بیش از ۹ هزار طرح نیمه‌تمام داریم

طرح‌های نیمه‌تمام به جا مانده از دولت آقای احمدی‌نژاد آنقدر بالاست که به نظرم هیچ دولتی این قدر یادگاری ناتمام از خود به جا نگذاشته است. استان کهگیلویه و بویراحمد که یک درصد مساحت کشور را به خود اختصاص داده با حجم زیادی از این دست طرح‌ها روبه‌روست. حالا شما کل کشور را تعمیم دهید تا متوجه شوید با چه پدیده‌ای روبه‌رو هستید.
پروژه‌ای نظیر جاده پاتازه- دهدشت که اصفهان را به بندر امام متصل می‌کند از آن دست پروژه‌هایی است که اجرای آن از زمان آقای خاتمی شروع شده و به‌رغم گذشت سال‌ها تا‌کنون حدود 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. باند دوم جاده یاسوج- ‌بابامیران- ‌اصفهان نیز با اینکه دو سال است اجرای آن شروع شده و جزو طرح‌های مهر ماندگار بود با کندی به پیش می‌رود. تعریض باند فرودگاه یاسوج طرح دیگری بود که به نتیجه نرسیده و در ردیف طرح‌های نیمه‌تمام استان قرار گرفته است. علاوه بر این طرح‌ها، عملیات اجرایی بیمارستان یاسوج و بیمارستان‌های 96 و 64 تختخوابی گچساران با حدود 60 درصد پیشرفت فیزیکی متوقف شده است. سدهای تنگه سرخ و چمشیر نیز اکنون کمتر از 10 درصد پیشرفت فیزیکی دارند و پروژه انتقال آب به دشت امامزاده جعفر که حدود 3500 هکتار از دشت‌ها را آبیاری می‌کند هنوز به مرحله بهره‌برداری نرسیده ‌است.
از دیگر پروژه‌های مهم استان باید به خط اصلی جاده بابامیدان به بهبهان اشاره کنم که با پیشرفت کمی روبه‌رو بوده است. در بخش خطوط ریلی با اینکه دو سال از کلنگ‌زنی راه آهن اقلید-‌یاسوج می‌گذرد فقط مطالعات آن انجام شده و در بخش اجرا اقدامی صورت نگرفته است.
در مسکن مهر اگر بخواهیم از مشکلات خانه‌های تحویل داده‌شده بگذریم باید بگویم 40 درصد تعهدات در گچساران به دلیل عدم تامین اعتبارات غیر‌فعال مانده است. آب‌رسانی به شهر دهدشت غربی و فاضلاب دو‌گنبدان به گچساران متوقف شده و با اینکه آب‌رسانی به شهر دو‌گنبدان دو سال است به بهره‌برداری رسیده اما چون آب از محل سد به لوله وصل نشده عملاً این افتتاحیه ثمری نداشته است. اینهایی که گفتم نمونه‌هایی از طرح‌های مهم استان ما بود و به پروژه‌های کوچک اشاره‌ای نکردم. حال شما قضاوت کنید و ببینید در کل کشور چه خبر باید باشد! گفته می‌شود طرح‌های نیمه‌تمامی که از سوی دولت احمدی‌نژاد به جا می‌ماند حدود 9 هزار طرح است که به نظر من باید بیشتر باشد. البته با توجه به اینکه سازمان مدیریتی وجود ندارد که لیست طرح‌ها را از آن استخراج کنیم به راحتی نمی‌توان به هویت این طرح‌ها پی برد. بسیاری از این طرح‌ها قابل گزارش‌گیری نیستند چون خارج از روال مرسوم در کشور به مرحله اجرایی رسیده‌اند. نوع قراردادها در این‌ دست طرح‌ها به گونه‌ای است که نمی‌توان تعداد آنها را شمارش کرد.
حال در چنین وضعیتی دولت جدید باید چه کند؟ توقعاتی که دولت نهم و دهم برای مردم به وجود آورده را چگونه باید پاسخ دهد؟ در برابر این حجم از طرح‌های نیمه‌تمام باید چه سیاست‌هایی را در پیش گیرد؟ شاید بشود گفت دولت جدید در ابتدا باید به فکر تامین سرمایه برای افتتاح این طرح‌ها باشد. در این راستا به تغییر روش سرمایه‌گذاری نیز نیاز است که تیم اقتصادی دولت باید آن را در نظر بگیرد. از سویی دیگر تمامی این طرح‌های نیمه‌تمام را باید در ترازوی خود بسنجد و اولویت‌های هر شهر و استان را مشخص کند تا با یک برنامه‌ریزی مشخص بتواند هر کدام از آنها را به روز افتتاح نزدیک و نزدیک‌تر کند. شاید با احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بتوان امیدوار بود که این طرح‌ها به مدار برنامه‌ریزی بازگردند و راه‌های تامین مالی آنها مشخص شود.