کرکره دولت پایین کشیده شد

اوباما در فیس‌بوکش می‌خواهد که به تیم Obamacare بپیوندید؛ یعنی از لایحه بیمه همگانی و خدمات درمانی او حمایت کنید. رئیس‌جمهور ایالات متحده در فیس‌بوکش اظهارات جمهوریخواهان را «بی‌مسوولیت، بی‌ملاحظه و خطرناک» می‌خواند. در مقابل جمهوریخواهان هم خانه به خانه می‌روند و امضا جمع می‌کنند که نشان دهند مردم مخالف طرح رئیس‌جمهور هستند. جمهوریخواهان و به ویژه جان بینر رئیس مجلس نمایندگان می‌گویند که نمی‌توانند تنها برای بازگشایی دولت، با بودجه کنار بیایند و طرح خدمات درمانی اوباما را بپذیرند. اختلاف بین دو حزب اصلی ایالات متحده ادامه دارد و بودجه دولت برای سال مالی جدید تصویب نشده است. اتفاقی که در ینگه دنیا نتیجه آن چیزی نیست جز تعطیلی دولت.
اولین روز از ماه اکتبر 2013 برابر است با آغاز سال مالی2014، و عدم تصویب بودجه باعث می‌شود دولت قانونی قدرت پرداخت حقوق کارکنان و اجرای تعهدات قراردادهایش را نداشته باشد. به همین دلیل آنچه به آن «خدمات غیرضروری دولت» می‌گویند تعطیل می‌شود. در زمان تعطیلی دولت برخی از کارکنان به مرخصی اجباری فرستاده می‌شوند تا اینکه یا با افزایش سقف بدهی‌های دولت، بودجه به تصویب برسد یا اینکه با استفاده از راهکار تداوم، ادامه کار دولت برای مدت کوتاهی تا به تصویب رسیدن بودجه فراهم شود. اما معنی این اصطلاحات در قوانین ایالات متحده چیست؟
تعطیلی دولت: قانون اساسی ایالات متحده کنگره را ملزم کرده تا به طور منظم قوانین مربوط به هزینه دولت را تصویب کند. در مواقع نادری که کنگره موفق به تصویب بودجه در زمان خود نشود، دولت تعطیل می‌شود. تعطیلی دولت به معنای این نیست که ایالات متحده در این مدت فاقد دولت است. خدمات حیاتی برای نظم و قانون همچون امنیت زندان یا گشت مرزی به صورت معمول به کار خود ادامه خواهند داد. اغلب دیگر وزارتخانه‌ها نیز باز خواهند ماند اما تنها بخش اندکی از کارکنان‌شان در محل کار حاضر خواهند شد و آنها نیز تنها به وظایف اصلی و مشخصی عمل خواهند کرد. برخی نهادهای دولتی از قبیل پارک‌های ملی، موزه‌ها و بناهای یادبود کاملاً بسته خواهند شد.
مرخصی اجباری: اغلب وزارتخانه‌های دولت در دوران تعطیلی دولت باید وظایف خاصی را انجام دهند. آنها ملزم هستند نیروی کار خود را به نیروی کار ضروری و نیروی کار غیرضروری تقسیم کنند. کارکنان غیرضروری به مرخصی اجباری خواهند رفت در حالی که کارکنان ضروری به رفتن به سرکار ادامه خواهند داد. در زبان رسمی دولت از این کارکنان به مستثنی که بر سرکار می‌آیند و غیرمستثنی که به مرخصی می‌روند نام برده شده اما رسانه‌ها همان عبارات ضروری و غیرضروری را به کار می‌برند.
