امید به دیپلماسی

«طبیعت مذاکرات هسته‌ای این است که برخی از بازیگران آن عادت دارند تلاش کنند تا روز آخر مواضع خود را حفظ کنند و روز آخر به آن باور برسند که لازم است مواضع‌شان تغییر کند.» این دیدگاه محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران پس از پایان آخرین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 است. وی با طرح این موضوع که احساس می‌کنم طرف مقابل تلاش می‌کند مواضع حداکثری اتخاذ کند تا در طول مذاکرات به مواضع متعادل‌تری برسد، می‌گوید: «این روش برخی از طرف‌های مذاکره است که بنده خیلی به آن اعتقاد ندارم و آن را مفید نمی‌دانم.»
مذاکره‌کنندگان ایرانی در سه روز مذاکرات فشرده با اعضای گروه 1+5 که به مذاکرات «وین 5» مشهور است، توانستند در رابطه با تدوین پیش‌نویس توافق جامع نهایی به اشتراک نظرهایی برسند. هرچند که به گفته وندی شرمن، مذاکره‌کننده آمریکایی سند کاری پر از موارد اختلافی تهیه شد.
پنجمین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 با ناهار کاری اشتون و ظریف آغاز شد و دو طرف پس از مذاکرات دوجانبه و سه‌جانبه، نشست‌های کارشناسی و رسمی نگارش متن توافق نهایی را در وین آغاز کردند.
پس از این مذاکرات بود که وزیر امور خارجه گفت اگر توافق حاصل نشود هر دو طرف این حق را دارند که به سیاست‌های قبل از توافق ژنو بازگردند و این شامل طرف ایرانی نیز می‌شود. هرچند که به نظر می‌رسد تلاش هر دو سوی جریان این است تا در زمان در نظر گرفته شده یعنی 20 ژوئیه به اتفاق‌نظر در مورد دستیابی به توافق جامع هسته‌ای برسند.
خوش‌بینی دولت ایران نسبت به امکان حصول نتیجه نهایی در تدوین توافق جامع هسته‌ای تا به آنجا پیش رفته است که دو روز پس از مذاکرات هسته‌ای وین 5 رئیس‌جمهور مجدداً با شبیه‌سازی این مذاکرات به فرآیند دستیابی مسلمانان به «صلح حدیبیه» تاکید می‌کند در حالی که در صلح حدیبیه حق پیروز شد اما عده‌ای کوته‌نظر در برابر شخص پیامبر زبان به اعتراض گشودند که چرا این ماده چنین و چنان شد و چرا آن شرط گذاشته شد و عقب‌نشینی صورت گرفت.