برندگان و بازندگان اجرای قانون بیمه همگانی آمریکا
گام بعدی در اوباماکر چیست؟
نخستین دوره ثبتنام اوباماکر پایان یافت و همراه با آن نیم قرن مناظره بر سر مباحثسیاسی انتزاعی و مبهم نیز به سرانجام میرسد.
نخستین دوره ثبتنام اوباماکر پایان یافت و همراه با آن نیم قرن مناظره بر سر مباحث سیاسی انتزاعی و مبهم نیز به سرانجام میرسد.
اینکه لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه چگونه به انجام میرسد تاکنون در حد یک پرسش نظری بوده است؛ جمهوریخواهان پیشبینی میکردند که این طرح خود به خود شکست خواهد خورد (این اتفاق نیفتاد)، در حالی که دموکراتها قسم میخوردند که مردم با گذر زمان از آن استقبال خواهند کرد (این اتفاق هم رخ نداد).
پایان مهلت نخستین ثبتنام دادههایی را فراهم میکند که با کمک آنها میتوان پیشرفت این قانون را بررسی کرد و نتایج این بررسیها به ما نشان خواهد داد که چالشهای پیش روی این قانون چه خواهد بود.
چندین هفته زمان نیاز است تا به طور دقیق تعداد افرادی را که در شش ماه ثبتنام طرح را برگزیدند، دریابیم، تاکنون این رقم چیزی حدود شش میلیون [اکنون هفت میلیون نفر] است. زمان بیشتری نیاز است تا بفهمیم چه تعداد از این افراد برای نخستین بار حق بیمه پرداختند یا چند نفر از ثبتنامکنندگان پیش از آن هرگز بیمه نبودهاند. شاید هم هرگز نتوانیم جوابی برای این سوال پیدا کنیم. هردو این عوامل، معیارهایی هستند که توسط آنها میتوان نحوه عملکرد و اجرای این قانون را بررسی کرد. پاسخ به این سوالها اما عقبگردی برای این طرح را در پی نخواهد داشت زیرا ثبتنامکنندگان به تعداد کافی رسیدهاند تا این طرح در سالهای 2015 و 2016 نیز ادامه بیابد.
درو آلتمن، رئیس بنیاد خانواده کایزر میگوید: «لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه توانسته یک انتخابات، چالشهای دیوان عالی و تعطیلی دولت ایالات متحده و خرابی وبسایت را پشت سر بگذارد و اکنون نیز تردیدها درباره تعداد ثبتنامکنندگان را بر طرف کرده است.»
با ثبتنام میلیونها نفر، این طرح بر بسیاری از مشکلات فائق آمد و تلخترین پیشبینیهای منتقدانش را زیر سوال برد. ولی مشکلات به پایان نرسیدهاند و اکنون راهی دشوار و طولانی پیش روی این طرح است.
چه بر سر حق بیمهها میآید؟
حرف بیهودهای است اگر بگوییم آمار ملی تعداد ثبتنامکنندگان موضوع بیاهمیتی است؛ هدف از این طرح تحت پوشش قرار دادن میلیونها آمریکایی بدون بیمه بوده است و اینکه این اتفاق افتاده است یا خیر از اهمیت بالایی برخوردار است.
اما آمار ملی بیانگر پایداری این قانون نیستند و این سوال باقی میماند که حق بیمهها در سال آینده چه خواهند شد.
حق بیمه افزایش خواهد یافت زیرا این اتفاقی است که هر سال میافتد. میزان افزایش حق بیمه به تعداد ثبتنامکنندگان و آمار ایالتی مربوط است و حتی از بخشهای خاصی از یک ایالت نیز تاثیر میگیرد.
اوضاع برخی از ایالات در مقایسه با بقیه بهتر است: کالیفرنیا برای سال 2015 در موقعیت خوبی قرار دارد زیرا ثبتنامها بیش از حد انتظار بوده و رقابت نیز در بازار وجود داشته است. در انتهای این طیف، ایالاتی مانند میسیسیپی قرار دارند که فقط یک کمپانی بیمه در آن فعال است و اوضاع سلامت نیز در این ایالت مناسب نیست. ترکیب جمعیتی در بین 50 ایالت کشور یکنواخت است. در سطح ملی تا پایان ماه فوریه، 25 درصد ثبتنامکنندگان را جوانان تشکیل میدادند. این درصدها تا پایان تحلیلها و بررسیها افزایش خواهند یافت؛ انتظار میرود که جوانان در آخرین مهلت ثبتنام کنند. به طور کلی اگر در یک بازار بیمه، بیمهشوندگان افراد مسن باشند یا میزان سلامتی از حد انتظار پایینتر باشد، شرکتهای بیمه حق بیمه را افزایش خواهند داد. ما نمیدانیم که برآورد شرکتهای بیمه چقدر بوده است -آنها به طور مستقل طرحهایشان را قیمتگذاری کردهاند. قانون نیز برنامههایی را در برابر اتفاقات غافلگیرکننده طراحی کرده است و سعی دارد حق بیمهها را تا جایی که ممکن است ثابت نگه دارد.
