تاریخ انتشار:
دولت قبل شغل زیاد ایجاد کرد اما برای چینیها
فاشگویی رئیسجمهور
سرانجام کاروان دولت روحانی به نخستین منزلگاه پیشبینیشده رسید. منزلگاهی که قرار بود در آن رئیسجمهور نخستین گزارش خود را به ملت بدهد.
سرانجام کاروان دولت روحانی به نخستین منزلگاه پیشبینیشده رسید. منزلگاهی که قرار بود در آن رئیسجمهور نخستین گزارش خود را به ملت بدهد. یک روز مانده به استقرار کاروان در این منزلگاه، وزیر امور خارجه با دستی پر از سفری سخت به کشور بازگشته بود. با توجه به سوغات ظریف برای مردم از ژنو که هرچند به شیرینی شکلاتهای سوئیسی نبود، اما برای بسیاری از ما که این روزها رویای رسیدن به سقز وطنی را نیز دستنیافتنی میدانیم بسیار خوشطعم بود. با این وجود به نظر میرسید که در بحران فعلی اقتصاد حسن روحانی بهترین مسیر برای دور زدن این بحران را یافته و با پرداختن هرچه بیشتر به ژنو و سوغاتی جناب ظریف جایی برای مباحث تاثرآمیزی از جمله اقتصاد را باقی نخواهد گذاشت. با این حال تغییرات در برنامه گفتوگو با رئیسجمهور و حضور سه خبرنگار نوید این را میداد که این خبرنگاران با زیرکی و تیزبینی مانع از دور شدن رئیسجمهور از مباحث اصلی شوند. در این میان اما هیبت و ظاهر این عزیزان به ویژه آنکه به اصطلاح از سایرین مشهورتر بود به هرچه میمانست الا آمادگی برای مصاحبه با رئیسجمهور. بیشتر به نظر میرسید این
عزیزان قرار بوده با آن هیبت به استادیوم آزادی رفته و از جناب فردوسیپور فوت و فن گزارشگری فوتبال را تلمذ کنند، اما از بد حادثه یا خوششانسی به جای سوار شدن خطیهای استادیوم تاکسیهای پاستور را سوار شده بودند و بعد که دیده بودند نزدیک دفتر رئیسجمهورند گفتند یکسری هم به ایشان بزنیم. بقیه ماجرا را هم که همگی دیدهایم. فارغ از ضعف مفرط خبرنگاران که بیشتر در حد گوینده ظاهر شدند، اما حسن روحانی در این برنامه خوش درخشید و اتفاقاً بخش عمده سخنان خود را به اقتصاد اختصاص داد. در این مجال بد نیست اهم اظهارات اقتصادی رئیسجمهور در این برنامه را مرور کنیم.
رئیسجمهور در ابتدای این برنامه با بیان اینکه این گزارش سه بخش دارد وعده داد به غیر از بخشی از آن را که اعلام میکند، بخشی از گزارش به صورت مکتوب منتشر میشود و بخش سوم آن را وزیران در مصاحبهها با رسانهها ارائه خواهند کرد.
نخستین مشکل روحانی
حسن روحانی در پاسخ به این پرسش که نخستین مشکل شما هنگام آغاز فعالیت چه بود به خبرنگاران گفت: «... من با اولین مشکلی که روبهرو شدم شرایط کالاهای اساسی در کشور بود و گزارشی که از وزارت صنعت گرفتم نگرانکننده بود و من فکر میکردم تا سه ماه انبارها پر است اما هفته اول بعد از انتخابات گزارشی به من رسید که کشور از نظر کالاهای اساسی از جمله گندم با مشکل مواجه است و در برخی استانها گندم برای سه روز وجود دارد و بلافاصله با مسوولان اجرایی صحبت کردم و مشکلات را بررسی کردیم و این اولین مشکلی بود که با آن روبهرو شدم...خوشبختانه اقدامات خوبی صورت گرفت و از وقتی دولت کار خود را آغاز کرد ذخیره خوبی شده بود و اولین اقدام ما این بود که ذخایر را به رقم قابل قبولی برسانیم و امروز انبارهای ما به اندازه کافی پر است و برای آینده دور هم خرید انجام گرفته است... مساله دومی که دولت در مرداد با آن روبهرو شد خزانه خالی بود. خزانه کشور آنجایی است که حسابهای دولت آنجاست و مخارج هم از آنجا تامین میشود و باید ماهانه 17 هزار و 500 میلیارد تومان درآمد میداشتیم چون طبق قانون بودجه درآمد ما 210 هزار میلیارد تومان بوده است. روزی که دولت آغاز شد موجودی خزانه 1280 میلیارد تومان بود و آخر ماه که باید حقوق پرداخت میکردیم موارد ضروری در بخش حقوق باید هفت هزار و 500 میلیارد تومان پرداخت میکردیم و از این هفت هزار و 500 میلیارد تومان فقط دو هزار و 870 میلیارد تومان در خزانه بود و بیش از چهار هزار و 600 میلیارد تومان باید از بانک استقراض میکردیم. بنابراین در همان ماه مرداد دولت برای پرداخت حقوق چهار هزار و 600 میلیارد تومان بدهکار بود و با یک مشکلی به نام عدم تامین درآمدها روبهرو بودیم و در پنج ماه اول تنها 47 درصد منابع بودجه تامین شده است و اگر بودجه مصوب را حساب کنیم هماکنون نیز 57 درصد منابع را میتوانیم تامین کنیم و لذا ناچار به اصلاح بودجه شدیم... بر همین اساس با دو فوریت اصلاحیه بودجه را به مجلس دادیم که تاکنون به دولت نیامده و بودجه 210 هزار میلیارد تومانی به 171 هزار میلیارد تومان رسید.»
