسلامی وضع موجود را تبیین کند و دیگری از همان ابتدای بحث، نماینده لیبرالیسم خوانده شد. در یک سوی میز مسعود درخشان نشسته بود و در سوی دیگر موسی غنینژاد. مسعود درخشان در این مناظره گفت: علتالعلل مشکلات ما ساختاری است. انتظار این بود که در دوران رئیسی ساختارها بازبینی شود، اما اینطور نشد. بلکه سعی شد بر پایه همان ساختارهای گذشته مشکلات را حل کنند. چرا در این ساختارها دگرگونی به وجود نمیآید. چون تفکر انقلابی میان مسوولان وجود ندارد. موسی غنینژاد در پاسخ گفت: نظام فعلی در فردای انقلاب اسلامی شکل گرفت. این نظام دارای مشکل جدی است. زمانی که در ایران انقلاب شد جریان غالب در جهان چپگرایی بود و انقلابیون هم کاملاً متاثر از این تفکرات بودند. اندیشههای علی شریعتی در جایجای قانون اساسی دیده میشود؛ بنیصدر هم نقش مهمی در تدوین قانون اساسی داشت. اساس اقتصادی قانون اساسی جمهوری اسلامی کاملاً متاثر از تفکر چپ بوده و اتفاقاً از آموزههای اسلام در مواد اقتصادی اثری نیست. غنینژاد همچنین گفت: اصول اقتصادی جمهوری اسلامی راه رشد بدون سرمایهداری بود که ذیل کمونیسم قرار دارد. این تفکر، یعنی کل اقتصاد را به دست دولت بسپارید. در اصل ۴۴ نیز کاملاً همه صنایع دست دولت است. این در حالی است که مالکیت خصوصی در فقه کاملاً مهم و محترم است. در بخش دیگری از مناظره، دکتر غنینژاد گفت: برخلاف تصور پروفسور درخشان، من با هر نوع سرمایهداری موافق نیستم. نظام اقتصادی ایران اتفاقاً سرمایهداری است، اما از نوع سرمایهداری دولتی و رفاقتی.