شاید ۹۵ سال زمان مناسبی برای تجربه‌اندوزی در این دنیا به نظر برسد، اما تنها تعداد محدودی از انسان‌ها به درستی می‌توانند از آن بهره برده و نامی از خود برجای بگذارند. توماس شلینگ آمریکایی به طور قطع یکی از بارزترین نمونه‌های این مدعاست، کسی که قطعاً دنیا را با بودنش و زندگی کردنش، اندکی تغییر داده است. وقتی در فضای دانشگاهی فعالیت می‌کنید احتمالاً یکی از بارزترین مصداق‌های تاثیرگذاری، این است که نه‌تنها زمینه مطالعاتی خود، بلکه دانشمندان سایر علوم را نیز با نظریات‌تان متاثر کنید. توماس شلینگ، اقتصاددان آمریکایی حتی پایش را از این هم فراتر گذاشت و آثاری را تالیف کرد که گاه در سرنوشت یک ملت تاثیرگذار بودند. هرچند که بیش از شش دهه از عمرش را به طور مستمر صرف پژوهش‌های آکادمیک کرد، اما ردپای ماجراجویی‌های توماس شلینگ را در دنیای ادبیات و سینما نیز می‌توان دنبال کرد.
سیدمحمدامین طباطبایی
شاید 95 سال زمان مناسبی برای تجربه‌اندوزی در این دنیا به نظر برسد، اما تنها تعداد محدودی از انسان‌ها به درستی می‌توانند از آن بهره برده و نامی از خود برجای بگذارند. توماس شلینگ آمریکایی به طور قطع یکی از بارزترین نمونه‌های این مدعاست، کسی که قطعاً دنیا را با بودنش و زندگی کردنش، اندکی تغییر داده است. وقتی در فضای دانشگاهی فعالیت می‌کنید احتمالاً یکی از بارزترین مصداق‌های تاثیرگذاری، این است که نه‌تنها زمینه مطالعاتی خود، بلکه دانشمندان سایر علوم را نیز با نظریات‌تان متاثر کنید. توماس شلینگ، اقتصاددان آمریکایی حتی پایش را از این هم فراتر گذاشت و آثاری را تالیف کرد که گاه در سرنوشت یک ملت تاثیرگذار بودند. هرچند که بیش از شش دهه از عمرش را به طور مستمر صرف پژوهش‌های آکادمیک کرد، اما ردپای ماجراجویی‌های توماس شلینگ را در دنیای ادبیات و سینما نیز می‌توان دنبال کرد. او حتی استنلی کوبریک را نیز با رویاپردازی‌هایش تحت‌تاثیر قرار داد. هرچند دانشگاه برکلی جایی بود که او مدرک لیسانس خود را گرفت، اما تاثیرگذاری اصلی او را باید در دانشگاه هاروارد جست‌وجو کرد. جایی که علاوه بر اخذ دکترا، بیش از سه دهه نیز در آن به
فعالیت علمی پرداخت. در سال‌های پایانی عمر نیز دانشکده سیاستگذاری عمومی دانشگاه مریلند میزبان این اقتصاددان بود. علاوه بر دستاوردهای علمی و مشورت‌های سیاستی، به نظر می‌رسد آنچه او را از سایر همتایانش متفاوت می‌کند، تعبیری است که خودش در مورد خودش به کار می‌برد. او خود را مصرف‌کننده نظریه بازی‌ها یعنی کسی که با استفاده از پایه‌های نظری به بسط و تعمیم کاربردهای این علم در زمینه‌های مختلف می‌پردازد، می‌داند. کتاب‌ها و موضوعاتی همچون سیاست خارجی، امنیت ملی، راهبرد هسته‌ای، گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم، تنها بخشی از شواهدی است که تا حد زیادی این ایده را تایید می‌کند. هرچند تمامی دوران شغلی این اقتصاددان، پرفروغ بوده است اما به لحاظ مطرح کردن ایده‌های نو، دهه 1960 میلادی را باید اوج کار او دانست. البته او در تمام سال‌های بعد از آن، که نهایتاً به دریافت جایزه نوبل سال 2005 میلادی منجر شد، هیچ‌گاه دست از تحقیق و پژوهش و تلاش برای تعمیق و بهبود کارهایش برنداشت. جالب است که توماس شلینگ در سال 1386 سفری نیز به ایران داشته و چندین سخنرانی برای جامعه دانشگاهی ایران برگزار کرده است. در نهایت با وجود اینکه 13 دسامبر 2016،
مهر پایانی بر حدود یک قرن زندگی ماجراجویانه و تاثیرگذار توماس شلینگ بود اما ابداعات و کارهایی که او در علم اقتصاد، نظریه بازی و علم سیاست از خود به جای گذاشته است، نام او را برای همیشه زنده نگاه خواهد داشت. به همین دلیل، در این پرونده سعی کرده‌ایم با مرور اتفاقات مهم زندگی و نیز بررسی اجمالی کتاب‌ها و نظریات این نوبلیست، او را بهتر بشناسیم و بشناسانیم.
دیدگاه تان را بنویسید