اگر کالاها از مرز رد نشوند…
با فرا رسیدن سال نو پارسی خیلی خوشوقتم ایران را میبینم که از دوره تحریمها عبور کرده و دوباره به دامن اقتصاد جهانی و جامعه جهانی بازمیگردد. همیشه گفتهام که تجارت یکی از بهترین طرقی است که از خلالش میتوان توافق و صلح را میان کشورها و منطقهها و قارهها ترویج داد.
با فرا رسیدن سال نو پارسی خیلی خوشوقتم ایران را میبینم که از دوره تحریمها عبور کرده و دوباره به دامن اقتصاد جهانی و جامعه جهانی بازمیگردد. همیشه گفتهام که تجارت یکی از بهترین طرقی است که از خلالش میتوان توافق و صلح را میان کشورها و منطقهها و قارهها ترویج داد. همچنان که فردریک باستیا، رجل سیاسی و فیلسوف سیاسی فرانسوی دو قرن پیش گفته بود، «اگر این کالاها نباشند که مرزها را درمینوردند، ارتشها چنین خواهند کرد.» بگذارید امیدوار باشیم که حالا هر اندیشه معطوف به جنگی را پشت سر جا گذاشتهایم، که حالا افکارمان بر دورنمای تجارت و حسننیت متقابل متمرکزند. و این دورنماها به واقع که روشن و وسیعاند. دورنمایی که میگوییم نه تنها برای داد و ستد میان ایران (با خدمات و کالاهای ممتاز و بسیارش) و کشورهای متعددی که پیشتر کشورهای متخاصم محسوب میشدند وجود دارد، بلکه حالا چشمانداز برای مبادله اندیشهها و انگارهها بار دیگر روشن شده است چه مردم میتوانند آزادانهتر از ایران به دیگر کشورها و از دیگر کشورها به ایران سفر کنند و روابط شخصی و اندیشهای برقرار کنند که برای همه افراد سودمند باشد. این چیزی نیست که دولتها، با برنامهریزی و مداخله در امور، بتوانند به آن دست یابند. تنها کاری که باید بکنیم به وجود آوردنِ چارچوبی از درک متقابل و قانون است تا این روابط بتوانند نمو کنند و ببالند. بنابراین تنها با آزاد گذاشتن افراد عادی به بهره بردن از تمهیدات شخصی خودشان، آیندهای خواهیم داشت مملو از ابداع و ابتکار و منفعت مشترک.
دیدگاه تان را بنویسید