رکود تورمی
در حالی که تا پیش از این دولت گذشته همواره از وضعیت مناسب رشد اقتصادی در کشور سخن میگفت، حسن روحانی به صورت صریح وضعیت بد اقتصادی کشور را به مردم نشان داد. وی در بخشی از گزارش خود به مردم اعلام کرد: «...شرایط اقتصادی کشور شرایط رکود تورمی بوده است و ما سالهایی بوده که دارای رکود بودهایم اما در همان سال تورم ما آنقدر بالا نبوده است و سالهایی بوده که تورم زیاد بوده اما رشد بالا بوده است. ولی اینکه تورم بالا باشد و رکود هم برقرار باشد سال 91 است. بنابراین این شرایط که این حد رکود و تورم در تاریخ 50 ساله کشور ما بیسابقه است. به غیر از سال 57 و 58 در 50 سال گذشته همچنین رکود تورمی در کشور سابقه نداشته است... ما مشکلات را با کمک مردم حل میکنیم و شما میبینید در همین مدت کوتاه صد روزه در تورم توانستیم یک قدم مهم برداریم. در ماههای گذشته هر ماه نسبت به ماههای قبل تقریباً 2/2 روند صعودی تورم بوده است، اما در این دو ماه اخیر روند 2/1 شده است. در حالی که در پایان ماه مرداد و شهریور تورم نقطه به نقطه 43 درصد بوده در پایان مهرماه تورم نقطه به نقطه 36 درصد شده است و این خبر بسیار خوشی است. بنابراین رشد تورم را تلاش کردیم مهار کنیم و در این مدت مهار کردیم و تلاش میکنیم تا پایان سال تورم را به نقطه مطلوب برسانیم و در سال آینده یکی از برنامههای اساسی دولت مهار تورم است و تا پایان سال آینده به سمت تورم 35 درصد خواهیم رفت.»
فهرست بدهکاری دولت احمدینژاد
او در ادامه گزارش خود به بحث اقدامات دولت گذشته پرداخت و تاکید کرد: «... دولت هشت سال گذشته پولدارترین دولت ما در درآمدهای ارزی و نفتی و غیرنفتی بوده است. در هشت سال 600 میلیارد دلار پول نفت و گاز بوده است. دولتی که پولدارترین دولت بوده متاسفانه بدهکارترین دولت بوده است.» روحانی ضمن اعلام «بخشی» از بدهکاریهای برجای مانده از دولتهای نهم و دهم فاش کرد: «... بدهی دولت به سیستم بانکی بیش از 74 هزار میلیارد تومان بوده است. بدهی دولت به صندوق تامین اجتماعی 60 هزار میلیارد تومان بوده است. آمار و ارقامی که بخشهای مختلف به پیمانکاران و بخش خصوصی از دولت طلب دارند حدود 55 هزار میلیارد تومان است...74 هزار میلیارد، 60 هزار و 55 هزار میلیارد تومان بخشی از بدهکاری دولت است که بدهکاری رقمی بالاتر از 200 هزار میلیارد تومان است... در سفرهای استانی 211 هزار میلیارد تومان تعهد داده شده است و فقط 32 درصد انجام شده است و 68 درصد برای دولتهای بعدی گذاشته شده است. 30 درصد تسهیلات تحقق پیدا کرده است و 70 درصد باقی مانده یعنی 16 سال دیگر همان درآمدها باشد طول میکشد که تعهدات انجام شود. پروژههای عمرانی 400 هزار میلیارد تومان تعهد است. یعنی سالیان دراز سه درصد منابع تحقق پیدا کرده است...»
