ترمیم مبلمان

از انواع مبلمان چوبی و فلزی و حتی مواد پلاستیکی گرفته تا صندوقچه و کابینت؛ همه اینها با کد تعرفه‌های مجزا در گروه صادرات مبلمان و صنایع وابسته به آن قرار دارند. هرچند رقم ارزشی آنها در کل کارنامه صادراتی ایران قابل توجه نیست اما فعالان این حوزه معتقدند با تغییر شکل از صادرات سنتی به صادرات مدرن در این بازار می‌توان این رقم صادراتی را افزایش قابل توجهی داد. آمارهای رسمی گمرک ایران نشان می‌دهد میزان صادرات مبلمان و صنایع وابسته به آن در پنج‌ماهه امسال هشت میلیون دلار بوده است. در سال گذشته نیز در مجموع این صادرات به 16 میلیون دلار رسیده بود. یعنی در واقع وضعیت امسال هم کمی مانند سال گذشته است و با حفظ ادامه روند موجود تا پایان امسال احتمالاً میزان صادرات انوع مبلمان و صنایع وابسته به آن، امسال یا به همان میزان سال گذشته یا کمی بیشتر از آن خواهد شد. اما نکته قابل توجه مقایسه وضعیت صادرات مبلمان امسال و سال گذشته با سال 93 است. میزان صادرات انواع مبلمان و صنایع وابسته به آن، در سال 93 بیش از 20 میلیون دلار بوده که این رقم نشان می‌دهد میزان صادرات در این بخش طی سال 94 نسبت به سال قبل از آن 25 درصد افت داشته است. اما این افت ریشه در چه مسائلی دارد و صادرات این بخش با چه مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کند؟
از نگاه کارشناسان و فعالان این حوزه از محدودیت‌های بین‌المللی گرفته تا سنتی بودن روند صادرات ایران و تولیدات محصولات کپی‌شده هرکدام به نوعی در این کاهش حجم صادرات دخیل بوده‌اند. به زعم برخی، از دست دادن بازارهای صادراتی یا کاهش صادرات مبلمان به کشورهایی مانند عراق نیز در این ماجرا بی‌تاثیر نبوده است. علت این موضوع را، هم ناآرامی‌های این کشور و هم فعالیت رقبا در این بازار، عنوان می‌کنند. اما آیا همچنان این عوامل کاهنده صادرات مبلمان وجود دارد؟ با اجرای برجام کمی از محدودیت‌های بین‌المللی فعالان این حوزه کاسته شده اما در مورد روند صادرات این محصولات می‌توان امیدوار بود که شکل سنتی صادرات محصولات به پایان می‌رسد؟
مروری بر آخرین کارنامه صادراتی ماهانه مبلمان نشان می‌دهد در پنج‌ماهه نخست امسال سه کشور عراق، آذربایجان و افغانستان سه کشور عمده مقصد محصولات وابسته به صنعت مبلمان ایران بوده‌اند. مشتریانی که به نظر می‌رسد چندان فعالان این حوزه را به تغییر شکل و مدرن کردن نحوه صادراتشان تشویق نمی‌کنند. اما با توجه به اجرای برجام به نظر می‌رسد فعالان این حوزه برای فکر کردن به صادرات مبلمان به کشورهای اروپایی باید از روش‌های مدرن بازاریابی و فروش محصولات خود بهره ببرند. موضوعی که آن وقت شاید به بازیابی بازارهای صادراتی چون عراق نیز کمک کند. طبیعتاً با تغییر این‌چنینی، تولیدات کپی‌شده نیز باید به تدریج به صفر برسد تا مشتریان جدید مبلمان ایرانی با خیالی آسوده کار خرید خود را انجام دهند. اما در این میان برگزاری همایش و نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی می‌تواند چه کمکی به روند بهبود صادرات کشور کند و در مجموع برای رونق صادرات در این صنعت از چه راهکارهایی می‌توان بهره برد؟ در این میان نقش و جایگاه دولت چیست و اجرای چه سیاست‌هایی می‌تواند به فعالان اقتصادی یاری برساند که با خیالی آسوده برای صادرات محصولات خود برنامه‌ریزی کنند؟ آیا اعطای امتیازاتی مانند معافیت از مالیات برای صادرکننده می‌تواند مشوق‌های خوبی باشد یا اینکه فعالان اقتصادی به اجرای سیاست‌های مکمل دیگر چشم دوخته‌اند؟