راهکار تداوم (CR): در سال‌های اخیر کنگره به طور فزاینده‌ای یا از تصویب بودجه ناتوان بوده یا مایل به این کار نبوده است. به جای آن، کنگره راهکاری مداوم را از تصویب گذرانده که برای مدت کوتاه‌تری بودجه دولت را تامین می‌کند. رواج این مصوبات کوتاه‌مدت منجر به متداول‌تر شدن و ادامه‌دار شدن مباحثات روی بودجه دولت شده است. دموکرات‌ها در حال حاضر به دنبال تصویب یکی از این مصوبه‌ها هستند تا قانونی بگذرانند که بدون هیچ‌گونه الحاقیه‌ای به دولت اجازه استفاده از منابع را بدهد؛ و جمهوریخواهان تا این مصوبه را برای تامین مالی طرح بیمه اوباما کاملاً بسته و محدود کنند، تاکتیکی که بارها از سوی دموکرات‌ها رد شده است. هر دو طرف پیش‌بینی می‌کنند مصوبه‌ای کوتاه‌مدت برای شش هفته بودجه دولت را تامین می‌کند. این بدان معناست که تعطیلی دوباره دولت ممکن است چندان دور هم نباشد.
سقف بدهی: سقف بدهی حدی است که دولت تا آن مقدار می‌تواند پول قرض کند. این اصطلاح اولین بار در سال 1917 به کار رفت و از سال 1960 تاکنون 78 بار آن را بالاتر برده است. سقف بدهی دولت آمریکا اکنون 7/16 هزار میلیارد دلار تعیین شده اما برآورد می‌شود در اکتبر سال جاری میزان بدهی‌های دولت از این حد فراتر رفته است. از آنجا که سقف بدهی در آن زمان نباید افزایش می‌یافت، آمریکا برای اولین بار در تاریخ مجبور به نکول بدهی‌هایش می‌شود. وقتی اتفاق مشابهی در سال 2011 افتاد باعث شد رتبه اعتباری آمریکا دچار نزول شود. جمهوریخواهان معتقد به دولت کوچک نشان داده‌اند برای افزایش سقف بدهی از دموکرات‌ها تقاضای امتیاز خواهند کرد در حالی که رئیس‌جمهور اوباما در مورد این مساله مذاکره نخواهد کرد تا اینکه تعویق در پرداخت بدهی‌های ملی، آمریکا را راکد کند. اگر سقف بدهی در زمان خود بالا برده نشود احتمالاً پیامدهای اقتصادی فاجعه‌آمیزی خواهد داشت.
این اولین تعطیلی دولت در روزهای عادی در 17 سال اخیر است. غیر از این هم دولت تعطیل شده اما حداکثر دو روز آن هم در تعطیلات آخر هفته یعنی روزهایی که دولت خودبه‌خود تعطیل بوده است. پیامدهای اقتصادی این تعطیلی نیز برای اقتصاد آمریکا در صورت طولانی شدن مدت زمان تعطیلی می‌تواند مخرب باشد. موسسه گلدمن ساکس پیش‌بینی کرده در صورتی که این تعطیلات سه هفته طول بکشد 9/0 درصد از تولید ناخالص داخلی سه‌ماهه جاری آمریکا بکاهد.

مقصر کیست؟
مطلع تمام گزارش‌ها و اخباری که در مورد تعطیلی دولت در رسانه‌های دنیا به ویژه مطبوعات آمریکا منتشر می‌شود این عبارت است: «تعطیلاتی که فعلاً پایانی برایش متصور نیست». اما بیش از 800 هزار نفر کارمندی که بدون دریافت حقوق به مرخصی رفته‌اند بیش از همه به دنبال مشخص شدن مقصر این تعطیلات کشدار هستند. دموکرات‌ها اصرار دارند جمهوریخواهان مسبب تعطیلی دولت هستند و در مقابل جمهوریخواهان می‌گویند رئیس‌جمهور اوباما که هرگونه توافق بر سر طرح بیمه همگانی و خدمات درمانی‌اش را رد کرده، مقصر اصلی است. با این حال فضای عمومی جامعه آمریکا علیه جمهوریخواهان است. این را حتی می‌توان در سخنان جان بوهنر رئیس مجلس نمایندگان آمریکا هم دید که در