رئیسجمهور در بخش دیگری از اظهارات خود به بحث تورم پرداخت و گفت: «اولین عامل بزرگ تورم رشد بیحساب نقدینگی در جامعه بوده است. در سال 84 نقدینگی 68 هزار میلیارد بود. در پایان دولت چیزی حدود 470 و خردهای هزار میلیارد بوده است. یعنی هفت برابر شده است. برای اینکه روشنتر شود، یک بخشی از نقدینگی مربوط میشود به بدهی دولت به سیستم بانکی کشور؛ و شما میبینید که وقتی نقدینگی دولت و تعهد دولت اضافه شده و از بانک مرکزی استقراض شود مرتباً، چه مشکلاتی ایجاد میشود. مسکن مهر برای افرادی که کمدرآمد بودند طراحی شد. همه گفتیم کار خوبی شده. هیچکس نمیتواند منکر باشد که ساخت مسکن برای مردم کار بسیار خوب و ارزشمندی است. مسکن بسازیم اما چطوری و کجا و با چه حجمی و با چه شرایطی و از همه مهمتر: پولش را از کجا بیاوریم؟ اگر پولش را از جیب تکتک مردم درآورده باشیم چه؟ برای مسکن مهر تاکنون 43 هزار میلیارد از سیستم بانکی کشور استقراض شده است. کل پایه پولی کشور تاکنون 100 هزار میلیارد بوده است. از زمان خلق پول تا الان. که از این مقدار، 43 هزار میلیارد تومان برای مسکن مهر است. این یعنی که بخش بزرگ تورم ما از اینجا نشات میگیرد. شما وقتی پول پرقدرت را از بانک مرکزی به جامعه میآورید. به یک معنا میتوانیم بگوییم تورمی که مردم ما تحت فشار قرار گرفتند، یک بخش بزرگش مربوط به مسکن مهر است.»
اما و اگرهای یارانهها
یکی از مشکلات اقتصادی و اداری کشور در این سالها که داد بسیاری از دلسوزان کشور را درآورده است، پرداخت بیبرنامه یارانهها به مردم است. تصور میشد که رئیسجمهور در نخستین گامهای خود با این معضل برخورد کند، اما به نظر میرسد برخی مصلحتاندیشان درمان این درد را به سال آتی حواله دادهاند. این تحلیل را به راحتی میتوان در اظهارات روحانی مشاهده کرد. وی در این مصاحبه تاکید میکند: «... دولت برای ادامه پرداخت یارانه نقدی، هر ماه باید 3500 میلیارد تومان برای یارانه پرداخت کند. طبق قانون میبایست این پول از افزایش قیمت حاملهای انرژی و ... تامین شود. آن پول کمی بیشتر از نصف این پول را تامین میکند فقط. بخشی از آن را باید از مصوبات مجلس و منابع بودجهای استفاده کنیم و در عین حال هر ماه ما کسر داریم برای اینکه 3500 میلیارد تومان را پرداخت کنیم. دولت حتماً باید روند پرداخت را اصلاح کند. ما دو راه داشتیم. یا باید یارانه را کاهش دهیم، که خب دیدیم مردم و به خصوص اقشار کمدرآمد روی آن حساب کردند و اگر بخواهیم کم کنیم برای این اقشار مشکلآفرین خواهد بود. راهحل دیگر آن بود که به بخشی از جامعه یارانه ندهیم. خیلی فکر کردیم چطور میشود افرادی که نیازمند نیستند یارانه نگیرند و بقیه بگیرند. راههای مختلفی پیشبینی شد ولی امسال از آنها صرف نظر کردیم بهخاطر اینکه برای اینکه بفهمیم چه کسی نیاز ندارد به یارانه، راهحلهایی پیشبینی شد که دیدیم باید در زندگی خصوصی مردم دخالت کنیم. حسابهای بانکی و املاک مردم را باید میدیدیم. این ممکن است برای کوتاهمدت و برای موضوعی مفید باشد ولی در درازمدت حتماً ضرر دارد. اگر بخواهیم اینطور در زندگی خصوصی دخالت کنیم، اعتماد مردم سلب میشود و رونق اقتصادی از بین میرود...» وی درباره اشتغال نیز به طنز گفت: «دولت قبل شغل زیاد ایجاد کرد اما برای چینیها و کرهایها.»
