تاریخ انتشار:
عزل نخستین وزیر زن جمهوری اسلامی
رفت و آمدی پرحاشیه… هم حضورش پرحاشیه بود و هم رفتنش… از همان روزی که زمزمههای شکستن یک تابو در کشور به گوش رسید
دغدغه سلامت
هرچند ارگان دولت سعی کرد کنار آمدن وحیددستجردی با مافیای دارو را دلیل برکناری اعلام کند اما واقعیت این است که دغدغه وزیر بهداشت سابق برای گرانی دارو و مشکلات حوزه سلامت آن قدر جدی بود که وی ترجیح داد یک بار برای همیشه واقعیتهای موجود را بیان کند. هر چند نیک میدانست که بیان این سخنان چه تبعاتی برای وی دارد. دغدغههای وی برای سلامت مردم از علاقه وی به رشته پزشکی نشات میگیرد. وی آن چنان با این رشته بزرگ شده بود که زمانی که خواست برای ادامه تحصیل رشتهای را انتخاب کند بدون هیچ تردیدی پزشکی را برگزید. مرضیه وحیددستجردی درست هنگامی که ۱۶ساله بود تحصیل خود در رشته پزشکی را آغاز کرد.
تحصیل در رشته پزشکی برای مرضیه وحیددستجردی «میراثی خانوادگی» بود همچنان که پدر سیفالله وحیددستجردی نیز پزشک بود که مدت زمانی سکان مدیریت جمعیت هلال احمر را در دست داشت و در سال ۱۳۷۸ درگذشت. خاتون سلامت که در سال ۱۳۳۸ در تهران چشم به جهان گشود، در سال ۱۳۶۲ تحصیلات خود را در رشته پزشکی به پایان رساند و برای ادامه تحصیل و کسب بورد تخصصی، رشته زنان و زایمان را انتخاب کرد. وحیددستجردی در همین دوران نیز دغدغههای خاص حوزه زنان و زایمان را مطرح میکرد. همین مساله موجب شد تا وی از طرح تفکیک بیمارستان زنان از مردان دفاع کند تا مبادا خانمی به دلیل خجالت نتواند بیماری خود را مطرح کند. وی همچنین در تصویب طرح اختصاص ۲۵ تا ۵۰ درصد سهمیه به زنان برای ورود به رشتههای تخصصی پزشکی در مجلس چهارم سنگ تمام گذاشت و تلاش کرد تا موافقت نمایندگان مجلس را برای این طرح بهدست بیاورد. مرضیه وحیددستجردی همان زمانی که در مجلس چهارم و پنجم نیز حضور داشت تلاش میکرد تا مشکلات حوزه سلامت مردم رفع شود به همین دلیل در هشت سال حضورش در کسوت نمایندگی در کمیسیون بهداشت و درمان حضور پیدا کرد و پس از پایان دوره پارلمانتاریستی ترجیح داد به مطب خود برگردد.
از بیمارستان آرش تا پاستور
از هفت خردادماه ۱۳۷۹ همزمان با پایان مجلس پنجم، مرضیه وحیددستجردی وقت بیشتری را در مطلب خود و دانشگاه تهران میگذراند و بیش از اینکه دغدغه سیاست داشته باشد، دغدغه سلامت داشت. با این وجود کسی تصور نمیکرد که وی بعد از 9 سال به صورت جدی وارد «گود سیاست» شود. حضور جدی وی به عنوان یک «دولتزن» ۲۵ مرداد 1388 کلید خورد. در آن روز محمود احمدینژاد در گفتوگوی زنده اخبار ساعت ۱۴ سیما اعلام کرد مرضیه وحیددستجردی را برای تصدی وزارت بهداشت به مجلس معرفی خواهد کرد. تا پیش از این اعلام، کسی تصور نمیکرد احمدینژاد برای تصدی وزارتخانه بهداشت، یک پزشک زن را معرفی کند چرا که بسیاری بر این باور بودند که بار دیگر باقریلنکرانی وزیر خواهد شد اما در همان روز، احمدینژاد آب پاکی را بر روی دست لنکرانی ریخت.
در مقطع زمانی ۲۵ مرداد تا ۱۲ شهریور که وحیددستجردی توانست از ۲۸۶ رای گرفتهشده، با ۱۷۵ رای موافق، ۲۹ رای ممتنع و ۸۲ رای مخالف از مجلس رای اعتماد بگیرد؛ حجم زیادی از مخالفتها با «وزارت یک زن» مطرح شد اما با این وجود وی توانست به راحتی ساکن ساختمان خیابان ایوانک شهرک غرب شود و این سمت را برای سه سال و نیم حفظ کند.
وی در تمام این دوران تلاش داشت تا در حوزه سلامت سیاسیکاری را کنار بگذارد این واقعیت از چشم مخالفان سیاسی مرضیه وحیددستجردی نیز دور نمانده است و همه به این مساله اذعان دارند. با وجود آنکه وی تلاش داشت تا در حوزه مدیریتی خود کمتر سیاسیکاری کند اما در نهایت قربانی سیاسیکاری شد و در هفتم دیماه ۱۳۹۱ عزل شد. وی نیز همانند سایر وزرای معزول در جلسات خصوصی از خبر برکناری خود مطلع نشد بلکه خبر عزل وی بر روی پایگاه اطلاعرسانی دولت قرار گرفت.
احمدینژاد در همان روز محمدحسن طریقتمنفرد را به عنوان سرپرست انتخاب کرد و مراسم معارفه وی بدون حضور دستجردی برگزار شد از قرار معلوم قرار نیست که وی گزینهای به جز حضور در مطب را انتخاب کند. زمان اندکی لازم است تا بتوان کارنامه نخستین وزیر زن جمهوری اسلامی را با فردی که ادعا میکند در شش ماه که هیچ در شش دقیقه نیز میتوان خیلی کارها را انجام داد؛ مقایسه کرد.
دیدگاه تان را بنویسید