مالیات کی‌روش و اولی هوینس

1- رویه پرداخت مالیات مربیان و بازیکنان خارجی تا یکی دو سال پیش مشکلی نداشت. اغلب باشگاه‌ها مشابه قرارداد کارلوس کی‌روش با فدراسیون جمهوری اسلامی ایران، مالیات مستشاران‌شان را بر عهده می‌گرفتند و رقم‌های مورد نظر سازمان مالیاتی را پرداخت می‌کردند. به طور مثال باید بگویم در زمان آمدن آقای ایویچ یا ویرا، آنقدر درصد مالیاتی که از این مربیان اخذ می‌شد پایین بود که هیچ‌گاه مشکلی پیش نمی‌آمد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید حقوق آقای ویرا که موفق شد تیم ملی را به جام‌جهانی استرالیا برساند ماهی سه هزار دلار بود که با دلار ارزان آن روزها اصلاً رقمی نمی‌شد. با این همه در یکی دو سال گذشته بخشنامه‌ای به باشگاه‌های فوتبال ایران ابلاغ شده است که پرداخت مالیات بازیکنان و مربیان خارجی توسط فوتبالیست‌ها را ممنوع کرده است. این یک قانون است که باید همه به آن احترام بگذارند. به ویژه فدراسیون فوتبال که خودش تا پیش از ماجرای قرارداد کی‌روش بر آن تاکید داشته است.
2- این روزها هستند برخی از افراد نزدیک به فوتبال که می‌گویند مالیات بازیکنان را در همه جای دنیا باشگاه‌ها می‌دهند. این حرفی کاملاً اشتباه و غلط است. کافی است از علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، کریم باقری و دیگر بازیکنان شاغل در لیگ آلمان صحبت کنید یا سایر لژیونرهای ایرانی. آنها حتماً به شما از مالیات‌های هنگفتی که به سیستم مالیاتی کشوری که در آن فوتبال بازی می‌کرده‌اند، خواهند گفت. در آلمان مالیاتی 42‌درصدی از فوتبالی‌ها گرفته می‌شود که واقعاً رقم قابل توجهی است. البته در آن‌سو هستند کشورهایی که از فوتبالیست‌ها یا سایر اصناف مالیاتی نمی‌گیرند. مثل کشورهای حاشیه خلیج فارس.
3- برای اینکه بدانید کشورهای اروپایی تا چه حد در بحث گرفتن مالیات از بازیکنان فوتبال مصر هستند کافی است نگاهی به ماجرای اولی هوینس، مدیرعامل باشگاه بایرن و مرد پرنفوذ فوتبال آلمان بیندازید. او یکی از مدیران برجسته فوتبال این کشور است که نقش بسزایی در پیشرفت صنعت فوتبال در دیار آلمانی‌ها داشته. با این وجود به دلیل مشکلات مالیاتی‌ای که داشت اکنون به جای سپری کردن اوقاتش در پشت میز مدیریت بایرن، پشت میله‌های زندان افتاده است.