پاسخ خبرنگاران برافروخته می‌شود و تاکید می‌کند که این اقدام آنان بازی نیست و به خاطر منافع مردم آمریکاست. هفته‌نامه خبری ویک در پاسخ به اینکه مقصر کیست، جواب می‌دهد: مشخصاً حزب جمهوریخواه؛ یا دقیق‌تر همان 30 نماینده محافظه‌کار سرسخت و اعضای تی‌پارتی که تعطیلی دولت را یک روش منطقی و الزامی برای مبارزه با قانون خدمات درمانی می‌دانند. اکثریت جمهوریخواه مجلس نمایندگان فرصت را مناسب دید تا برای خارج کردن قانون خدمات درمانی اوباما از ریل، سعی در افزودن شرایطی به بودجه پیشنهادی داشته باشد و تامین بودجه و در نتیجه اجرای قانون خدمات درمانی را یک سال به تعویق بیندازد. این شرط از طرف دموکرات‌ها رد شد تا نتیجه آن تعطیلی دولت به دلیل عدم تصویب بودجه باشد. آمریکایی‌های زیادی هستند که با قانون خدمات درمانی و بیمه همگانی اوباما مخالف هستند اما با روشی که جمهوریخواهان برای مقابله با آن انتخاب کرده‌اند هم موافق نیستند. یک نظرسنجی که توسط دانشگاه کویینی‌پیاک انجام شده نشان می‌دهد 47 درصد از مردم با قانون اوباما مخالف هستند اما تنها به عقیده 22 درصد از آنها تعطیل کردن دولت می‌تواند به نتیجه دلخواه جمهوریخواهان بینجامد. 64 درصد نیز اعتقاد داشته‌اند که جلوگیری از افزایش سقف بدهی‌های آمریکا نمی‌تواند استراتژی بهتری برای جلوگیری از اجرای قانون خدمات درمانی اوباما شود.

تعطیلی دولت و علامت‌های سوال
کدام حزب از تعطیلی دولت بیشتر زیان می‌بیند؟ نظرسنجی دانشگاه کویینی‌پیاک تایید می‌کند جمهوریخواهان نگرانی بیشتری از این بابت دارند. تعطیلی دولت ممکن است به برند جمهوریخواهان آسیب وارد کند و چشم‌انداز حفظ مجلس نمایندگان در چنگ جمهوریخواهان و موقعیت آنان در سنا را در انتخابات میان‌دوره‌ای 2014 به خطر بیندازد. ایالت ویرجینیا احتمالاً اولین شاهد مشاجرات سیاسی ناشی از تعطیلی دولت خواهد بود. این ایالت خانه بیش از 170 هزار کارمند دولت فدرال است که در کمتر از پنج ماه آینده باید فرماندار جدید انتخاب کنند. به نوشته نیویورک‌تایمز کنث کوچینلی نامزد جمهوریخواهان با نگرانی در حال تلاش برای حفظ رای‌دهندگانی است که به شدت از عملکرد جمهوریخواهان در واشنگتن عصبانی‌اند. کوچینلی دچار مشکلی است که با هر روز تداوم تعطیلی دولت تشدید می‌شود و صدمات اقتصادی بیشتری به ویرجینیا وارد می‌کند.
آیا بین جمهوریخواهان اختلاف افتاده است؟ مجله اینترنتی اسلِیت معتقد است که بین جمهوریخواهان در مورد تعطیلی دولت اختلافی وجود دارد که در حال عمیق‌تر شدن است. این مجله آمریکایی می‌نویسد تعداد نمایندگان جمهوریخواه مجلس که از استراتژی حزب متبوع‌شان ناخشنود هستند اندک اما در حال افزایش است. به گفته این نشریه 14 نماینده جمهوریخواه رسماً اعلام کرده‌اند که رای‌شان گذراندن مصوبه‌ای موقت برای تامین مالی دولت بدون هیچ شرطی بوده است. با این شرایط اگر دموکرات‌ها بتوانند سه نماینده جمهوریخواه دیگر را متقاعد کنند در رای‌گیری پیروز خواهند شد. دموکرات‌ها اگر 17 نماینده جمهوریخواه را به اردوگاه خود بکشانند اکثریت را به دست خواهند آورند و می‌توانند از بن‌بست خارج شوند.
