تاریخ انتشار:
محکوم به شکست
بیکاری جوانان در اروپا
هر گاه آنگلا مرکل موضوعی را به عنوان اولویت منطقه یورو معرفی کند دستگاه سیاستی منطقه شروع به کار می‌کند. در دو ماه گذشته صدراعظم آلمان خطرات بیکاری روزافزون در جنوب اروپا را گوشزد کرده است. او که قهرمان ریاضت مالی است بارها به همتایان خود در اسپانیا، یونان و ایتالیا اعلام کرد بیکاری جوانان در اروپا مهم‌ترین معضل است و در صورت عدم توجه کافی به آن ممکن است یک نسل از دست برود. نتیجه گفتار او موجی از جلسات و طرح‌هایی برای کمک به جوانان بیکار قاره بوده است. رهبران اروپا وعده «تضمین برای جوانان» را دادهاند که ظرف چهار ماه پس از بیکار شدن یا فارغ‌التحصیلی برای هر جوان اروپایی یک شغل، کارآموزی یا ادامه تحصیل فراهم می‌کند. آنها هشت میلیارد یورو برای کشورهای آسیب‌دیده در دو سال آینده اختصاص دادهاند. بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB) قرار است در استخدام و آموزش جوانان به شرکت‌های کوچک کمک کند و برخی «صندوق‌های ساختاری» اروپایی در جهت کمک به جوانان حرکت می‌کنند. نسخه جدیدی از طرح اراسموس اتحادیه اروپا که مشوق تحصیل در خارج از کشور است به افراد کمک می‌کند تا در کشورهای دیگر به تحصیل و کارآموزی بپردازند. این
پیشنهادها تاثیر تبلیغاتی زیادی برای رهبران کشورهای بحران‌زده و آنگلا مرکل که در آستانه انتخابات است دارد اما در عمل ممکن است به ناامیدی منجر شود. این طرح‌ها همان نواقصی را دارند که طرح‌های مقابله با بحران اتحادیه اروپا در سه سال گذشته از آنها رنج می‌بردند. فقدان جسارت، تحلیل ناقص مساله و اعتقاد بیش از حد به الگوبرداری از سیاست‌های آلمان از جمله این نواقص هستند.
ضعف آمار
فقدان جسارت را می‌توان با نگاه دقیق به آمار و ارقام مشاهده کرد. تقریباً هشت میلیون جوان اروپایی بیکارند یا به تحصیل و کارآموزی مشغول نیستند. این تعداد یک در هر هفت نفر است. در ایتالیا و اسپانیا این نسبت یک به پنج و در یونان یک به چهار است. در مقایسه با حجم مشکل، پولی که اختصاص یافته ناچیز است. اختصاص هشت میلیارد یورو در دو سال معادل کمتر از 1/0 درصد تولید ناخالص داخلی برای کشورهای دریافت‌کننده است. یعنی 850 یورو در سال به هر جوانی که فاقد شغل، تحصیل یا آموزش است تعلق می‌گیرد. با مشارکت صندوق‌های ساختاری و بانک سرمایه اروپا منابع مالی بزرگ‌تر می‌شوند اما هنوز در مقایسه با کاهش بودجه اکثر کشورها ناچیز است و قطعاً نمی‌تواند هزینه‌های توسعه طرح‌های آموزش و کارآموزی را بپوشاند. آموزش و کارآموزی طرح‌های خوبی هستند اما اگر دولت‌ها نتوانند رشد اقتصادی را سرعت دهند این طرح‌ها کمک زیادی به جوانان بیکار نخواهند کرد. دلیل اصلی افزایش بیکاری جوانان در جنوب اروپا عمق رکود در این کشورهاست. در طول زمان بیکاری تشدید می‌شود. سازمان توسعه همکاری‌های اقتصادی اروپا در چشم‌انداز اشتغال خود بیان می‌کند جوانان بیشتر از سالمندان
آسیب می‌بینند. آثار این زخم‌ها همان‌طور باقی می‌ماند چراکه جوانان در کسب مهارت ناکام می‌مانند. طرح‌های کارآموزی ممکن است اندکی مفید باشند و جوانان را برای اشتغال آماده کنند اما نمی‌توانند جایگزین رشد اقتصادی شوند. چشم‌انداز این «نسل از دست‌‌رفته» بهتر نخواهد شد مگر آنکه اقتصاد اروپا رو به بهبود گذارد. مشکل سوم ساده‌انگاری در تفسیر موفقیت آلمان است. نظام کارآموزی و آموزش حرفه‌ای در آلمان سابقه زیادی دارد. این کشور همچنین کمترین نرخ بیکاری جوانان را در اروپا دارد. اما نمی‌توان نتیجه گرفت که نظام آنها عامل اشتغال‌زایی است. آلمان طرح کارآموزی و آموزش حرفه‌ای را هنگامی آغاز کرد که کشور ضعیف اروپا بود. در سال 2005 نرخ بیکاری جوانان در آلمان 15 درصد بود. علاوه بر این ساختار تجاری آلمان وضعیتی منحصر‌به‌فرد دارد و بر تولید تاکید می‌کند لذا نظام آموزشی آن را نمی‌توان به سادگی به کشورهای دیگر تعمیم داد. تاکید بر کارآموزی می‌تواند بخشی از برنامه‌های تهاجمی کشورها علیه بیکاری جوانان باشد اما در جنوب اروپا سیاست‌های بهتری را می‌توان به اجرا گذاشت تا زودتر به نتیجه برسد. در صدر این سیاست‌ها آزادسازی بیشتر قوانین کار برای
کارگران دائم قرار دارد تا شکاف بین آنها و کارگران موقت جوان کمتر شود. اسپانیا و یونان در این زمینه پیشرفت‌هایی داشته‌اند اما هنوز کار بیشتری باید انجام شود. بازار کار انعطاف‌پذیر و متنوع بنگاه‌ها را تشویق می‌کند کارگران بیشتری استخدام کنند و به جوانان فرصت‌های بهتری ارائه دهند. روش دیگر تشویق استخدام جوانان حذف مالیات کارفرماست. این سیاست به تازگی در ایتالیا آغاز شده است. راهبردهای اروپا برای مقابله با بیکاری جوانان در حد چند طرح مفید اما کوچک باقی مانده است. اکنون به خاطر اقدامات خانم مرکل پیشرفت‌های بیشتری حاصل می‌شود. اما هنوز کافی نیست. حل بزرگ‌ترین مشکل اروپا نیازمند رویکردی جسورانه‌تر برای تسریع رشد در جنوب اروپا و پول بیشتر برای کمک به تجدید ساختار بازارهای کار در این کشورهاست. فهرست کارهای منطقه یورو شامل ریاضت ملایم‌تر و پیشرفت سریع‌تر تشکیل اتحادیه بانکی می‌شود. این اقدامات باید انجام گیرند در غیر این صورت وعده «تضمین برای جوانان» وعده‌ای توخالی خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید