از کبوترهای نامه‌بر تا روباتهای پستچی
مردم در گذشته چگونه برای هم بسته ارسال می‌کردند؟
حملونقل با امکان تبادل کالاها، خدمات، اطلاعات و ایده‌ها در سراسر جهان، نقشی محوری در فرآیند جهانی شدن ایفا می‌کند. روش‌های حملونقل شامل روش‌های مختلفی مانند هوا، زمین، دریا و راه‌آهن است که هر کدام به جابه‌جایی یکپارچه افراد و کالاها کمک می‌کنند. پیوستگی فزاینده ناشی از پیشرفت‌های حملونقل موجب رشد تجارت بین‌المللی، انتشار فرهنگی و تبادل فناوری شده است. تاریخچه حملونقل جهانی و تحویل بسته یک سفر جذاب در طول زمان است که منعکس‌کننده نوآوری انسان و تمایل به ارتباط میان حکومت‌ها و ملت‌ها در فواصل مختلف است. در این گزارش می‌خواهیم نگاهی به حقایق جالبی از تاریخچه پیک و تحویل بسته بیندازیم. قرن بیستم شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در سیستم‌های حملونقل جهانی بود، به‌ویژه با ظهور موتور احتراق داخلی، هواپیمای جت و کانتینرسازی. این نوآوری‌ها نحوه حرکت کالاها و مردم در سراسر جهان را متحول کرد.
روش‌های تحویل بسته در طول تاریخ
نامه‌ها و تحویل آنها از طریق یک سیستم ارتباطی دولتی یکی از ویژگی‌های بسیاری از فرهنگ‌های باستانی بود. روش نوشتن ممکن است متفاوت باشد، اما مردم بین‌النهرین، مصری‌ها، یونانی‌ها، رومی‌ها و اینکاها همه ابزاری برای ارسال پیام و ارتباطات به مناطق دور داشتند و در این کار نسبت به زمانه خود پیشرو بودند. پست‌هایی ایجاد شد که در آن پیک‌ها می‌توانستند غذا بخورند، استراحت کنند، مسیرهای حملونقل را تغییر دهند یا پیام‌های خود را به آسانی منتقل کنند. در دنیای باستان سیستم پست خصوصی وجود نداشت، بسیاری از افراد از دستگاه‌های ارتباطی دولتی استفاده می‌کردند یا دوستان، بردگان، بازرگانان و مسافران برای ارسال نامه‌های شخصی و رساندن بسته‌های پستی به نقاط دوردست به آنها کمک می‌کردند. مفهوم پیک‌ها به تمدن‌های باستانی برمی‌گردد و نخستین مورد آن به حدود 2400 سال قبل از میلاد در مصر باستان گفته شده است. پیک‌ها در ابتدا دونده‌هایی بودند که پیام‌ها را تحویل می‌دادند و اصطلاح «پیک» از کلمه لاتین «currere» به معنای «دویدن» می‌آید. بنابراین از نظر فنی می‌توان این دوندگان را به عنوان اولین «پیک»ها در جهان در نظر گرفت.
اما خدمات تحویل مدرن در ایالات‌متحده آغاز شد. گفته می‌شود که خدمات پیک به صورتی که امروزه می‌شناسیم در قرن نوزدهم برای اولین‌بار در ایالات‌متحده اتفاق افتاده است. در واقع اولین شرکت رسمی تحویل بسته در جهان ولز فارگو است که در سال 1852 افتتاح شد. البته بعداً، این شرکت تمرکز خود را روی امور مالی و سرمایه‌گذاری قرار داد که تا به امروز به آن شهرت دارد. اما ولز فارگو یکی از تاثیرگذارترین شرکت‌ها در تاریخ صنعت حملونقل بوده است. در واقع این شرکت در کمتر از دو سال ورشکسته شد.
تاریخچه پست در آمریکا
جدا کردن تاریخ ایالات‌متحده از تاریخ اداره پست آن غیرممکن است. به هر حال، بنجامین فرانکلین در سال 1775، پس از اینکه استعمارگران علیه پست سلطنتی بریتانیا شورش کردند و اداره پست پیشرو ایالات‌متحده (USPS) را پایه‌گذاری کردند، او به عنوان اولین ژنرال پست کشور منصوب شد. از آن زمان، اداره پست ماموریت خود را برای رساندن نامه به همه آمریکایی‌ها، رساندن بسته‌های پستی بیشتر و سریع‌تر برای همگام شدن با کشور در حال رشد، تعریف کرده است. از واگن اسب‌کشی گرفته تا راه‌آهن تا لوله‌های پنوماتیک، در اینجا تاریخچه مختصری از نحوه ارسال نامه از طریق اداره‌های پست در طول نزدیک به دو قرن و نیم آمده است.
