بهای بحران

بر اساس تحقیق منتشرشده در یک ژورنال روانشناسی انگلیسی، بحران اقتصادی منجر به حداقل 10 هزار خودکشی در اروپا و آمریکا شده است. بر اساس این تحقیق، نرخ خودکشی که تا قبل از سال 2007 در اروپا در حال کاهش بود در سال 2009 حدود 5/6 درصد رشد داشته و این رشد در سال‌های بعد از آن هم ادامه داشته است. در این بازه زمانی، در تمام قاره اروپا 7950 خودکشی بیش از روند معمول این قاره ثبت شده است. وضعیتی مشابه هم در مورد کانادا برقرار است. میزان خودکشی در این کشور که قبل از سال 2007 در حال کاهش بود، بعد از وقوع بحران 5/4 درصد افزایش یافت. بین سال‌های 2007 تا 2010 کانادا با 240 مورد خودکشی بیش از حالت عادی مواجه بوده است. در مورد ایالات متحده آمریکا، قبل از بحران نیز افزایش آمار خودکشی وجود داشت اما با وقوع بحران در سال 2008 این روند افزایشی سرعت گرفت. این کشور با 8/4 درصد افزایش خودکشی در این بازه زمانی مواجه بوده است. از دست دادن شغل، از دست دادن محل زندگی یا کاهش شدید ارزش آن و داشتن بدهی، سه عامل عمده‌ای عنوان شده‌اند که افراد را به سمت اقدام به خودکشی سوق داده است. نکته مهم‌تر این بررسی، نه افزایش آمار خودکشی بعد از بحران اقتصادی که عدم وقوع این موضوع در تمام کشورهای اروپایی بود. اتریش، سوئد و فنلاند توانسته‌اند خود را از این مشکل دور نگه داشته و به روند پیش از بحران خود ادامه دهند. این موضوع نقش مهم سیاستگذاری‌های دولتی و تامین اجتماعی و بیمه را در این مورد مشخص می‌کند. حمایت دولتی از خانواده‌ها و اشخاص درگیر بحران، همانند آنچه در سوئد و فنلاند و اتریش قابل مشاهده است، می‌تواند به طرز معناداری از فشار روانی افراد بکاهد و آنها را به ادامه زندگی امیدوار کند. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد با وقوع بحران، مردان بیش از زنان در معرض خطر خودکشی قرار دارند. در واقع میزان افزایش آمار خودکشی در مردان، چهار برابر زنان است و این موضوع احتمالاً به انتظار سنتی جامعه از مردان برای تامین مخارج خانوار برمی‌گردد. همچنین مردان در موقعیت‌های دشوار، کمتر از زنان علاقه و توانایی درخواست کمک از دیگران را دارند. در بین گروه‌های سنی نیز، خودکشی بین افراد میانسال و سالمند افزایش داشته است. آمار نشان می‌دهد موفق‌ترین افراد در انجام خودکشی، گروه‌هایی بوده‌اند که از اسلحه برای این کار استفاده کرده‌اند و به همین دلیل به‌رغم اینکه میزان اقدام به خودکشی در نواحی شهری و روستایی برابر بوده، اما درصد موفقیت در روستاها که در آنها اسلحه در دسترس‌تر است، بیشتر بوده است. همچنین درصد نسخه‌های حاوی داروهای ضد‌افسردگی در بریتانیا در سال‌های پس از بحران حدود 20 درصد رشد داشته است. دیوید استاکلر از دانشگاه آکسفورد و نویسنده همکار در این مقاله درباره نتیجه این تحقیق اظهار داشت: «مشکل اینجاست که این 10 هزار نفر تنها قله کوه یخی هستند که بدنه تنومند آن فعلاً در زیر آب قرار دارد. بحران اقتصادی تنها اثرات مالی نداشته است، اثرات روانی آن بر افراد و خانوارها می‌تواند تا سال‌های سال ادامه داشته باشد و مهم‌تر اینکه ما هنوز هم توانایی برآورد همه هزینه‌های روانی ناشی از آن را نداریم.» این تحقیق همچنین روند مشابهی را در مورد آمار خودکشی در سایر بحران‌های مالی جهانی نشان می‌دهد.