هند دیگر مرکزی برای برنامههای برونسپاری شرکتهای کامپیوتری آمریکایی و اروپایی نخواهد بود
کامپیوترهای ساخت هند در راه هستند
هند، سالهای طولانی بهشتی برای شرکتهای مهم کامپیوتری تلقی میشد که میتوانستند با اطمینان بخشهای مختلف و خصوصاً نرمافزاری خود را به صورت برونسپاری به آن منتقل کنند.
هند، سالهای طولانی بهشتی برای شرکتهای مهم کامپیوتری تلقی میشد که میتوانستند با اطمینان بخشهای مختلف و خصوصاً نرمافزاری خود را به صورت برونسپاری به آن منتقل کنند. اما حالا دولت چین با تکیه به این پیشینه میخواهد صنعت ساخت سختافزار را در این کشور راهاندازی کند. در مقایسه با بخشهای نرمافزاری که احتیاج چندانی به زیرساخت ندارند، ساخت قطعات سختافزاری کامپیوتر احتیاج به ساختمان و تجهیزات تولیدی گستردهای دارد. ساخت تراشههای کامپیوتری نیاز به منابع زیاد و قابل اطمینان آب تمیز و برق دارد. همچنین تولیدکنندگان کامپیوتر و تبلت بیشتر به تولید در مقیاس اقتصادی و همچنین دسترسی راحت به قطعات ارزان متکی هستند؛ کاری که چین سالهاست برای تقریباً تمام شرکتهای تولید انواع کامپیوتر انجام میدهد. در واقع دولت هند اقداماتی را برای تشویق ساخت کارخانه تولید کامپیوتر در داخل کشور انجام داده است، اقداماتی که بیشتر شبیه سیاست چماق و هویج است. از طرفی بخشنامهای در ماه اکتبر ابلاغ شده که حداقل نیمی از تمام کامپیوترها، لپتاپها، تبلتها و پرینترهایی که توسط نهادهای دولتی خریداری میشود باید ساخت داخل باشد. از طرف دیگر
دولت مشوقی 75/2 میلیارد دلاری برای تاسیسکنندگان کارخانجات ساخت نرمافزار در داخل هند در نظر گرفته است. بخشنامه الزام خرید داخلی یا آنطور که خود هندیها میگویند «بازار ترجیحی خرید» در واقع پاسخ به یک مشکل است. واردات انواع لوازم کامپیوتری در این کشور در حال افزایشی شدید است، به طوری که پیشبینی میشود تا سال 2020 واردات نفت را تحتالشعاع قرار خواهد داد و احتمالاً از آن فزونی خواهد گرفت. در سال 2012 دولت چین 2/8 میلیارد دلار تنها صرف واردات نیمههادیها کرده است و بر اساس آمار سازمانهای داخلی، سالانه با افزایشی 20درصدی در تقاضای این بخش روبهرو است. همچنین پیشبینی میشود کل هزینهای که دولت باید برای واردات انواع قطعات الکترونیکی پرداخت کند، از 70 میلیارد دلار در سال 2012 به 300 میلیارد دلار در سال 2020 خواهد رسید. در واقع به نظر میرسد رشد تقاضا در این کشور آنچنان شدید است که هند، توانایی مالی لازم برای حمایت از آن را ندارد و در واقع راهی جز تولید داخلی این دسته از کالاها برای این کشور وجود ندارد. پرینترهای سوزنی که در اکثر کشورهای دنیا از رده استفاده خارج شده است تنها تولید کشور چین در این بخش محسوب
میشود. کارخانجات تولید این نوع محصول تا 31 مارس، حدود 400 هزار دستگاه از این نوع پرینتر را فروختهاند که نسبت به سال قبل افزایشی حدود دودرصدی را نشان میدهد. دولت امیدوار است بخشنامه خرید داخلی، در کنار مشوقهای تولید سکوی پرشی برای ایجاد این صنعت در داخل کشور محسوب شود، البته دولت در مورد کامپیوترهای ساخت داخل، تعریف بسیار سهلگیرانهای دارد. در واقع هر نوع محصولی که حداقل 30 درصد از اجزای آن در داخل تولید شده باشد تولید داخلی محسوب و مشمول بخشنامه مذکور میشود. همچنین بخشها، قطعات یا دستگاههایی که در هند مونتاژ و تست میشوند نیز میتوانند تولید داخل محسوب شوند، مثلاً هند تولید هارددیسک را انجام نمیدهد اما این محصول را با اجزای وارداتی مونتاژ و تست میکند، دولت این قطعه را تولید داخل محسوب میکند. دولت همچنین با توجه به این موضوع که پردازندههای کامپیوتری حدود 25 تا 35 درصد کل هزینههای تولید یک کامپیوتر را تشکیل میدهد، توان خود را بر روی تاسیس کارخانهای برای تولید پردازنده قرار داده است. کاری که به تخمین دولت پنج میلیارد دلار هزینه تاسیس خواهد داشت اما میتواند در میانمدت سودآوری بالایی داشته باشد.
دولت هند قبلاً ثابت کرده است توانایی زیادی در بومی ساختن صنایع دارد؛ این کار را در دهه 1980 و 1990 میلادی با موفقیت در مورد صنعت خودروسازی انجام داده است پس اکنون موفقیت این کشور در مورد صنعت الکترونیک و کامپیوتر چندان دور از ذهن نیست.
دیدگاه تان را بنویسید