بریده های روزنامه

با محمود واعظی وزیر ارتباطات مصاحبه‌ای کرده است. در بخشی از این مصاحبه آمده است: «اگر قرار بر این باشد که با شبکه‌های اجتماعی مخالفت شود و در وزارتخانه با عینک اقتصادی به این شبکه‌ها نگاه کنیم باید اولین مخالف آن می‌بودیم چرا که اینها مرتباً با هم رایگان صحبت می‌کنند و انواع و اقسام فعالیت‌ها را دارند ولی سیاست دولت فعلی و این وزارتخانه این نیست که برای اینکه سود بیشتری عاید وزارتخانه و خزانه دولت شود، بیاییم با تسهیلاتی که در اختیار مردم قرار گرفته، مخالفت کنیم. بنابراین دولت با فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی مخالف است و این راهکار را موثر نمی‌داند... مگر همین تلفنی که قانوناً و رسماً در اختیار مردم گذاشتیم و ارتباطی که مردم از این طریق دارند صد درصد سالم است؟ در ارتباط با شبکه‌های اجتماعی هم همین‌گونه است.»

نوشت: طبق آمار روند میزان بیکاری دهه 1380 در ایران، اگرچه همراه با نوساناتی است اما از سال 1383 به بعد روند افزایشی داشته و در سال 1389 به بالاترین حد خود می‌رسد. این روند در سال‌های 1391 و 1392 کاهش محسوسی را تجربه می‌کند. این کاهش از میزان نزدیک به 14 درصد در سال 1389 تا 12 درصد در سال‌های 1390 و 1391 است. بررسی روند میزان بیکاری و میزان عمومی طلاق نشان می‌دهد با افزایش میزان بیکاری از سال 1383، میزان عمومی طلاق نیز روند صعودی خود را آغاز می‌کند. با کاهش میزان بیکاری در سال‌های 1385 تا 1387 میزان عمومی طلاق نیز در این سه سال کاهش اندکی پیدا می‌کند. اما از سال 1387 با افزایش دوباره میزان بیکاری میزان عمومی طلاق نیز افزایش می‌یابد.

نوشت: مهراب قاسم‌خانی طنزپرداز به اعتراضات کاربران فضای مجازی درباره سفر هنرمندان به برزیل پاسخ داد. او نوشت: «این ماجرای برزیل رفتن ما هم تبدیل به ماجرای با‌نمک و پیچیده‌ای شده‌... من نماینده ایران در برزیل نیستم و هیچ مسوولیت سنگینی هم روی دوش خودم حس نمی‌کنم... ما داره بهمون اینجا خیلی خوش میگذره. کار بدیه؟ باید خجالت بکشیم الان؟... من مرتکب عمل شنیع شلوارک پوشیدن شدم... خلاصه که اعتراف می‌کنم به عنوان یه شلوارک‌پوش اومدم اینجا تا یه عده شورت‌پوش رو تشویق کنم... از اینکه با خوش‌گذرونی خودم موجب درد جانکاه و تشویش خاطر و جراحت اعضای برخی از هموطنانم شدم عمیقاً عذرخواهی می‌کنم ولی مجبورم مطلب رو همین‌جا خاتمه بدم چون بچه‌ها دم در هتل منتظرن که بریم یه دوری بزنیم.»

در سرمقاله خود نوشت: «...روزی نیست که ساکنان کلانشهرها و حتی شهرهای بزرگ، گرفتار مشکلات متعدد آمد و شد، اختلال در خدمات زیرساختی مانند آب و برق و...، ناسالم بودن هوای تنفسی و مسائلی از این دست نباشند... در یک نگاه عمیق‌تر و با رویکردی دقیق‌تر به روشنی مشخص می‌شود که علت اصلی یا ریشه اساسی بروز مشکلاتی که برشمردیم به غفلت مدیریت کلان و مسوولان شهری از مقوله «اقتصاد شهر» مربوط می‌شود. واقعیت این است که در حال حاضر بخش قابل ‌توجهی از هزینه‌های شهرداری‌ها آن هم نه فقط در کلانشهرها بلکه در شهرهای متوسط نیز از محل فروش تراکم حاصل می‌شود و این یعنی نادیده انگاشتن مقولات مهمی مانند حقوق شهروندی...»