جنگ الکترال

بخش ایالات‌متحده از ویژه‌نامه اکونومیست شامل چندین مقاله است که در ادامه خلاصه‌ای از اولین مقاله آن را خواهید خواند. این مقاله با عنوان «قدرتمند کردن دوباره آمریکا» به قلم جیمز آستیل، دبیر سیاسی اکونومیست نوشته شده است.

اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، با برگزاری یک کنسرت، دفاع از منشور حقوق (Bill of Rights) را در این کشور جشن خواهد گرفت. یکی از استدلال‌ها برای حمایت از دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016، رای دادن به او را با یک عملیات خودکشی توسط مسافران هواپیمایی که دزدیده شده است، مقایسه کرده بود. این استدلال به مردم آمریکا می‌گفت که فرض کنید در یکی از هواپیماهایی هستید که در 11 سپتامبر 2001 ربوده شده بود. شما می‌دانید که اگر کاری نکنید قرار است جانتان را از دست دهید و برای همین تلاش خواهید کرد به کابین خلبان راه پیدا کنید و کنترل هواپیما را خودتان به دست بگیرید. اما مشکل اینجاست که حتی اگر هم وارد کابین خلبان شوید، نمی‌توانید هواپیما را هدایت کنید. اما کدام یک منطقی‌تر است؟ اینکه چون هدایت هواپیما را بلد نیستید منتظر مرگ باشید یا اینکه حداقل شانستان را امتحان کنید؟

استدلالی که از ترامپ حمایت می‌کرد می‌گفت رئیس‌جمهور شدن هیلاری کلینتون مانند این است که در یکی از هواپیماهای ربوده‌شده در 11 سپتامبر 2001 باشید و چون هدایت هواپیما را بلد نیستید، منتظر مرگ بنشینید. اما رئیس‌جمهور شدن ترامپ مانند این است که در آن هواپیما باشید اما تلاش کنید خود را به کابین خلبان برسانید و شانستان را برای هدایت هواپیما امتحان کنید. الان هم که آمریکا به انتخابات 2020 نزدیک می‌شود، بسیاری خطر را حتی بزرگ‌تر از قبل در نظر می‌گیرند. جمهوریخواهان که بسیاری از آنها چهار سال پیش نسبت به ترامپ بدگمان بودند، حالا همه از ترامپ حمایت می‌کنند. اعضای حزب لینکلن (آبراهام لینکلن از حزب جمهوریخواه بود) به ترامپ وفادار هستند. این وفاداری به ترامپ این را تضمین می‌کند که دموکرات‌ها تلاش کنند ترامپ را متهم و در مجلس سنا برای برکنار کردن او تلاش کنند. در حالی که بیشتر سناتورهای جمهوریخواه قبول دارند که ترامپ درباره رئیس‌جمهور اوکراین و بازجویی از جو بایدن که یک رقیب انتخاباتی برای او بود درست عمل نکرده است، اما رای‌دهندگان جمهوریخواه نمی‌توانند بیشتر از این نسبت به این‌گونه رفتارهای ترامپ بی‌اهمیت باشند.

 از طرفی این واقعیت که ترامپ اقرار می‌کند آنچه انجام داده اقدامات درستی بوده است، یعنی قرار هم نیست چیزی تغییر کند و ترامپ رفتارش را تغییر نخواهد داد. در این وضعیت، دود هیچ تفنگی از تفنگ توئیتری ترامپ که حامیانش عاشق توئیت‌هایش هستند، بیشتر نیست. برای برکنار کردن او نیاز است که 20 سناتور جمهوریخواه علیه او رای دهند و او را محکوم کنند. اما حتی اگر دو نفر از آنها هم چنین کاری کنند، این عدد بسیار زیاد خواهد بود (بدین معنا که محکوم شدن ترامپ از سوی تنها دو سناتور جمهوریخواه هم بسیار احتمال کمی دارد). از طرف دیگر هم اگر دموکرات‌ها یک کاندیدای معتدل مانند جو بایدن یا شخص دیگری را به عنوان نامزد خود انتخاب کنند، نامزدشان از سوی ترامپ به عنوان فرد سوسیالیستی که از آمریکا متنفر است معرفی خواهد شد.

