تاریخ انتشار:
چراغ سبز پاریس
گفتوگو با مهدی میرعمادی رئیس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و فرانسه
حجم مبادلات اقتصادی ایران و فرانسه هماکنون ۳۰۰تا ۴۰۰ میلیون یورو بیشتر نیست. البته نباید فراموش کرد که قسمت اعظم مبادلات نیز از طریق کشورهای ثالثصورت میگیرد که قابل محاسبه نیست.
حضور هیات تجاری فرانسه در ایران خوشبینیهایی را در میان بازرگانان کشورمان به وجود آورده است که شاید گشایشی در فعالیتهای معلقمانده اقتصادی کشور ایجاد شود.
حضور این هیات تجاری در ایران شاید نه به صورت اتفاقی بلکه امری بود که از چند ماه پیش با همفکری و همکاری چند نفر شکل گرفت. مبنی بر اینکه اگر مذاکرات ژنو 3 به نتیجه رسید مقدمات سفر تعدادی از کارفرمایان فرانسوی به ایران را فراهم کنیم و زمینهای برای فعالیت مجدد اقتصاد کشور به وجود آوریم. البته شاید نتایج مذاکرات ژنو 3 این امکان را از ما سلب کند که همین حالا شاهد لغو تحریمها باشیم چرا که تغییر خاصی ایجاد نشده است اما قاعدتاً هر کاری نیازمند زمینهسازی برای فراهم کردن مقدمات ارائه پیشنهادات در زمان عقد قرارداد است که امیدوارم با مذاکرات آتی هستهای تلاشهای کنونی ما به کار آید و ما همزمان با لغو تحریمهای ایران شاهد حضور شرکتهای فرانسوی در کشورمان باشیم.
اما حضور این تعداد شرکت فرانسوی در ایران شاید خود به کمرنگ شدن روند اجرای تحریمها کمک کند.
شاید اینطور باشد چرا که در زمان انتشار این فراخوان ما فکر میکردیم 30 یا 40 شرکت بیشتر به ایران نیایند. اما تعداد درخواستها به اندازهای بود که ما در روزهای آخر مجبور شدیم به 20 شرکت پاسخ منفی دهیم. این موضوع نشان دهنده آن است که میزان علاقه شرکتهای فرانسوی برای سرمایهگذاری در ایران تا چه اندازه زیاد است. علاوه بر این در حال حاضر این کشور در شرایط نامساعد اقتصادی قرار دارد بنابراین هرگونه همکاری اقتصادی هر دو کشور را منتفع میکند. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که شرکتهای فرانسوی میتوانند با اعمال فشار بر دولت متبوع خود بخواهند تا نرمش بیشتری در مواجهه با ایران داشته باشد تا ضمن بهبود وضعیت اقتصادی این کشور شرایط برای کاهش بیکاری و بهبود اوضاع اقتصادی فرانسه نیز مهیا شود.
حجم مبادلات اقتصادی ایران و فرانسه هماکنون چقدر است؟
بسیار کم است. 300 تا 400 میلیون یورو بیشتر نیست. البته نباید فراموش کرد که قسمت اعظم مبادلات نیز از طریق کشورهای ثالث صورت میگیرد که قابل محاسبه نیست.
آمریکاییها تحریمهای درهمتنیدهای را در رابطه با موضوعات هستهای و وضعیت صلح خاورمیانه علیه ایران اعمال کردهاند اما محدودیتهای اقتصادی اروپا تنها دربرگیرنده موضوع هستهای است. با توجه به توافقات صورتگرفته در ژنو امکان لغو تحریمهای اروپا چه اندازه جدی است؟
به اعتقاد بنده مساله صلح خاورمیانه، حقوق بشر و باقی موارد از جمله موضوعاتی است که تنها وقتی بخواهند سنگی در برابر کشوری بیندازند آن را مطرح میکنند. من همیشه این سوال را مطرح میکنم که به حقوق بشر در ایران بیشتر بیتوجهی میشود یا در عربستان؟ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که این موضوعات تنها یک مستمسک برای فشارهای بیشتر علیه ایران است. مساله اساسی این است که اروپا اصولاً نحوه تجارتش با ایران، متفاوت از آمریکاست. تجارت مستقیم ما با آمریکا 35 سال است که متوقف شده اما با اروپا تنها سه سال است که این مناسبات از طریق کشور ثالث صورت میگیرد. دیگر اینکه اهداف اروپا در ایران با اهداف آمریکا تفاوت دارد. البته آمریکاییها از این قدرت برخوردارند که مواضعشان را تحمیل کنند همانطور که در رابطه با مبادلات بانکی ایران و اروپا اینگونه عمل کردند. سنبه آنها پرزورتر بود و توانست اروپا را متقاعد کند. البته تمامی این تلاشها به پیش از مذاکرات ژنو 3 بازمیگردد. حالا دیگر اگر موفقیتی در مذاکرات ایران و 1+5 حاصل آید قطعاً اروپاییها بر اساس قول دولتمردانشان از حجم تحریمهای ایران میکاهند.
دیدگاه تان را بنویسید