بلای پشتمیزنشینی
هشدار سازمان بهداشت جهانی در خصوص زیانهای کمتحرکی
سازمان بهداشت جهانی در گزارشی با عنوان «روند جهانی کمبود فعالیت بدنی در جهان از 2001 تا 2016» که در نشریه «The Lancelot Global Health» منتشر شده هشدار داد، کمبود تحرک و فعالیت بدنی در سطح جهان سلامت بیش از یک میلیارد نفر را به خطر انداخته و جانشان را تهدید میکند.
سازمان بهداشت جهانی در گزارشی با عنوان «روند جهانی کمبود فعالیت بدنی در جهان از 2001 تا 2016» که در نشریه «The Lancelot Global Health» منتشر شده هشدار داد، کمبود تحرک و فعالیت بدنی در سطح جهان سلامت بیش از یک میلیارد نفر را به خطر انداخته و جانشان را تهدید میکند. این گزارش که با استناد به پژوهشی با شرکت نزدیک به دو میلیون نفر انجام گرفته میگوید در 15 سال گذشته، میزان فعالیت بدنی در سراسر جهان روندی رو به کاهش داشته و در سال 2016 بیش از یکچهارم جمعیت بالغ جهان تحرک بدنی لازم را نداشتهاند و این در حالی است که در سال 2010 این نسبت 3 /23 درصد بوده است. بر اساس یافتههای این گزارش عدم تحرک در کشورهای با درآمد بالاتر نزدیک به دو برابر سطح آن در کشورهای کمدرآمد است که نشان میدهد افزایش درآمد میتواند باعث کاهش تمایل به فعالیت بدنی شود. در عین حال، عوامل دیگری جز رفاه بیشتر در این زمینه موثر است زیرا کمتحرکی کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب هم کمابیش به همان اندازه کشورهای ثروتمند غربی است. کمترین میزان تحرک موردنیاز برای هر فرد بالغ حدود 150 دقیقه حرکت ملایم یا 75 دقیقه حرکت شدید در هفته است و تحرک کمتر از آن برای سلامت مضر توصیف شده است. در کشورهای فقیر جهان کمتر از 16 درصد از افراد مورد بررسی در این تحقیق از تحرک لازم برخوردار نبودند و این در حالی است که این نرخ در کشورهای ثروتمند 37 درصد گزارش شده است. رفاه و توسعه بیشتر موجب میشود که افراد برای دستیابی به اهداف خود مشاغلی را انتخاب کنند که نیاز به تحرک جسمی کمتری دارد. بر اساس این گزارش مردم اوگاندا و موزامبیک پرتحرکترین مردم در سطح جهانی بودهاند و تنها در مورد شش درصد جمعیت این دو کشور میزان فعالیت بدنی به حداقل لازم در هفته نمیرسید. مردم کویت، جزیره ساموآ، عربستان سعودی و عراق کمتحرکترین مردم جهان هستند. علاوه بر تفاوت در شرایط مادی، جنسیت نیز در میزان تحرک جسمی تاثیر دارد. از 168 کشور مورد بررسی در این پژوهش، در 159 کشور زنان تحرک بدنی بسیار کمتری (اختلاف بالای 10 درصد) نسبت به مردان داشتند. توزیع جغرافیایی تفاوت جنسیتی برای کشورهای جنوب آسیا عبارت است از ۴۳ درصد برای زنان در برابر ۳۲ درصد برای مردان، در آسیای مرکزی، خاورمیانه و شمال آفریقا ۴۰ درصد برای زنان و ۲۶ درصد برای مردان و در کشورهای ثروتمند غربی ۴۲ درصد برای مردان و ۳۱ درصد برای زنان. در تمامی مناطق جهان به استثنای شرق و جنوب شرق آسیا، تحرک بدنی زنان از مردان کمتر بوده است. سازمان بهداشت جهانی در نهایت به دولتها و نهادهای مختلف توصیه میکند که ضمن توجه به یک برنامه بهداشتی مناسب، مساله لزوم تحرک بدنی را با توجه بیشتری دنبال کنند.