اتحاد عجیب
روابط چین و عربستان را چگونه باید تحلیل کرد؟
نشستهای اخیر میان عربستان سعودی و چین که برخی ناظران آن را «رنسانس عرب-چین» نامیده و موجب امضای چندین توافقنامه میان این دو کشور شده، نگرانیهای عمیقی را برای آمریکا ایجاد کرده است؛ آمریکایی که هر موقع نیاز داشته باشد با عربستان سعودی «دوست» و نیازمند حمایتهای سیاسی سعودی میشود و در عین حال از پیشرفت فناوری و اقتصادی چین واهمه دارد. اینبار، ریاض و پکن با شراکت خود و صدور بیانیههای مشترک سلطه آمریکا را به چالش میکشند.
پایگاه خبری «کریسشن مانیتور ساینس» در گزارشی نوشت: آمریکا دیگر تنها ابرقدرت فعال در حوزه خلیجفارس نیست. این پیامی از تازهترین نشست در عربستان سعودی میانشی جینپینگ، رئیسجمهوری چین و رهبران کشورهای عربی بود. شرکتکنندهها این نشست را «نقطه عطفی» خواندند که روابط سیاسی را محکم میکند و مسیر را برای نقش بزرگتر چین در اقتصاد و امنیت کشورهای عربی هموار میکند. استقبال عربستان از چین پاسخی است هم به انتقادات از دولت جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا و هم چرخش استراتژیک واشنگتن از خاورمیانه به آسیا و اروپا. علاوه بر این، چیزی که برخی از ناظران آن را «رنسانس عرب-چین» مینامند، بیانگر تلاش رهبران کشورهای حوزه خلیجفارس برای موردی است که به عقیده آنها آمریکا در حال شکست در آن است: شراکت قابل اعتمادی که با بادهای سیاسی تکان نخواهد خورد.
ظرف دو دهه اخیر، کشورهای حوزه خلیجفارس به طور جداگانهای روابط دپلماتیک و اقتصادی را با چین برقرار کردهاند.