آیا جمهوریخواهان نتیجه معکوس تعطیلی دولت را پذیرفته‌اند؟ هنوز هیچ یک از نمایندگان جمهوریخواه در محافل عمومی اذعان نکرده که تعطیلی دولت فدرال برای آنها نتیجه معکوس در برخواهد داشت. اما نشریه اسلِیت معتقد است جمهوریخواهان اکنون باید در دو جبهه بجنگند. آنها به خاطر تعطیل کردن دولت از سوی آمریکایی‌ها مورد سرزنش قرار گرفته‌اند و از طرف دیگر با اختلاف، شکاف و دشمنی‌های شخصی مواجه شده‌اند. این نشریه می‌گوید احتمالاً جمهوریخواهان با مجبور کردن دولت به تعطیلی، در نهایت امتیازی به دست آورند که در بین مردم مقبولیت حتی کمتری از خدمات درمانی اوباما داشته باشد.
دلیل تعطیلی دولت چه بود؟ برابر قانون اساسی آمریکا هر دو مجلس نمایندگان و سنا باید قانونی را تصویب کنند که بر اساس آن اختیار دولت در هزینه کردن پول در هر سال تجدید شود. اگر لایحه در پایان سال مالی که آخرین روز سپتامبر است به تصویب نرسد، اختیار دولت در هزینه کردن پول منقضی می‌شود و اغلب خدمات دولت به حالت تعلیق درمی‌آید.
این بن‌بست چگونه ایجاد شد؟ بنا به گزارش یواس‌ای تودی جمهوریخواهان که کنترل مجلس نمایندگان را در اختیار دارند لایحه‌ای هزینه‌ای را به تصویب رساندند که شامل سطح هزینه دولت بود اما برای اجرای قانون خدمات درمانی اوباما هیچ منبعی تعیین نکرده بود. نتیجه این می‌شود که اجرای طرح درمانی رئیس‌جمهور اوباما به تعویق خواهد افتاد. مجلس سنا که در اختیار دموکرات‌هاست مصر است که این طرح باید کاملاً تامین منابع شود. کنگره می‌تواند یک راهکار برای تداوم امور دولت تصویب کند که تمامی امور دولت را بدون نیاز به تغییر سیاست‌ها تامین مالی می‌کند.
سنا چگونه واکنش نشان داد؟ انتظار می‌رود سنا قاطعانه لایحه مجلس را رد کند. هری رید رئیس اکثریت دموکرات‌های سنا به جمهوریخواهان گفته بود که بازی سیاسی بی‌ثمری را آغاز کرده‌اند. او قول داده سنا هرگونه تلاش جمهوریخواهان برای گنجاندن تغییر در قانون خدمات درمانی را با «لایحه الزام تامین بودجه دولت» رد خواهد کرد.
نتیجه چه خواهد بود؟ نیویورک‌تایمز می‌نویسد سنا به سادگی پیشنهاد اصلاحی مجلس نمایندگان را رد خواهد کرد و لایحه جدید را به مجلس خواهد فرستاد. این روزنامه لایحه جدید را ساده و بدون بندهایی الحاقی مبنی بر تاخیر اجرای قانون خدمات درمانی می‌داند که مالیات تجهیزات پزشکی را لغو می‌کند و اجازه می‌دهد تا کسب و کارهای مختلف آزادانه انتخاب کنند که کارگران‌شان را تحت پوشش قرار دهند یا خیر. برای روی دادن چنین اتفاقی، رید نیاز به رای 51 دموکرات در سنا دارد. ریچارد دوربین سناتور ایالت ایلینوی و یکی از چهره‌های شاخص حزب دموکرات گفته سناتورهای دموکرات متحد هستند و توپ را دوباره در زمین مجلس خواهند انداخت.
آیا مجلس نمایندگان به لایحه رای خواهد داد؟ چارلی ‌دنت یکی از اعضای جمهوریخواه کنگره از پنسیلوانیا می‌گوید ممکن است مجلس به لایحه رای دهد. او اعلام کرده به دنبال جلب حمایت اعضای هر دو حزب برای تصویب یک لایحه موقت است. او گفت: «اکنون زمانی است که دولت نباید تعطیل شود. من نمی‌خواهم از یک اتفاق احمقانه حمایت کنم.»