برنامههای اقتصادی دولت برای سال آینده
روحانی درباره برنامه خود برای سال آینده نیز به مخاطبان وعده داد: «... میخواهیم تا پایان 93 تورم را به زیر 25 درصد برسانیم. در رشد اقتصادی که وضعمان در 91، آمار 8/5- را نشان میداد. یعنی اقتصاد ما حدوداً شش درصد کوچک شد. یعنی سفره مردم حداقل شش درصد خالی شد. تلاش میکنیم در سال 92 انشاءالله در پایان سال کاری کنیم که این 8/5- به صفر یا حتی درصدی برسد. البته یک درصد را بعید میدانم ولی تلاش میکنیم به نیم درصد برسد. تلاش میکنیم سال آینده تا پایان سال 93 انشاءالله رشد اقتصادیمان 3+ باشد.» هرچند رئیسجمهوری در این برنامه تصریح داشت که سپیده را میبینم اما باید تاکید کرد که کاروان دولت یازدهم با این لجستیک مشکلات بسیاری در پیش خواهد داشت. با این حال باید امیدوار بود که در منزلگاههای بعدی تصویری بهتر از کشور قابل ارائه به مردم باشد.
رئیسجمهور در ابتدای این برنامه با بیان اینکه این گزارش سه بخش دارد وعده داد به غیر از بخشی از آن را که اعلام میکند، بخشی از گزارش به صورت مکتوب منتشر میشود و بخش سوم آن را وزیران در مصاحبهها با رسانهها ارائه خواهند کرد.
نخستین مشکل روحانی
حسن روحانی در پاسخ به این پرسش که نخستین مشکل شما هنگام آغاز فعالیت چه بود به خبرنگاران گفت: «... من با اولین مشکلی که روبهرو شدم شرایط کالاهای اساسی در کشور بود و گزارشی که از وزارت صنعت گرفتم نگرانکننده بود و من فکر میکردم تا سه ماه انبارها پر است اما هفته اول بعد از انتخابات گزارشی به من رسید که کشور از نظر کالاهای اساسی از جمله گندم با مشکل مواجه است و در برخی استانها گندم برای سه روز وجود دارد و بلافاصله با مسوولان اجرایی صحبت کردم و مشکلات را بررسی کردیم و این اولین مشکلی بود که با آن روبهرو شدم...خوشبختانه اقدامات خوبی صورت گرفت و از وقتی دولت کار خود را آغاز کرد ذخیره خوبی شده بود و اولین اقدام ما این بود که ذخایر را به رقم قابل قبولی برسانیم و امروز انبارهای ما به اندازه کافی پر است و برای آینده دور هم خرید انجام گرفته است... مساله دومی که دولت در مرداد با آن روبهرو شد خزانه خالی بود. خزانه کشور آنجایی است که حسابهای دولت آنجاست و مخارج هم از آنجا تامین میشود و باید ماهانه 17 هزار و 500 میلیارد تومان درآمد میداشتیم چون طبق قانون بودجه درآمد ما 210 هزار میلیارد تومان بوده است. روزی که دولت آغاز شد موجودی خزانه 1280 میلیارد تومان بود و آخر ماه که باید حقوق پرداخت میکردیم موارد ضروری در بخش حقوق باید هفت هزار و 500 میلیارد تومان پرداخت میکردیم و از این هفت هزار و 500 میلیارد تومان فقط دو هزار و 870 میلیارد تومان در خزانه بود و بیش از چهار هزار و 600 میلیارد تومان باید از بانک استقراض میکردیم. بنابراین در همان ماه مرداد دولت برای پرداخت حقوق چهار هزار و 600 میلیارد تومان بدهکار بود و با یک مشکلی به نام عدم تامین درآمدها روبهرو بودیم و در پنج ماه اول تنها 47 درصد منابع بودجه تامین شده است و اگر بودجه مصوب را حساب کنیم هماکنون نیز 57 درصد منابع را میتوانیم تامین کنیم و لذا ناچار به اصلاح بودجه شدیم... بر همین اساس با دو فوریت اصلاحیه بودجه را به مجلس دادیم که تاکنون به دولت نیامده و بودجه 210 هزار میلیارد تومانی به 171 هزار میلیارد تومان رسید.»
