مرگ غیرکوویدی
کووید چگونه مرگومیر غیرکوویدی را افزایش داده است؟
از آوریل 2020 تا پایان سال 2021، آمریکاییها با نرخ متوسط سالانه 97 هزار نفر بیش از روندهای قبلی، بر اثر عللی غیراز کووید جان خود را از دست دادند. مرگومیر ناشی از فشار خون بالا و بیماری قلبی روی هم به 32 هزار نفر افزایش یافت. دیابت یا چاقی، مرگ ناشی از مواد مخدر و مرگ ناشی ازسوءمصرف الکل هر کدام 12 هزار تا 15 هزار نفر بیش از روندهای قبلی بودند. مرگومیر ناشی از مواد مخدر بهویژه از یک روند نگرانکننده پیروی کرد و به 108 هزار نفر برای سال 2021 رسید. تلفات قتل و وسایل نقلیه موتوری روی هم تقریباً 10 هزار نفر افزایش یافت. علل مختلف دیگر با هم ترکیب شدند و 18 هزار مرگ دیگر را نیز اضافه کردند. در حالیکه مرگومیر ناشی از کووید بهطور عمده شهروندان سالخورده را مبتلا میکند، تعداد مطلق مرگومیرهای زیاد غیرکووید، برای هر یک از گروههای سنی 44-18، 64-45 و بالای 65 سال مشابه است و اساساً هیچ مرگومیر اضافی برای کودکان وجود ندارد. مرگومیر ناشی از همه علل در طول همهگیری برای بزرگسالان در سن کار (18 تا 64) 26 درصد افزایش یافت، در حالیکه این رقم برای افراد مسنتر، 18 درصد رشد داشته است. سایر دادهها در مورد اعتیاد به مواد مخدر، تیراندازی غیرمرگبار، افزایش وزن و غربالگری سرطان به یک وضعیت ویژه بهداشتی اما عمدتاً ناشناخته اشاره میکنند.
همهگیری ناشی از ویروس کرونای جدید یعنی سارس-کووید19 (کووید19، که برای سادگی آن را کووید مینامیم) باعث اقدامات ویژه و اغلب آزمایشنشده، توسط افراد و موسسات در ایالاتمتحده و سراسر جهان در تلاش برای محدود کردن یا کاهش سرعت گسترش این بیماری شد. اگرچه موارد تاییدشده کووید و مرگومیر بهطور گسترده بهصورت روزانه ردیابی میشوند، اطلاعات کلی کمی در مورد مرگهای اضافی غیرکووید ارائه شده است که ممکن است پیامد مستقیم این اتفاقات بوده باشد. کنجکاوی کمی در مورد آزمایش اینکه آیا سیاستهای عمومی یا خصوصی کووید باعث تشدید مشکلات بهداشتی قبلی میشود وجود دارد. این مقاله با استفاده از گواهی مرگ و سایر دادهها، آسیبهای بهداشتی مهم و تاریخی را، جدا از آسیبهایی که مستقیماً توسط کووید ایجاد میشود، مشخص میکند.
اولین شاخص ناهنجاریها مربوط به 46 درصد از جمعیت بزرگسالی است که هنوز به سن 45سالگی نرسیده بودند. در حالیکه این گروه تا حد زیادی از کووید آسیبی ندیده بودند، میزان کل مرگومیر آنها 26 درصد بیشتر از روندهای قبلی افزایش یافت. این بیشتر از درصد جهش در مرگومیر برای سالمندان است، جاییکه تلفات کووید تا حد زیادی متمرکز بود اما اطلاع کمی درباره جزئیات آن منتشر شده است. به نظر میرسد به دلیل مواد مخدر، قتل، تلفات رانندگی، و علل ناشی از سوءمصرف الکل دهها هزار جوان بیشتر از گذشته در گذشتهاند. مرگومیر ناشی از بیماریهای مختلف گردش خون و دیابت نیز افزایش یافت. اما خودکشی افزایش نیافته است، اگرچه مرگومیر ناشی از الکل و مصرف بیش از حد نیز ممکن است پیامدهای رفتارهای خودویرانگر در نظر گرفته شود. مرگومیر در میان خردسالان بهطور متوسط بالا نبوده است.
سپس به سنین 64-45 و گروه سنی بالای 65 سال نگاه میکنیم. مرگومیر غیرکووید آنها نیز بالا بود، اما تقریباً تمام علل افزایشیافته مرتبط با شرایط مزمن مانند بیماریهای مرتبط با گردش خون، دیابت، چاقی یا بیماری کبدی بود و نه قتل یا تصادف رانندگی. بخش پایانی مقاله به سایر شاخصهای سلامتی مانند سوءمصرف مواد، تیراندازی غیرمرگبار، افزایش وزن و غربالگری سرطان میپردازد. همه اینها نشان میدهد که تغییرات گسترده و پایدار در عادات زندگی که برای جلوگیری از یک ویروس طراحی شدهاند، نهتنها هزینه-فرصت «اقتصادی» داشته، بلکه بهطور تکاندهندهای برای تعداد زیادی از جوانان هزینه داشته است. با ارزش پولی یک عمر آماری که در تجزیه و تحلیل هزینه و فایده دولت استفاده میشود، مرگومیر اضافی غیرکووید، بیش از یک تریلیون دلار زیان به اقتصاد ایالاتمتحده رسانده است.
