حکمرانی مشاهده‌محور
عملکرد رئیسی در 100 روز گذشته چگونه بوده است؟
عمر دولت ابراهیم رئیسی از 100 روز گذشت و به نظر می‌رسد این دولت با پایان دوره ماه عسل به «هسته سخت» حکمرانی رسیده است. آقای رئیسی در این مدت خیلی از مشکلات را از نزدیک دیده و به طور مستقیم در جریان مسایل قرار گرفته اما قطعا این کافی نیست چون انتظار جامعه این است که دولت برای حل و فصل انبوه مشکلات کشور به درستی سیاستگذاری کند.
به نظر می‌رسد در سه ماه گذشته رویکرد آقای رئیسی و همکارانش «حکمرانی مشاهده محور» و حضور در صحنه‌های مختلف و «مشاهده مستقیم» روندها و پدیده‌ها بوده است. ویژگی این نوع حکمرانی، ارتباط مستقیم و فرصت «ابراز همدردی» با جامعه است اما این روش، آمارها و گزارش‌های تولید شده توسط دستگاه‌های دولتی را نادیده می‌گیرد.
این در حالی است که اقتصاددانان معتقدند حکمرانی مشاهده محور راه به جایی نمی‌برد و سیاستمداران بهتر است به جای مشاهده مستقیم مشکلات، برای حل‌و‌فصل ابرچالش‌ها چاره‌اندیشی کنند. نکته دیگر این که بیشتر افرادی که به عضویت در تیم اقتصادی دولت سیزدهم انتخاب شده‌اند، صورت اقتصادی اما سیرت سیاسی دارند و بیشتر از آنچه باید، آرمانگرا به نظر می‌رسند. اصولگرایان تا امروز با این تمرین مواجه نشده‌اند که آرمان‌ها و آرزوهای سیاسی خود را در دوران کمبود درآمدهای نفتی چگونه دنبال کنند. و در نهایت این که معمولاً هر رئیس‌جمهوری که در چند دوره گذشته انتخاب شده، از مهم‌ترین برنامه‌های خود در سه ماه اول دولت اول خود رونمایی کرده و مهم‌ترین فعالیت و تحرک خود را در دو سال اول انجام داده است. چون به‌طور طبیعی از سال سوم استقرار دولت اول، ملاحظات انتخابات ریاست‌جمهوری دور بعد پررنگ می‌شود. در این پرونده می‌خواهیم نقدی به رویکردهای دولت سیزدهم در زمینه مسایل اقتصادی داشته باشیم. عملکرد رئیسی در 100 روز گذشته چگونه بوده و رئیس‌جمهوری که سفرهای استانی را به خانه‌نشینی ترجیح داده، در ۱۰۰ روز گذشته کشور را چگونه اداره کرده است؟