اسب‌سواران
چاپارها، اولین حامل‌های پستی در تاریخ آمریکا، از جاده‌های پستی سفر می‌کردند که قانون اساسی به دولت فدرال اجازه ایجاد آنها را داده بود. جاده‌ها دفاتر پست کوچک را به هم متصل می‌کردند؛ در حالی که مردم در صف‌های طولانی منتظر می‌ماندند تا بسته‌های خود را دریافت کنند. تا سال 1789، 75 اداره پست و حدود 2400 مایل جاده پستی با جمعیت تقریباً چهار میلیون نفر نیروی کار خدمات‌رسانی می‌کردند.
کالسکه‌ها
در اواخر دهه 1700، کالسکه‌ها (وسایل نقلیه بزرگ که با اسب کشیده می‌شدند) جایگزین پست‌سواران منفرد در جاده‌ها شدند. به اصرار کنگره، اداره پست قراردادهایی را با خطوط کالسکه برای کمک به پیوند جوامع شرقی با مرزهای در حال گسترش امضا کرد. میزان مهاجرت به غرب در دهه 1850 روزبه‌روز در حال افزایش بود، در نتیجه کالسکه‌ها بسته‌ها را در مسیرهای زمینی جدید تا کالیفرنیا حمل می‌کردند.
قایق بخار
در سال 1813، شش سال پس از اینکه رابرت فولتون اولین خط قایق بخار تجاری قابل دوام را در نیویورک راه‌اندازی کرد، کنگره به رئیس پست اجازه داد تا برای حملونقل نامه با شرکت‌های کشتی بخار قرارداد ببندد. در اواخر دهه 1820، قایق‌های بخار بسته‌های پستی را در ساحل شرقی و در امتداد رودخانه می‌سی‌سی‌پی بالا و پایین می‌بردند. از دسامبر 1848، پست ایالات‌متحده با کشتی بخار از طریق تنگه پاناما به کالیفرنیا سفر کرد؛ سفری که تقریباً سه هفته طول کشید.
پونی اکسپرس
کسانی که به دنبال تحویل سریع‌تر بودند، این فرصت را داشتند که برای مدتی کوتاه به پونی اکسپرس (Pony Express) مراجعه کنند؛ یک سرویس خصوصی که در آوریل 1860 بین سنت جوزف، میسوری و کالیفرنیا شروع به کار کرد. 100 مایل روزانه، تعویض اسب‌ها در ایستگاه‌های رله در فواصل 10 تا 15مایلی در طول مسیر تقریباً دو هزارمایلی. این سفر حدود 10 روز طول کشید، تقریباً نصف زمانی که با پست‌های معمولی زمینی زمان می‌برد. اداره پست تنها چند ماه با پونی اکسپرس قرارداد بست تا اینکه این سرویس در اکتبر 1861، اندکی پس از تکمیل خط تلگراف بین‌قاره‌ای، تعطیل شد.
جاده ریلی
اگرچه اداره پست اولین‌بار از طریق «اسب آهنین» در سال 1832 به حمل بسته‌های پستی پرداخت، اما با استفاده از راه‌آهن پس از جنگ داخلی، و با تکمیل اولین راه‌آهن بین‌قاره‌ای کشور، وارد دوره جدیدی از کارآمدی شد. از سال‌های 1860 تا 1970، کارمندان نامه‌ها را در قطارهای عبوری از کشور دسته‌بندی و توزیع می‌کردند. در اوج خود در اواسط قرن بیستم، خدمات پست راه‌آهن (RMS) 93 درصد از کل ارسال‌های غیرمحلی را در ایالات‌متحده اداره می‌کرد.