رویکرد سرمایه انسانی در اقتصاد سلامت بر نقش تلاشهای بیماران و خانوادهها در حفظ سلامت تاکید میکند. سلامتی یک فعالیت «تولید خانگی» است. جای تعجب نیست که یک اختلال گسترده در شرایط بیمار باعث کاهش سلامتی و حتی افزایش مرگومیر ناشی از شرایط مزمن او شود. با وجود این، در اوایل بیماری همهگیر، برخی از کارشناسان این دیدگاه را به عنوان یک «نظریه در مورد خطرات مرگبار قرنطینه» به سخره گرفتند. علاوه بر این، نظارت کمی بر رفتارهای مرتبط با سلامت طولانیمدت رخ داده است.
با بهرهمندی از آمار دو سال مرگومیر، این مقاله الگوهای مرگومیر را در ایالاتمتحده مستند میکند و نشان میدهد که از آوریل 2020 تا پایان سال 2021، آمریکاییها در اثر علل غیرکووید بهطور متوسط سالانه 97 هزار نفر بیش از روندهای قبلی جان خود را از دست دادهاند که یعنی 52 نفر به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت تا پایان سال 2021. احتمالاً مرگومیر بیش از حد تا سال 2022 ادامه خواهد داشت. برای درک بهتر این موضوع و مقایسه، توجه میکنیم که با توجه به ارزش متوسط 10 هزاردلاری یک زندگی، مرگومیر مازاد غیرکووید از طریق تبدیل به دلار تا پایان سال 7 /1 تریلیون دلار هزینه داشته است.
مرگومیر ناشی از فشار خون بالا و بیماری قلبی روی هم به 32 هزار نفر در سال افزایش یافت. برخی از این موارد به نظر میرسد حملات قلبی باشد که در خانه بدون مراجعه به بیمارستان اتفاق افتادهاند. دیابت یا چاقی، مسمومیت دارویی، و علل ناشی از سوءمصرف الکل هر کدام 12 هزار نفر تا 15 هزار نفر بالاتر از روندهای قبلی (به سمت صعودی) بودهاند. مجموع تلفات قتل و وسایل نقلیه موتوری تقریباً 10 هزار نفر افزایش یافت. تعداد مطلق مرگومیرهای غیرکووید بیش از حد بر اساس سنین بین 18 تا 44 سال، 45 تا 64 سال و بالای 65 سال تقریباً بهطور مساوی تقسیم میشود و اساساً هیچ مرگومیر اضافی در کودکان وجود ندارد. مرگومیر ناشی از همه این علتها در طول این همهگیری برای جوانان 18 تا 44ساله 26 درصد افزایش یافت، در مقایسه با 18 درصد افزایش که برای افراد مسنتر روی داده است. سایر دادهها در مورد اعتیاد به مواد مخدر، تیراندازی غیرمرگبار، افزایش وزن و غربالگری سرطان به یک وضعیت فوقالعاده مهم بهداشتی، اما عمدتاً ناشناخته اشاره میکنند.
الگوی سنی بیش از معمول مرگومیرهای غیرکوویدی، مطالبی را در مورد انواع عواملی که باعث سلامت ضعیف در طول همهگیری میشوند، نشان میدهد. با توجه به اینکه جوانان بسیاری از مرگومیرهای بیش از معمول را تجربه میکنند، حتی اگر میانگین خطر شخصی ناشی از کووید در آنها حداقل باشد، به نظر میرسد بسیاری از تاثیرات این بیماری همهگیر بر سلامتی از طریق کانالهای بازاری، عمل میکند. تلاشهای نهادی برای محدود کردن بیماری، مانند بستن محل کار یا تغییر شیوههای اجرایی، ممکن است حفظ سلامتی را گرانتر کرده یا سبک زندگی ناسالم را کمهزینهتر کرده باشد. برخی مرگهای ناشی از آن را مرگهای ناشی از ناامیدی یا مرگهای ناشی از کسالت ذکر کردهاند.
