تاریخ انتشار:
سال پردهبرداری از حباب شعاری مسکن مهر
پایان قابل قبول
مسکن مهر نیز یکی از معروفترین و جنجالیترین طرحهای دولت محمود احمدینژاد بود و با حاشیههای بسیاری همراه شد.
با تغییر دولتها این فرصت فراهم میشود تا در برنامه و سیاستهای اجرایی هر بخش به ویژه بخشهای اقتصادی بازنگری انجام شود. مسکن مهر نیز یکی از معروفترین و جنجالیترین طرحهای دولت محمود احمدینژاد بود و با حاشیههای بسیاری همراه شد. به گفته مسوولان اقتصادی دولت یازدهم طرح مسکن بر پایههای پولی کشور تاثیر گذاشت و بخشی از تورم 40درصدی، ناشی از پرداخت تسهیلات بانکی به این طرح بود. بنابراین از دولت جدید این انتظار وجود داشت که در اولین گام قبل از اینکه وارد حوزه اجرایی شود و برنامه جدید در بخش مسکن را کلید بزند طرحهای گذشته را بررسی و تصمیمهای لازم درباره ادامه یا توقف آن طرح یا سیاست را اتخاذ کند. در این راستا مسوولان مسکن دولت جدید به بررسی طرح مسکن مهر که جایگزین تمام برنامههای مسکن در سالهای اخیر شده بود، پرداختند.
از سوی دیگر اگر دولت میخواست علت چالشها و افزایش قیمت چندبرابری مسکن را ریشهیابی کند چارهای نداشت جز اینکه ابعاد طرح مسکن مهر را مورد واکاوی قرار دهد. چرا که با شناسایی علت عدم موفقیت طرح مسکن خودبهخود به حجم عمده سوالات در بخش مسکن از جمله کمبود عرضه و رشد چندبرابری قیمتها و بحران مسکن پاسخ میدهد. به این ترتیب دولت قبلی اعلام کرده بود که بالغ بر دو میلیون و 350 هزار خانوار ایرانی از طریق مسکن مهر خانهدار شدهاند این در حالی است که از این تعداد در حدود 600 هزار واحد عمدتاً با نواقص همراه بوده و بیشتر این خانهها به علت اینکه در مکانهای نامناسبی ساخته شدهاند و امکانات شهری و تاسیسات زیربنایی ندارند ، قابل سکونت نیستند.
950 هزار واحد مسکونی نیز از مسکن خودمالکی بوده که دولت برای آنکه میخواست نشان دهد در این پروژه موفق عمل کرده است بخشی از تسهیلات بانکی مسکن مهر را به این واحدها اختصاص داد که به هیچ عنوان ربطی به طرح مسکن مهر نداشت. بالغ بر 800 هزار واحد دیگر نیز هنوز در مرحله فونداسیون یا اسکلت و سفتکاری قرار دارند. در حقیقت میتوان گفت با تغییر دولت و آمدن مدیران جدید در وزارت راه و شهرسازی در سال 1392 از حباب شعاری مسکن مهر پردهبرداری شد. در نتیجه دولت یازدهم باید طرح مسکن مهر را متوقف کند تا از تبعات فاجعهبار آن در سالهای آینده در امان بماند. برنامه و سیاستها در بخش مسکن اینگونه نیست که در یک شب دولت تصمیم بگیرد خانهساز شود و چوب حراج به سرمایههای بانکها بزند تا آثار سوء خود را با خشکاندن منابع بانکی و قفل شدن سیستم بانکی بعد از حدود شش سال نشان دهد و بازیگر اول تشدید تورم در اقتصاد ایران معرفی شود. متاسفانه دولت قبلی از بخش مسکن استفاده ابزاری کرد و شوی تبلیغاتی مسکن مهر را به راه انداخت. مسکن مهر قرار بود سرپناهی برای خانوارهای کمدرآمد جامعه باشد و از مشکلات آنها بکاهد اما خود به معضل عظیمی در بخش
مسکن تبدیل شد که تبعات آن تمام اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار داد. از این رو دولت یازدهم تصمیم گرفت هرچه زودتر به طرح مسکن مهر پایان دهد تا آثار مخرب آن بیش از این طغیان نکند. اگرچه تبعات خود را برجای گذاشته و بحران بخش مسکن را کلید زده است. به طوری که از چهار میلیون خانوار فاقد مسکن ملکی در سال 75 به حدود هفت میلیون خانوار بدون مسکن در سال 90 رسیده است. اگر بنا بر ادعای مسوولان دولت قبلی مسکن مهر بازار مسکن را به تعادل رسانده است اکنون باید این تعداد طی پنج سال کم میشد نه اینکه تا دو برابر با رشد مواجه میشد. طرح مسکن اگرچه متوقف شد و به پایان راه رسید اما باید مدیران، فعالان و کارشناسان و حتی دانشگاهیان عرصه ساختمان کشور تجارب این پروژه شکستخورده را در قالب کتاب علمی و پژوهشی گردآوری کنند و بارها مورد مطالعه قرار گیرد تا هیچ دولتی در آینده هوس استفاده ابزاری و تبلیغاتی از بخش مسکن را با اجرای پروژههای عوامگرایانه نکند چرا که دود عواقب و تبعات آن نهتنها دامن خود دولت را میگیرد بلکه تمام ابعاد اقتصادی و اجتماعی جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد.
دیدگاه تان را بنویسید