خودرو
در سال 1899، یک خودرو الکتریکی نامه‌های 40 صندوق پستی را در بوفالو، نیویورک در یک ساعت و نیم جمع‌آوری کرد که کمتر از نصف زمان یک واگن اسبی بود. استفاده از خودروها (هم برقی و هم گازسوز) پس از سال 1913 افزایش یافت که حامل‌های پستی شروع به تحویل بسته‌ها و نامه‌ها کردند و تا سال 1933 تنها دو درصد از وسایل نقلیه پستی شهری با اسب حمل می‌شد. با رشد حومه شهرها در دهه 1950، مسیرهای شهری برای اولین‌بار موتوری شدند؛ جیپ‌ها، کامیون‌های نشسته و وسایل نقلیه کوچک معروف به «پهلو» از نخستین وسایل نقلیه تحویل محموله‌های پستی بودند.
موتورسیکلت
اداره پست با معرفی ارسال رایگان روستایی (تحویل در منزل به آدرس‌های روستایی، نه‌فقط شهری) در اوایل دهه 1900 موجب افزایش روزافزون استفاده از وسایل نقلیه موتوری شد و حامل‌های پست نیز به محض اینکه به صورت تجاری در دسترس قرار گرفتند موتورسیکلت‌ها را آزمایش کردند. استفاده از موتورسیکلت برای ارسال نامه در دهه 1920 به اوج خود رسید. پس از آن این موتورسیکلت‌ها با خودروهای چهار چرخ و کامیون‌هایی با فضای بیشتری برای نگهداری نامه‌ها و بسته‌ها جایگزین شدند.
پست هوایی
نخستین پرواز مجاز پست ایالات‌متحده در سال 1911 انجام شد، زمانی که هوانورد ارل اوینگتون، تک‌هواپیمای بلریوت خود را بین گاردن سیتی و مینئولا، نیویورک به پرواز درآورد. در سال 1918، سرویس پست هوایی برنامه‌ریزی‌شده با استفاده از خلبانان و هواپیماهای قرض گرفته‌شده از ارتش راه‌اندازی شد. چارلز لیندبرگ در سال 1926، یک سال قبل از انجام پرواز بدون توقف تاریخی خود از روی اقیانوس اطلس، پست بین شیکاگو و سنت لوئیس را انجام داد. در سال 1924، پست هوایی بین‌قاره‌ای یک روز، 10 ساعت و 20 دقیقه طول می‌کشید، در حالی که ممکن است امروز شش تا هفت ساعت زمان ببرد.
روبات‌ها و دنیای امروز
پیش از این درباره نحوه به وجود آمدن و نقطه شروع پست‌های زمینی و هوایی و دریایی صحبت کردیم اما امروزه صنعت حملونقل حرف تازه‌ای برای گفتن دارد؛ همان‌طور که روبات‌ها به همه صنعت‌ها پا گذاشتند مسلماً صنعت حملونقل را نیز بی‌نصیب نگذاشتند. روبات‌ها چه عملکردی در صنعت حملونقل دارند؟
روبات دیجیت: روبات دیجیت را شرکت فورد با همکاری کمپانی روبوتیک Agility طراحی کرده است. وظایف این روبات شامل جابه‌جایی بسته‌های پستی و جاسازی آنها در خودرو حمل بسته‌های پستی است. دیجیت می‌تواند همانند یک نیروی کار، از خودرو پیاده شود و بسته موردنظر را در مقابل در به مشتری تحویل دهد. Agility Robotics که در سال 2015 تاسیس شد، روباتهای دوپا با توانایی بالا را برای کاربردهای لجستیک و پژوهشی تولید کرد. هدف این شرکت ساخت ماشین‌های پایه‌دار است که می‌توانند به هر جایی که فرد می‌تواند برود، قدم بگذارند. اولین روبات این شرکت که در سال 2016 ساخته شد، یک پلت‌فرم دوپا به نام Cassie است؛ یک روبات با قابلیت راه رفتن پویا که می‌تواند از زمین‌های ناهموار عبور کند و موانع را پشت سر بگذارد. Digit دومین روبات Agility است که در سال 2019 رونمایی شد. پاهای آن شبیه به «کاسی» است، اما دیجیت مجهز به یک تنه پر از حسگر و همچنین یک جفت بازو است که برای تعادل، تحرک و دستکاری کاربرد دارد. اگیلیتی در تلاش است دیجیت را وارد کارخانه‌ها کند تا کارهای تکراری مفیدی انجام دهد و انسان بتواند روی چیزهای جالب‌تری تمرکز کند. یک کارخانه روبات‌سازی در اورگان می‌تواند 10 هزار عدد در سال تولید کند تا با جوابگوی متقاضیان باشد.
روباتهای تحویل خودکار: این روبات‌ها به شما امکان می‌دهند تا دریافت بسته‌های پستی را به صورت خودکار انجام دهید. مشتریان می‌توانند مسیر روبات را روی نقشه ردیابی کنند و زمانی که روبات پستچی به خانه آنها برسد، اطلاع داده می‌شود. برای دریافت بسته پستی، مشتریان از یک کد برای باز کردن محفظه امن استفاده می‌کنند. روباتهای هوشمند پستی: شرکت ملی پست نیز در آینده‌ای نزدیک، روباتهای هوشمند پستی را به کار خواهد گرفت.
این روبات‌ها بسته‌های پستی را تفکیک و دسته‌بندی می‌کنند و عملکرد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود را بهبود می‌بخشند. روبات‌ها با ترکیب نقاط قوت مختلف نیروی انسانی و قابلیت‌های روباتیک، به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها در صنعت پست کمک قابل توجهی خواهند کرد.
کدام کشورها در تحویل بسته‌های پستی از روبات‌ها استفاده کرده‌اند؟
آمریکا: PostNet یک سرویس تحویل بسته به وسیله روبات در نورث‌لیک، تگزاس است. شرکت Clevon سازنده این روبات است. کِلِون روبات خودران (ARC) خود را برای تحویل بسته‌ها به مشتریان با نام PostNet در نورث‌لیک ارائه می‌دهد. این شرکت پس از آزمایش‌های موفقیت‌آمیز مدتی است که از طریق این روبات‌ها به مردم خدمات‌رسانی می‌کند. این سرویس موجب می‌شود که ساکنان زمان تحویل را برنامه‌ریزی کنند. روبات‌ها از دوشنبه تا جمعه از ساعت 9 صبح تا 5 بعدازظهر کار می‌کنند.
سوئیس: فعلاً کارمندان پست در موقعیتی ایمن قرار داردند و به طور قطعی نمی‌توان گفت چه زمانی از کار بیکار می‌شوند و آیا واقعاً روبات‌ها جای آنها را می‌گیرند یا نه. یک پروژه جدید در سوئیس نشان می‌دهد ممکن است سیستم حملونقل پستی در سوئیس به طور کامل روباتیک شود. روباتهای کوچک در پیاده‌روهای خیابان‌های سه شهر سوئیس ظاهر شده‌اند. در حال حاضر، آنها فقط بسته‌های ساختگی را حمل خواهند کرد، اما در آینده، اگر آزمایش به خوبی نتیجه بدهد، خدمات پستی سوئیس آماده استفاده از روبات‌ها برای رفع نیازهای خاص است، مانند تحویل غذا یا دارو به افرادی که قادر به خرید حضوری نیستند. این روبات‌ها می‌توانند 99 درصد به صورت خودکار رانندگی کنند، در حالی که اپراتورهای انسانی در مراکز کنترل بر آنها نظارت دارند. راحتی و سرعت سیستم مطمئناً می‌تواند روبات‌ها را برای چنین موقعیت‌هایی مناسب‌تر از پستچی‌ها کند. با این حال، این بدان معنا نیست که آنها به‌زودی به طور کامل جایگزین همتایان انسانی خود خواهند شد. کلودیا پلتچر، رئیس توسعه و نوآوری پست سوئیس می‌گوید: «این برای یک منطقه محلی جواب می‌دهد و منطقی است؛ جایی که تحویل باید سریع، انعطاف‌پذیر و ارزان باشد، اما در شعاع نزدیک. در مقیاس وسیع‌تر منطقی نیست و کمتر اقتصادی است.»
نروژ: نروژ آماده است تا خدمات پستی به وسیله روبات‌ها را در سطح کل کشور راه‌اندازی کند. پروژه‌ای که وزارت حملونقل و ارتباطات (MTC) تامین می‌کند. این وزارت قصد دارد یک روبات خودکار تحویل نامه و بسته راه‌اندازی کند که به صورت سفارشی برای Posten Norge، خدمات ملی پستی این کشور طراحی کرده است. روبات پستن نورج در نوامبر و دسامبر 2018 یک طرح آزمایشی تحویل نامه و بسته را به اجرا گذاشت و اکنون این پروژه در حال تکمیل است.
