تاریخ انتشار:
مجلس ملی کوبا نامگذاری اماکن عمومی این کشور به نام فیدل کاسترو را ممنوع کرد
نه به جاودانگی تحمیلی
مجلس ملی کوبا قانونی را تصویب کرد که به موجب آن نصب هرگونه مجسمه یادبود از فیدل کاسترو و نامگذاری اماکن عمومی به نام او ممنوع خواهد بود.
مجلس ملی کوبا قانونی را تصویب کرد که به موجب آن نصب هرگونه مجسمه یادبود از فیدل کاسترو و نامگذاری اماکن عمومی به نام او ممنوع خواهد بود. این قانون با توجه به خواسته رهبر انقلابی این کشور تصویب شده که ماه گذشته از دنیا رفت. کاسترو همواره اعلام میکرد که نمیخواهد یک مکتب شخصیتی داشته باشد، اگرچه منتقدان به این موضوع اشاره میکنند که چنین مکتبی در همهجا وجود دارد. جملات او روی بیلبوردهای تمامی کشور نقش بسته و نام او در هر رویداد عمومی گرامی داشته میشود. رائول کاسترو، رئیسجمهور کوبا و برادر کوچکتر فیدل در بخشهایی از سخنان خود که در رسانههای رسمی منتشر شده اعلام کرده، روح جنگجویانه فیدل در وجدان تمامی انقلابیون کوبایی برای امروز، فردا و همیشه باقی خواهد ماند. بهترین راه برای ادای احترام به «آل کومدانته» پیروی از مفهوم انقلاب اوست. بر اساس این قانون، به عنوان بیان اراده و اخلاق سیاسی که همیشه همراه فیدل بوده، استفاده از نام او برای نامگذاری نهادها، میادین، پارکها، جادهها، خیابانها و دیگر اماکن عمومی، و همچنین هرگونه عنوان افتخاری یا بنای یادبود ممنوع است. با وجود این، قانون جدید هنرمندان را از
استفاده از تصویر فیدل کاسترو در موسیقی، ادبیات، رقص، سینما یا دیگر هنرهای تجسمی منع نمیکند. عکسهایی که از او در ادارات و ساختمانها، مراکز مطالعه یا موسسات دولتی آویزان است نیز سر جای خود باقی خواهد ماند. از زمان مرگ او، یک عکس بزرگ از فیدل کاستروی جوان با پوشش نظامی با یک اسلحه و یک کولهپشتی بر دوش، از ساختمانی در میدان انقلاب هاوانا آویزان شده است. کاسترو، از چهرههای پیشرو جنگ سرد، کسی بود که با ایجاد یک دولت کمونیست ایالات متحده آمریکا را به مبارزه طلبید و در عوض آمریکا نیز همواره به دنبال سرنگون کردن او بود. رهبر انقلاب کوبا در 25 نوامبر 2016، پنج سال پس از اینکه قدرت را به رائول واگذار کرد در 90سالگی درگذشت. دولت کوبا مرگ او را با اعلام 9 روز عزای عمومی و دو مراسم یادبود جمعی گرامی داشت. صدها هزار کوبایی در مراسم تشییع هزار کیلومتری حمل خاکستر کاسترو از هاوانا به سانتیاگو شرکت داشتند. خاکستر کاسترو در کنار قبر «خوسه مارتی» قهرمان استقلال کوبا دفن شد. حاضران در مراسم تشییع، با خواندن سرود ملی این کشور و فریاد «من فیدل هستم» به استقبال آخرین بازگشت وی به شهر رفتند. مسیری که در سال 1959، شورشیان
تحت رهبری او با عبور از آن فولخنسیو باتسیتا، رئیسجمهور مورد حمایت آمریکا را سرنگون کردند. در کریسمس سال ۱۹۵۹ باتیستا که در مجلس جشن بود چند ساعت بعد همراه خانوادهاش از کشور فرار کرد و حکومت را به انقلابیون سپرد. گفتنی است در 20 مارس 1959، کمتر از سه ماه پس از پیروزی انقلاب کوبا به رهبری فیدل کاسترو، شورای جدید وزیران قانونی را به تصویب رساند که به واسطه آن ایجاد هر بنای تاریخی، یادبود یا مجسمه شخصیتهای ملی زنده را ممنوع میکرد.
دیدگاه تان را بنویسید