رکود تورمی
در حالی که تا پیش از این دولت گذشته همواره از وضعیت مناسب رشد اقتصادی در کشور سخن میگفت، حسن روحانی به صورت صریح وضعیت بد اقتصادی کشور را به مردم نشان داد. وی در بخشی از گزارش خود به مردم اعلام کرد: «...شرایط اقتصادی کشور شرایط رکود تورمی بوده است و ما سالهایی بوده که دارای رکود بودهایم اما در همان سال تورم ما آنقدر بالا نبوده است و سالهایی بوده که تورم زیاد بوده اما رشد بالا بوده است. ولی اینکه تورم بالا باشد و رکود هم برقرار باشد سال 91 است. بنابراین این شرایط که این حد رکود و تورم در تاریخ 50 ساله کشور ما بیسابقه است. به غیر از سال 57 و 58 در 50 سال گذشته همچنین رکود تورمی در کشور سابقه نداشته است... ما مشکلات را با کمک مردم حل میکنیم و شما میبینید در همین مدت کوتاه صد روزه در تورم توانستیم یک قدم مهم برداریم. در ماههای گذشته هر ماه نسبت به ماههای قبل تقریباً 2/2 روند صعودی تورم بوده است، اما در این دو ماه اخیر روند 2/1 شده است. در حالی که در پایان ماه مرداد و شهریور تورم نقطه به نقطه 43 درصد بوده در پایان مهرماه تورم نقطه به نقطه 36 درصد شده است و این خبر بسیار خوشی است. بنابراین رشد تورم را تلاش کردیم مهار کنیم و در این مدت مهار کردیم و تلاش میکنیم تا پایان سال تورم را به نقطه مطلوب برسانیم و در سال آینده یکی از برنامههای اساسی دولت مهار تورم است و تا پایان سال آینده به سمت تورم 35 درصد خواهیم رفت.»
فهرست بدهکاری دولت احمدینژاد
او در ادامه گزارش خود به بحث اقدامات دولت گذشته پرداخت و تاکید کرد: «... دولت هشت سال گذشته پولدارترین دولت ما در درآمدهای ارزی و نفتی و غیرنفتی بوده است. در هشت سال 600 میلیارد دلار پول نفت و گاز بوده است. دولتی که پولدارترین دولت بوده متاسفانه بدهکارترین دولت بوده است.» روحانی ضمن اعلام «بخشی» از بدهکاریهای برجای مانده از دولتهای نهم و دهم فاش کرد: «... بدهی دولت به سیستم بانکی بیش از 74 هزار میلیارد تومان بوده است. بدهی دولت به صندوق تامین اجتماعی 60 هزار میلیارد تومان بوده است. آمار و ارقامی که بخشهای مختلف به پیمانکاران و بخش خصوصی از دولت طلب دارند حدود 55 هزار میلیارد تومان است...74 هزار میلیارد، 60 هزار و 55 هزار میلیارد تومان بخشی از بدهکاری دولت است که بدهکاری رقمی بالاتر از 200 هزار میلیارد تومان است... در سفرهای استانی 211 هزار میلیارد تومان تعهد داده شده است و فقط 32 درصد انجام شده است و 68 درصد برای دولتهای بعدی گذاشته شده است. 30 درصد تسهیلات تحقق پیدا کرده است و 70 درصد باقی مانده یعنی 16 سال دیگر همان درآمدها باشد طول میکشد که تعهدات انجام شود. پروژههای عمرانی 400 هزار میلیارد تومان تعهد است. یعنی سالیان دراز سه درصد منابع تحقق پیدا کرده است...»
رئیسجمهور در بخش دیگری از اظهارات خود به بحث تورم پرداخت و گفت: «اولین عامل بزرگ تورم رشد بیحساب نقدینگی در جامعه بوده است. در سال 84 نقدینگی 68 هزار میلیارد بود. در پایان دولت چیزی حدود 470 و خردهای هزار میلیارد بوده است. یعنی هفت برابر شده است. برای اینکه روشنتر شود، یک بخشی از نقدینگی مربوط میشود به بدهی دولت به سیستم بانکی کشور؛ و شما میبینید که وقتی نقدینگی دولت و تعهد دولت اضافه شده و از بانک مرکزی استقراض شود مرتباً، چه مشکلاتی ایجاد میشود. مسکن مهر برای افرادی که کمدرآمد بودند طراحی شد. همه گفتیم کار خوبی شده. هیچکس نمیتواند منکر باشد که ساخت مسکن برای مردم کار بسیار خوب و ارزشمندی است. مسکن بسازیم اما چطوری و کجا و با چه حجمی و با چه شرایطی و از همه مهمتر: پولش را از کجا بیاوریم؟ اگر پولش را از جیب تکتک مردم درآورده باشیم چه؟ برای مسکن مهر تاکنون 43 هزار میلیارد از سیستم بانکی کشور استقراض شده است. کل پایه پولی کشور تاکنون 100 هزار میلیارد بوده است. از زمان خلق پول تا الان. که از این مقدار، 43 هزار میلیارد تومان برای مسکن مهر است. این یعنی که بخش بزرگ تورم ما از اینجا نشات میگیرد. شما وقتی پول پرقدرت را از بانک مرکزی به جامعه میآورید. به یک معنا میتوانیم بگوییم تورمی که مردم ما تحت فشار قرار گرفتند، یک بخش بزرگش مربوط به مسکن مهر است.»
