تاکید معاون اول رئیسجمهوری بر حفظ محیط زیست
مساله قرن
از نگاه معاون اول رئیسجمهوری حفظ محیط زیست اصلیترین مساله قرن بیستویکم است. اما چرا اسحاق جهانگیری چنین اهمیتی را برای محیط زیست قائل است؟
از نگاه معاون اول رئیسجمهوری حفظ محیط زیست اصلیترین مساله قرن بیستویکم است. اما چرا اسحاق جهانگیری چنین اهمیتی را برای محیط زیست قائل است؟
جهانگیری معتقد است: «مسائلی مثل گرمای زمین، تغییر اقلیم، انقراض گونههای مختلف جانوری، آلودگی هوا و آب و خاک، زوال جنگلها و مراتع، خشکی تالابها و دریاچهها، توفان، گرد و غبار همه و همه تهدیداتی است که برای ساکنان زمین وجود دارد و یقیناً مقابله با چنین مسائلی فرازمانی و فرامکانی است و همه دولتها و ملتها باید نسبت به سرنوشت زمین و بشریت حساس باشند و برای حل این چالشها برنامهریزی کنند.» او که در مراسم دوازدهمین دوره جایزه ملی محیط زیست سخن میگفت، ادامه داد: تصرف بیرویه بشر در طبیعت بیش از همه محصول سقوط اخلاقی و اعتقادی است، البته در ایران برخی ابرچالشها وجود دارد که اگر بهصورت جدی به آنها نپردازیم، میتوانند کشور را به شدت تحت تاثیر قرار دهند.
اما راهکار معاون اول رئیسجمهور برای مواجه شدن با چالشهای محیط زیست چیست؟ جهانگیری در این زمینه با تاکید بر اینکه حفاظت از محیط زیست با حضور همه آحاد ملت امکانپذیر خواهد بود، تصریح کرد: نهادهای مدنی فعال در حوزه محیط زیست نقش مهم و کارسازی دارند و دولت حتماً از این شبکههای ایجادشده استقبال میکند. پیشرفت در حوزه محیط زیست زمانی موثر است که همه گروهها نظیر علما، تشکلها، مراجع، هنرمندان و همه آحاد مردم حضور داشته باشند. به زعم او، دولت باید در برخی تهدیدات زیستمحیطی پناهگاه جدی مردم باشد. جهانگیری در این مورد به صورت مصداقی به مساله ریزگردها و آلودگی هوای برخی شهرهای بزرگ اشاره کرد و یادآور شد: در مساله ریزگردها، گرد و غبار و آلودگی هوای کلانشهرها دولت باید پناهگاه مردم باشد و در عین حال مردم نیز باید تکیهگاه مهم دولت و حکومت باشند. جهانگیری تصریح کرد: باید به یک تفاهم ملی برسیم چرا که مسائل بزرگ و جدی کشور زمانی قابل حل هستند که مردم و دولت در یک جهت قرار گیرند. امکان ندارد دولت به تنهایی بتواند مسائل و مشکلات را برطرف کند. در همین مورد معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نیز گفت: یکی از دستاوردهای دولت یازدهم جلب مشارکت مردم و ایجاد فضای اجتماعی سالم و آزاد بوده و حضور و فعالیت سازمانهای مردمنهاد بستر مناسبی را برای نقشآفرینی یک جریان اجتماعی قوی در عرصه محیط زیست فراهم کرده است.