نوری در تاریکی
چرا باید کتاب خاطرات طهماسب مظاهری را خواند؟
«لحظهای در تاریخ» کتاب خاطرات طهماسب مظاهری از حضوری 43ساله در دولت و تجربه سیاستگذاری و تصمیمگیری در اقتصاد کشور است. مظاهری سابقه طولانی در سازمان برنامه و بودجه، وزارت اقتصاد و بانک مرکزی دارد. در سازمان برنامه معاون بوده، در بانک مرکزی سمت دبیرکل و رئیسکل داشته و زمانی هم وزیر امور اقتصادی و دارایی بوده است. گشتوگذار در خاطرات طهماسب مظاهری که در دو دهه گذشته همواره در معرض دید جامعه ایران قرار داشته، لطف خاص خودش را دارد. مظاهری در این کتاب ما را از کوچه «مهدی موش» به خیابان «باب همایون» و بلوار «میرداماد» میبرد و از خیابان «پاسداران» تا «سعدآباد» و «پاستور» میگرداند و در این میان جستهوگریخته روی حوادثی چراغ قوه میگیرد که بخشهایی از آن را دیده یا شنیدهایم. هرچند مظاهری بنا به ملاحظاتی که داشته، ترجیح داده نور کمرنگی روی جنجالیترین رویدادهای اقتصادی و سیاسی سالهای گذشته بیندازد اما همین هم برای ما کافی است تا فقط کمی از پشت پرده بدهبستانهای مالی سالهای گذشته بدانیم. کتاب «لحظهای در تاریخ» بیشتر از همه محمود احمدینژاد را هدف گرفته؛ آنجا که مظاهری با زیرکی، سرنخهایی درباره نحوه مدیریت او بر مسائل اقتصادی افشا کرده است. میان اهالی سیاست معروف است که ابراهیم رئیسی شباهت زیادی به محمود احمدینژاد دارد و در ماههای گذشته بر جامعه ایران نیز آشکار شده که برای رئیس دولت سیزدهم کاهش تورم و افزایش رشد اقتصاد اولویت نیست؛ همانطور که احمدینژاد چنین ماموریتی برای خود تعریف نکرده بود. از این منظر احتمال داده میشود که حضور محمدرضا فرزین در بانک مرکزی بیشباهت به دوران حضور طهماسب مظاهری در این نهاد نباشد. آیا فرزین هم باید با همان مشکلاتی مبارزه کند که مظاهری را از پا انداخت؟