دموکرات‌ها و مخالفان محافظه‌کار ترامپ از این می‌ترسند که انتخاب شدن مجدد او به عنوان رئیس‌جمهور، او را بیشتر از قبل تشویق به این کند که نسبت به قانون اساسی بی‌توجه باشد و اقدامات ضد آن انجام دهد. آنها همچنین از این می‌ترسند که انتخاب شدن مجدد ترامپ، هم‌پیمانان خارجی‌شان را قانع کند که آمریکایی که روزی می‌توانستند به آن تکیه کنند و ساعت‌هایشان را بر اساس ساعت این کشور تنظیم کنند، دیگر برنخواهد گشت. اگر پاداش ترامپ برای تحقیر سیستمی که ایالات‌متحده تا قبل از او طبق آن پیش می‌رفت، انتخاب مجدد او باشد، مخالفان او هشدار می‌دهند که چنین پاداشی به ترامپ یعنی دموکراسی در ایالات‌متحده از هم فروخواهد پاشید. مخالفان ترامپ به آمریکایی‌ها هشدار می‌دهند که برای جلوگیری از فروپاشی دموکراسی در آمریکا و زنده نگه داشتن کشورشان، ضروری است که مانع از انتخاب شدن مجدد ترامپ در سال 2020 شوند. با توجه به این توضیحات، انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 آمریکا، چهره بسیار زشتی خواهد داشت. بنابراین اگر این انتخابات، بدترین خشونت سیاسی‌ای را که آمریکا بعد از جنگ ویتنام به خود دیده به وجود آورد، تعجب نکنید.

 با این حال رای‌دهندگان کمی هستند که در نتیجه داستان‌هایی که با ادبیات آخرالزمانی گفته می‌شوند، نظرشان را در مورد ترامپ عوض کنند و به شخص دیگری رای دهند. نتیجه انتخابات را شش ایالت مشخص خواهند کرد. حتی اگر ترامپ پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 شود و چهار سال دیگر در قدرت بماند، این پیروزی با حداقل آرای کل مردم خواهد بود نه اکثریت آن. امیدهای مجدد او برای پیروزی مجدد بر آرای الکترال یا آرای مجمع‌گزینندگان (electoral college) است. ترامپ در سال 2016 اکثریت آرای عمومی را نداشت و با اکثریت آرای الکترال پیروز انتخابات شد و حالا هم به همین امید دارد. ترامپ از طریق پیروز شدن در ایالت‌های فلوریدا و اوهایو (که در سال 2020 هم رای این ایالت‌ها را خواهد داشت) در دوره قبلی پیروز شد. ترامپ در سال 2016 اکثریت آرای عمومی را نداشت و با اکثریت آرای الکترال پیروز انتخابات شد و حالا هم به همین امید دارد. ترامپ از طریق پیروز شدن در ایالت‌های فلوریدا و اوهایو (که در سال 2020 هم رای این ایالت‌ها را خواهد داشت) و سه ایالت دیگر که سابقاً دموکرات‌ها را انتخاب کرده بودند ولی در سال 2016 به جمهور‌یخواهان رای دادند (ایالت‌هایی که در حال حاضر پیروزی ترامپ در آنها برایش مشکل‌تر از سال 2016 است)، می‌تواند مجدداً رئیس‌جمهور شود. می‌توان انتظار داشت که ایالت‌های میشیگان و پنسیلوانیا به سمت دموکرات‌ها برگردند. این معادلات، ایالت ویسکانسین را که سفیدپوستان بیشتری دارد و محافظه‌کارتر است، به سخت‌ترین ایالت برای پیروز شدن در کل ایالات‌متحده تبدیل می‌کند.

دموکرات‌ها مجبور هستند که در مرحله اول انتخابات (برای انتخاب نامزد نهایی‌شان) میان یک فرد معتدل و یک فرد چپگرا، یکی را انتخاب کنند و با توجه به معادلاتی که وجود دارد باید از خود بپرسند که چه کسی می‌تواند در ایالت ویسکانسین رای بیاورد؟ شانس آنها برای رای آوردن در ایالت ویسکانسین که یک ایالت به شدت تعیین‌کننده در انتخابات ریاست‌جمهوری به شمار می‌رود، الیزابت وارن است که این شانس خیلی خوشحالشان نخواهد کرد. الیزابت وارن یک لیبرال چپگراست.