در بازارهایی که رقابت وجود دارد، شرکتهای بیمه سعی خواهند کرد افزایش قیمت را به حداقل برسانند، ولی متخصصان این صنعت پیشبینی میکنند که قیمتها، حداقل در برخی از نقاط کشور، افزایش خواهند یافت.
آیا مردم از این طرحها راضی خواهند بود؟
ثبتنامها به خوبی پیش رفت و طرحهایی پیشبینی شدهاند تا حق بیمه را تحت کنترل داشته باشند و بدین ترتیب میزان ثبتنامها افزایش خواهد یافت.دولت به خوبی مردم را جذب سیستم میکند. اما بنا بر نظر متخصصان خدمات درمانی، مهمترین چالش این طرح راضی نگه داشتن مردم از خدماتی است که به آنها ارائه میشود.
آلتمن میگوید: «مهمترین سوال پیش رو این است که مردم درباره پوشش بیمه چه فکر میکنند و آیا از این معامله راضی هستند یا خیر... و اینکه نسبت برندگان به بازندگان چگونه است؟»
بازندگان - افرادی که بیمههای قبلی خود را لغو کردند و میبایست هزینه مشابهی را بپردازند بدون آنکه هزینه پزشکشان فراهم شود- اکنون مورد توجه قرار گرفتهاند. برندگان -افرادی که سابقه بیماری داشتهاند و بیمه تاکنون هزینههای درمانی آنها را فراهم نمیکرد- از این به بعد مورد توجه خواهند بود چرا که تعداد بیشتری از این افراد تحت پوشش بیمه قرار میگیرند.
اگر «برندگان» از بیمه ناراضی شوند چه پیش خواهد آمد؟
کرولین پیرسون، معاون ارشد شرکت مشاوران آوالر هلث میگوید: «کسانی که بنا بوده است تا از اوباماکر بهره ببرند، اگر خود را درگیر پرداخت مالیاتها و هزینههای سنگین بیابند بهرغم آنکه بیمه شدهاند، به طور کاملاً آشکار و عمومی معترض خواهند شد.»
پیرسون میگوید: «خطر هنگامی است که افرادی که دارای بیماریهای خاص هستند به امید یک طرح خوب تحت پوشش بیمه دربیایند ولی متوجه شوند که بیمه هزینههایشان را پوشش نمیدهد.»
او ادامه میدهد: «وزارت بهداشت و خدمات انسانی نیز نگران این مورد بوده است و سعی داشته تا راهی بیابد و آنچه را که مناسب است در اختیار مردم قرار دهد.» این ریسک نیز وجود دارد که مصرفکنندگان در برابر شبکه پیچیده پزشکان و دیگر ارائهدهندگان خدمات، واکنش نشان دهند. بسیاری از طرحهای انتقالی، ارائهدهندگان خدمات پرهزینه را از طرحهایشان حذف کردهاند تا قیمتها را پایین نگه دارند. این مشکل بزرگی را برای افرادی که پیش از این بیمه داشتهاند (نه کسانی که برای نخستین بار تحت پوشش درآمدهاند) پدید آورده است. اما وزارت بهداشت و خدمات انسانی متوجه این مساله نیز بوده و به دنبال گسترش شبکههایش است.
آیا مردم بهرغم منافعشان از «اوباماکر» راضی خواهند بود؟
جمهوریخواهان اطمینان دارند که این مساله تا ماه نوامبر به نجات آنها خواهد آمد و استراتژیستهای دموکرات نیز میدانند که طرح خدمات درمانی به زودی به نفعشان تمام نخواهد شد. تنها کاری که میتوانند انجام دهند این است که آن را خنثی کنند.
افزایش میزان ثبتنامها از اکتبر تا مارس قابل انکار نیست و این یک پیروزی بزرگ برای کاخ سفید محسوب میشود. اگرچه این قانون جایگاه خود را یافته و موج ثبتنامها نیز به جریان افتاد.
در آخرین بررسیها و نظرسنجیهای بنیاد خانواده کایزر، نظر عمومی درباره قانون حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه، همچون همیشه پراکنده است. 46 درصد از مردم گفتهاند که نظر خوبی نسبت به این قانون ندارند و 38 درصد نسبت به این قانون نظر مساعد داشتهاند. در واقع این نتیجه مشابه نتیجهای است که در ماه سپتامبر و پیش از اختلال وبسایت Healthcare.gov به دست آمده بود.
مدتی زمان نیاز است تا بفهمیم که آیا نظر مردم نسبت به اوباماکر تغییر خواهد کرد یا خیر.
آلتمن میگوید: «من فکر میکنم با گذر زمان این قانون نزد آمریکاییان به صورت واقعیتری جلوه پیدا کند و قضاوتشان بر اساس واقعیت شکل بگیرد و از نقش سمبلیکی که این قانون در جداسازی چپگرایان و راستگرایان ایفا میکند کاسته شود.»
* گزارشگر بخش خدمات درمانی نشنال ژورنال
منبع:آتلانتیک
دیدگاه تان را بنویسید