ترجمه: جواد طهماسبی
The Economist
پس از دوره پنجساله سکوت و آرامشی که نشان میداد عراق ممکن است از جنگ داخلی رهایی یافته باشد این کشور دوباره به کابوس حملات پیدرپی به اهداف مختلف بازگشته است. چهارماه گذشته خونینترین ماهها از سال 2008 بودهاند: تقریباً سه هزار نفر کشته و هفت هزار نفر مجروح شدهاند. اما گروه دولت اسلامی عراق که آخرین نسخه القاعده است حوزه فعالیت خود را از حمله علیه مارکهای تجاری به نیروهای امنیتی و مساجد و بازارهای شیعیان و تا حملات انتحاری به کافهها و مراسم تشییع جنازه گسترش داده است. در شمال عراق در استانهای دیاله، کرکوک و نینوا و در استان غربی انبار نبرد بین گروه ستیزهجوی افراطگرای القاعده و شبهنظامیان نوظهور طرفدار دولت نتیجهای مرگبار داشته است. مقامات امنیتی عراق میگویند بیش از 70 درصد افراد القاعده در بغداد را دستگیر کرده یا کشتهاند و توانستهاند حملات علیه مراکز پلیس و وزارتخانههای دولتی را خنثی کنند. اما در خارج از پایتخت تهدیدها رو به فزونی است. القاعده در مکانهای قبیلهنشین اطراف کشور که از قبل پایگاهی برای حمله به بغداد بودهاند به تجدید قوا روی آورده است. حملات مرتب علیه گشتهای پلیس و نقاط
بازرسی و همچنین ترور روزانه افسران و مقامات وزارت کشور باعث شده است نیروهای امنیتی همیشه در حالت تدافعی باشند. بان کیمون دبیر کل سازمان ملل هشدار داده است که بیتوجهی مداوم مقامات سیاسی عراق و مشاجرات کشور همسایه ممکن است خشونت در عراق را بار دیگر گسترده کند. میدانهای جنگ سوریه و عراق به یکدیگر نزدیکتر میشوند. در حقیقت دولت عراق آنقدر نگران ورود جنگجویان از خاک سوریه است که قصد دارد در حاشیه مرزها استحکامات و سنگرهای بیشتری بسازد. محیط مسموم سیاسی عراق نیز عامل دیگری برای خشونتهاست. خیلیها اعتقاد دارند که برخی از احزاب سیاسی که در مجلس چنددستهای عراق نماینده دارند مسوول بمبگذاریها و ترورها هستند. مقامات عراقی، عربستان، ترکیه و برخی دیگر از کشورهای خلیج فارس مانند قطر را به مداخله متهم کردهاند. اتهامی که همه این کشورها آن را انکار میکنند.
حتی با معیارهای عراق هم حملات اخیر در طول ماه مبارک رمضان بیسابقه هستند. سه پسربچه هنگام بازی فوتبال در خیابانی در بغداد و 12 جوان در کافهای در شهر پرمناقشه کرکوک هنگام صرف افطار قربانی حملات بمبگذاری شدند. از زمان بمبگذاری در مراسم تشییعجنازه در شمال شرقی بغداد در 11 جولای، خانوادههای سوگواری که در عزای عزیزان خود به سر میبرند با نگرانی به چهره کسانی مینگرند که برای عرض تسلیت میآیند چرا که هر کدام از آنها میتواند یک بمبگذار انتحاری باشد.
دیدگاه تان را بنویسید