اما و اگرهای یارانهها
یکی از مشکلات اقتصادی و اداری کشور در این سالها که داد بسیاری از دلسوزان کشور را درآورده است، پرداخت بیبرنامه یارانهها به مردم است. تصور میشد که رئیسجمهور در نخستین گامهای خود با این معضل برخورد کند، اما به نظر میرسد برخی مصلحتاندیشان درمان این درد را به سال آتی حواله دادهاند. این تحلیل را به راحتی میتوان در اظهارات روحانی مشاهده کرد. وی در این مصاحبه تاکید میکند: «... دولت برای ادامه پرداخت یارانه نقدی، هر ماه باید 3500 میلیارد تومان برای یارانه پرداخت کند. طبق قانون میبایست این پول از افزایش قیمت حاملهای انرژی و ... تامین شود. آن پول کمی بیشتر از نصف این پول را تامین میکند فقط. بخشی از آن را باید از مصوبات مجلس و منابع بودجهای استفاده کنیم و در عین حال هر ماه ما کسر داریم برای اینکه 3500 میلیارد تومان را پرداخت کنیم. دولت حتماً باید روند پرداخت را اصلاح کند. ما دو راه داشتیم. یا باید یارانه را کاهش دهیم، که خب دیدیم مردم و به خصوص اقشار کمدرآمد روی آن حساب کردند و اگر بخواهیم کم کنیم برای این اقشار مشکلآفرین خواهد بود. راهحل دیگر آن بود که به بخشی از جامعه یارانه ندهیم. خیلی فکر کردیم چطور میشود افرادی که نیازمند نیستند یارانه نگیرند و بقیه بگیرند. راههای مختلفی پیشبینی شد ولی امسال از آنها صرف نظر کردیم بهخاطر اینکه برای اینکه بفهمیم چه کسی نیاز ندارد به یارانه، راهحلهایی پیشبینی شد که دیدیم باید در زندگی خصوصی مردم دخالت کنیم. حسابهای بانکی و املاک مردم را باید میدیدیم. این ممکن است برای کوتاهمدت و برای موضوعی مفید باشد ولی در درازمدت حتماً ضرر دارد. اگر بخواهیم اینطور در زندگی خصوصی دخالت کنیم، اعتماد مردم سلب میشود و رونق اقتصادی از بین میرود...» وی درباره اشتغال نیز به طنز گفت: «دولت قبل شغل زیاد ایجاد کرد اما برای چینیها و کرهایها.»
برنامههای اقتصادی دولت برای سال آینده
روحانی درباره برنامه خود برای سال آینده نیز به مخاطبان وعده داد: «... میخواهیم تا پایان 93 تورم را به زیر 25 درصد برسانیم. در رشد اقتصادی که وضعمان در 91، آمار 8/5- را نشان میداد. یعنی اقتصاد ما حدوداً شش درصد کوچک شد. یعنی سفره مردم حداقل شش درصد خالی شد. تلاش میکنیم در سال 92 انشاءالله در پایان سال کاری کنیم که این 8/5- به صفر یا حتی درصدی برسد. البته یک درصد را بعید میدانم ولی تلاش میکنیم به نیم درصد برسد. تلاش میکنیم سال آینده تا پایان سال 93 انشاءالله رشد اقتصادیمان 3+ باشد.» هرچند رئیسجمهوری در این برنامه تصریح داشت که سپیده را میبینم اما باید تاکید کرد که کاروان دولت یازدهم با این لجستیک مشکلات بسیاری در پیش خواهد داشت. با این حال باید امیدوار بود که در منزلگاههای بعدی تصویری بهتر از کشور قابل ارائه به مردم باشد.
دیدگاه تان را بنویسید