با توجه به تمرکز بر اثرات مستقیم و غیرمستقیم همهگیری بر سلامت عمومی، بسیاری از یافتههای خود را از نظر مرگومیر نسبت به روندهای پیش از همهگیری بیان میکنیم. برای دو یا سه گروه از علتها، روندهای قبلی خود به تنهایی و پیش از این هشداردهنده بودند، اما در طول همهگیری میزان مرگومیر ناشی از آنها، از روندهای پیشین، پیشی گرفت. با توجه به وضعیت بهداشتی قبل از همهگیری، بهویژه قابل توجه است که پیامدهای بهداشتی غیرکووید با دقت قابل قبولی نظارت نمیشدند تا مشخص شود که آیا سیاستهای عمومی یا خصوصی کووید باعث تشدید آنها میشود یا خیر. منتقدان احتمالاً پیشنهاد میکنند که انتخابهای سیاست عمومی به تعداد زیادی از مرگومیرهای غیرکووید منجر نشده است، چون این مرگومیرهای بیش از حد معمول نتیجه انتخابهای شخصی است که ناشی از ترس یا کسالت است. البته در این مورد مخالف آن نیستیم که این موضوع ممکن است عامل اصلی مرگومیر بیش از حد معمول غیرکووید باشد. اما باید به این نکته اشاره کنیم که این بهانهای برای نادیده گرفتن این تعداد فزاینده مرگومیر نیست، و نباید باعث شود که بررسی این مرگومیرها به تعویق بیفتد.
با جمعبندی تخمینهای ما در میان علتها و گروههای سنی، 171 هزار مرگومیر اضافی غیرکووید تا پایان سال 2021 به اضافه 72 هزار مرگومیر تاییدنشده کووید را تخمین میزنیم. اکونومیست دادههای مرگومیر در سطح ملی را از سراسر جهان جمعآوری کرده است و تخمین مشابهی در ایالاتمتحده به دست آورده که 199 هزار نفر (شامل کوویدهای تاییدنشده) یا حدود 60 نفر به ازای هر 100 هزار جمعیت است. برای اتحادیه اروپا به عنوان یک کل، تخمین تقریباً یکسان است و 64 مرگ اضافی غیرکووید در هر 100 هزار نفر جمعیت است. در مقابل، تخمین برای سوئد 33 است، به این معنی که علل مرگومیر غیرکووید در طول همهگیری تا حدود زیادی، کم بود. بر همین اساس، گمان میکنیم که برخی از تفاوتهای بینالمللی به دلیل استاندارد مورد استفاده برای تعیین مرگ به عنوان کووید باشد، اما شاید همچنین نتیجه سوئد مربوط به بهحداقل رساندن اختلال در سبک زندگی عادی شهروندانش است.
اگر مشکلات سلامتی فقط به کسانی که تا پایان سال 2021 جان خود را از دست دادهاند محدود شود، تعجبآور خواهد بود. استفاده اضافی از مواد مخدر و الکل در طول همهگیری در نظرسنجیهای خانگی و دادههای فروش الکل نشان داده شده است. شرکتهای دخانیات فروش سیگار اضافی را گزارش کردند زیرا در خانه ماندن در همهگیری به مردم فرصت بیشتری برای سیگار کشیدن و پول نقد بیشتری برای خرج کردن میدهد. آرشیو خشونت با اسلحه (GVA) در سال 2020، 31 درصد بیشتر از سال 2019 جراحات غیرمرگبار اسلحه را گزارش کرده است که مشابه افزایش 28درصدی قتل در همان دوره زمانی است. GVA همچنین 44 درصد افزایش در بین کودکان صفر تا 11ساله و 33 درصد افزایش در بین نوجوانان 12 تا 17ساله را نشان میدهد.
گزارش شده است که میانگین افزایش وزن 5 /1پوندی در هر ماه برای کسانی که در قرنطینه بودهاند اتفاق افتاده است. علاوه بر این در گزارش مشابهی نتیجه گرفته شده که دورههای قرنطینه کووید19 مدیریت وزن را در میان بسیاری از آمریکاییها مختل کرد و احتمالاً اثرات بهداشتی مرتبط با آن ادامه خواهد داشت. در یک متاآنالیز بینالمللی از افزایش وزن در بین کودکان و نوجوانان مشخص شده است که همهگیری کووید19 وضعیت چاقی کودکان را بدتر کرده است.
بیمارستان عمومی بریگهام ماساچوست در مارس، آوریل و می 2020 کاهش 74درصدی در تعداد غربالگری سرطان را نسبت به سال قبل گزارش داد. از آنجا که تشخیص سرطان 33 درصد کاهش یافته است، این نشان میدهد که سرطان دیرتر و در مراحل پیشرفتهتر تشخیص داده میشود و در نهایت به عوارض و مرگومیر بیشتر منجر میشود. هنگامی که غربالگری سرطان در تابستان سال 2020 از سر گرفته شد، مرکز سرطان دانشگاه سینسیناتی تقریباً چهار برابر تشخیص سرطان ریه در هر حجم از غربالگری را گزارش کرد.