فرشتگان بیدفاع
چرا اخیراً اخبار مرتبط با کودکآزاری افزایش یافته است؟
کودکآزاری، این پدیده تلخ جامعه بشری، تنها نتیجه رفتار خشونتبار یا بیتفاوت یک انسان در جایگاه آزارگر نیست، بلکه تصویری است از انعکاس عدم همراهی بخشهای گوناگون یک جامعه از جمله حرفهها، سازمانها و سیاستگذاریهای مرتبط با گسترههای حقوقی، پزشکی، روانشناسی، جامعهشناسی، اقتصاد، تاریخ و آموزش و...
روشنک محمدیبیدمشکی: کودکآزاری، این پدیده تلخ جامعه بشری، تنها نتیجه رفتار خشونتبار یا بیتفاوت یک انسان در جایگاه آزارگر نیست، بلکه تصویری است از انعکاس عدم همراهی بخشهای گوناگون یک جامعه از جمله حرفهها، سازمانها و سیاستگذاریهای مرتبط با گسترههای حقوقی، پزشکی، روانشناسی، جامعهشناسی، اقتصاد، تاریخ و آموزش و...
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، کودکآزاری عبارت است از آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افراد دیگر که نسبت به او مسوول هستند.
آسیبهای واردشده و بهجامانده از هر یک از انواع کودکآزاری اعم از 1- جسمی، 2- جنسی، 3- روانی و 4- غفلت مهمترین سالهای رشد یک انسان را تحت تاثیر قرار میدهد. همچنین، بنابر نتایج پژوهشها، اثرات کودکآزاری در سراسر زندگی یک انسان باقی میماند، به طور مثال بزرگسالانی که در کودکی مورد آزار قرار گرفتهاند بیش از دیگر بزرگسالان در معرض خطر سوءمصرف مواد و ابتلا به اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی و اضطراب هستند. با وجود این آسیب بهجامانده از کودکآزاری تنها محدود به کودک آزاردیده و بزرگسالی او نمیشود. باید در نظر داشت که در نتیجه این رخداد، نهادهای اجتماعی که فرد آزاردیده تا پایان عمر در آن به فعالیت و تعامل با افراد میپردازد نیز تحت تاثیر قرار میگیرند. در نهایت نیروی انسانی آسیبدیده، نیازمند دریافت حمایت ویژه از جامعه است که اگر متناسب با نیاز فرد آزاردیده، خدمات درمانی و حمایتی به آن فرد تعلق گیرد، هزینهای صورت گرفته که میتوانست صرف شکوفایی و پیشرفت همان انسان شود. البته اگر خدمات درمانی و حمایتی هم برای فرد وجود نداشته باشد یا به میزان نیاز تعلق نگیرد، جامعه در طولانیمدت متحمل هزینههای گزاف خواهد شد. هزینههایی که عملکرد کمتر از سطح بهینه فرد آسیبدیده تا ادامه چرخه کودکآزاری و تداوم آسیبهای مشابه برای فرد، خانواده و جامعه را دربر میگیرد. پیشگیری، حمایت و درمان پدیده کودکآزاری با گستردگی تنوع آزارگر و اشکال آزار، نیازمند برنامهریزی جامع و همکاری مشترک سازمانها و نهادهای مختلف است.
امروزه که در ایران، به واسطه امکان نشر گستردهتر و آسانتر اخبار در فضای مجازی، عوام و خواص، بیش از پیش نسبت به خشونتهای خانگی و غیرخانگی نسبت به کودکان سرزمینمان آگاه میشوند، فرصت آن است که در کنار احساس تاثر ناشی از این مواجهههای روزانه با مصادیق انواع کودکآزاری، به واکاوی این پدیده و نتایج آن بپردازیم تا با واقعیت تبعات این آسیبها برای فرد و جامعه آشنا شویم. همچنین خلأ قوانینی که میتوانند با طرح متناسب و ضمانت اجرایی واقعبینانه، رویکردی پیشگیرانه نسبت به گسترش این آسیب اتخاذ کنند. این پرونده با توجه به رخدادهای اخیر کودکآزاری در ماهشهر و کرج، درصدد بررسی پرسشهایی از این دست است.