واکنش باراک اوباما

من آماده‌ام تا در مورد هر مساله مذاکره کنم. از نظر من برای برگزاری هرگونه مذاکره و گفت و گو نیاز به تهدیدی چون تعطیلی دولت و هرج و مرج اقتصادی نیست و جمهوریخواهان باید این تهدید را از روی خانوارها و کسب و کار آمریکا بردارند. ببینید شما نمی‌توانید در زمان خرید یک خانه به صاحبخانه بگویید بیا بر سر قیمت توافق کنیم و اگر به توافق نرسیدیم من خانه را به آتش می‌کشم. نمی‌توانید به بانک بگویید من این ماه قسط پرداخت نمی‌کنم مگر اینکه برایم یک ماشین بخرید. این دیگر مذاکره نیست. از ماه مارس تاکنون من و همکارانم بیش از 20 بار با نمایندگان جمهوریخواه مذاکراتی جدی بر سر بودجه داشته‌ایم. اما جمهوریخواهان سعی کردند کار را به تاخیر بیندازند تا دولت تعطیل شود چون فکر می‌کردند در این صورت اهرم قوی‌تری در اختیار خواهند داشت. این را خودشان اذعان کرده‌اند. این استراتژی آنها از آغاز بود. اما دولت چنین انتظاری نداشت. سناتورهای دموکرات درخواست کردند تا با نمایندگان مجلس در مورد بودجه مذاکره کنند اما تاکنون 19 بار درخواست آنها رد شده است. نه‌تنها کاخ سفید بلکه دموکرات‌های حاضر در سنا و مجلس نمایندگان هم تمایل بیش از اندازه‌ای برای مذاکره بابت هر مساله‌ای که جمهوریخواهان دغدغه آن را دارند، از خود نشان داده‌اند. اما اگر اساس فکری جمهوریخواهان این است که باید دولت را تعطیل کنند و موجب هرج و مرج اقتصادی بشوند تا به 100 درصد خواسته خود برسند ما نمی‌توانیم کاری بکنیم. ما حاضر به مذاکره‌ایم اما نخست کنگره باید به تعطیلی دولت پایان دهد و سقف بدهی‌ها را بالا ببرد. کنگره می‌تواند این کار را برای مدت کوتاهی تصویب کند و در این مدت می‌توان پای میز مذاکره نشست.

جان بینر

روزنامه وال‌استریت‌ژورنال به نقل از یکی از مقامات دولت نوشته بود اهمیت نمی‌دهیم که تعطیلی دولت چقدر طول می‌کشد چون در نهایت ما برنده‌ایم. باید بگویم این یک بازی مسخره نیست. مردم آمریکا نمی‌خواهند دولت‌شان تعطیل باشد. من هم نمی‌خواهم. ما می‌خواهیم بنشینیم و مذاکره کنیم و بی‌طرفی را اجرا کنیم. دولت بازگشایی شود و مردم در قانون بیمه درمانی اوباما هم برابری را ببینند. مساله به همین سادگی است. اما همه اینها نیازمند گفت‌وگوست. در نظر داریم طرحی پیشنهاد دهیم که کاهش هزینه‌های جدی و اصلاحاتی به نفع رشد اقتصادی در آن دیده شده است...قرار است مذاکرات آغاز شود. تنها اتفاقی که اکنون می‌تواند رخ دهد این است که مذاکرات همین امروز شروع شود. گفت‌وگوی تلفنی من با رئیس‌جمهور خوشایند و امیدوارکننده بود. اما ما نمی‌توانیم سقف بدهی را بالا ببریم بدون اینکه بدانیم می‌خواهیم با آن چه برخوردی داشته باشیم. این ایده که ما باید به هزینه کردن پولی که نداریم ادامه دهیم اشتباه است. ما نباید درگیر گمانه‌زنی شویم. همه آنچه ما می‌خواهیم این است که بنشینیم و مذاکره کنیم. هیچ دلیلی وجود ندارد که برای سر میز نشاندن افراد شرایط را سخت‌تر کنیم. اینجا هیچ خط و مرزی ترسیم نشده و چیزی هم روی میز نیست. من هر کاری که بتوانم انجام می‌دهم تا بتوانم طرفین را سر میز بنشانم.