میراثاحمدی‌نژاد، فقر سفره‌هاست

قسیم عثمانی / عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس

متاسفانه منتقدان آقای روحانی به نحوی از سبد کالا صحبت می‌کنند و حرف از گداپروری می‌زنند که گویی مردم در شرایط کنونی در بهترین شرایط اقتصادی به سر می‌برند و طرح سبد کالا صرفاً یک کار تبلیغاتی پوپولیستی است. برعکس زمانی که آقای احمدی‌نژاد موضوع پرداخت یارانه به تمام اقشار را راه انداخت شاید وضع اقتصادی مردم به بدی وضعیت کنونی نبود. آقای روحانی عملاً برای کنترل وضعیت تورمی کنونی در آستانه سال نو، مجبور بود با توزیع سبد کالا، هر چند با محتوای مختصر و محدود، فضایی را برای شکست تورم روانی آستانه سال نو، ایجاد کند. حال در اینکه می‌شد این توزیع با تدابیری خاص صورت بگیرد تا مردم در سرما صف‌های طولانی تشکیل ندهند و رسانه‌ها هم آن را دستاویز تخریب دولت جدید قرار ندهند، حرفی نیست اما اینکه بگوییم این سیاست به کل غلط بوده و چرا چنین اقدامی صورت گرفته، یک انتقاد صرفاً سیاسی و بی‌اساس است. حتی همین آقایان همکار مجلس، راضی به حذف یارانه ‌بسیاری از دهک‌ها نیستند و عملاً از تبعات روانی و سیاسی آن هراس دارند اما وقتی بار مسوولیت روی دوش خودشان نیست، عنوان می‌کنند سبد کالا چرا از سوی دولت توزیع می‌شود. البته به نظر می‌رسد دولت آقای روحانی در یک دوراهی سخت دیگری هم قرار گرفته بود و پیش از این سبد کالا فقط به کارمندان دولت تعلق می‌گرفت. حال دولت از طرفی هم نمی‌توانست تمام کارمندان و مستمری‌بگیران که همواره این سبد را دریافت می‌کردند، حذف کند و از طرفی هم دادن سبد به آنها و حذف طیف وسیعی از کارگرها و کشاورزان و اقشار ضعیف‌تر مساله‌ساز شد. این یک حقیقت است که آقای روحانی دولت را با تورم 60 درصد در مواد غذایی تحویل گرفته است و شاید باورش برای برخی از آقایان سخت باشد که حتی در قشر کارمند و کارگر طیف وسیعی داریم که از خریدن تخم‌مرغ هم در طول یک ماه ناتوان هستند و خانواده‌هایی که پنیر برایشان به قدری گران شده که ماه‌هاست بر سفره‌شان پنیر هم ندارند. مسوول شکل‌گیری این وضعیت همین دوستان هستند که در چهار سال گذشته از هر سیاست اشتباه دولت آقای احمدی‌نژاد حمایت کردند و حالا هم باید بیش از این با دولت روحانی که آمده آن خرابه را بازسازی کند، همکاری کنند. همین توزیع سبد سبب شده دولت با خرید از کارخانه‌های لبنیاتی عملاً پول به سیستم آنها تزریق کند و هم از ورشکستگی این کارخانه‌ها جلوگیری کند و هم بخشی از سبد غذایی مردم فقیر را تامین کند. از طرفی همین توزیع سبد کالا سبب می‌شود بخشی از نرخ‌ها شکسته شود. همین الان مسوولان وزارت صنایع و معادن در مجلس گزارش‌ داده‌اند رشد تورمی مواد غذایی از آذرماه تاکنون فقط یک درصد بوده است. شما این روند را با روزهای مشابه سال قبل مقایسه کنید که نرخ پنیر روزانه تغییر می‌کرد. به هر حال معتقدم آقای روحانی کار بسیار موثر و مفیدی را برای وارد کردن یک شوک اقتصادی مثبت به بازار وارد کرد. درست است که آقای نعمت‌زاده نتوانست کار را به خوبی مدیریت کند و در بخش توزیع با مشکلاتی مواجه شدیم اما باید دو مساله را از هم تفکیک کرد؛ یک اختصاص سبد کالا به قشری از جامعه و دیگری نحوه توزیع؛ دولت وعده داده برای سبد دوم و حتی در صورت امکان برای باقی‌مانده توزیع سبد اول، شیوه توزیع اصلاح شود اما این امیدواری وجود دارد که با توزیع سبد دوم در آستانه نوروز، امسال با تورم کمتر در بهای کالاهای اساسی مواجه شویم. نکته آخر اینکه همه جای ایران تهران نیست و بسیاری از شهروندان در شهرهای دور، با همین سبد کالا، سفره‌شان حداقل برای چند روز از خالی بودن درمی‌آید. متاسفانه میراث احمدی‌نژاد، فقر سفره‌ها بود. در اینکه این موضوع زیبنده ایران نیست، حرفی نیست اما فعلاً باید با واقعیات موجود روبه‌رو شویم و بر اساس آن تدابیر را اتخاذ کنیم.