شرکای قدیمی باز به هم رسیدند

شرکای قدیمی باز هم در تهران به هم رسیدند. زیگمار گابریل، وزیر اقتصاد و معاون صدراعظم آلمان به ایران آمد تا بار دیگر به شرکای خود اطمینان دهد که راه برای تعاملات تجاری در حجم بالا باز است و اکنون این ایران و آلمان هستند که باید تاریخ را یک بار دیگر رقم زنند و باز هم شرکای اصلی یکدیگر شوند. چند سالی هست که آلمان از جایگاه اصلی خود در شراکت تجاری و اقتصادی با ایران فاصله گرفته است و راه برای دیگر رقبا باز شده تا در بازار بکر و پرپتانسیل ایران حضور یابند و زمینه‌ساز تحولاتی عمیق و گسترده شوند. گزارش‌های رسمی چند ماه گذشته گمرک جمهوری اسلامی ایران به عنوان مرجع اصلی اعلام آمار و گزارش‌های تجاری در ایران هم همین را نشان می‌دهد. آلمان دارد به سرعت به سمت توسعه روابط اقتصادی خود با ایران پیش می‌رود و علاقه‌مند است که در این میان گوی سبقت را از سایر شرکای اروپایی ایران در تجارت خارجی برباید. تا اینجای کار هم به نظر می‌رسد موفق بوده، ضمن اینکه اکنون او باید با ایتالیا به عنوان یکی از شرکای قدیمی ایران و البته فعال به لحاظ رفت‌و‌آمدهای پس از تحریم، رقابت کند. داستان هر چه باشد، زیگمار گابریل به ایران آمد تا بعد از 15 سال، کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران با جمهوری فدرال آلمان را با همتای ایرانی خود، علی طیب‌نیا برگزار کند. حاصل این تلاش او هم امضای 10 سند و تفاهمنامه همکاری مشترک بین دو کشور شد که البته هنوز بخش خصوصی، چندان اطلاعی از چند و چون آن ندارد اما آن‌گونه که خبرها حکایت از آن دارد، تفاهمنامه‌های مذکور، حیطه بسیار گسترده‌ای از همکاری‌های مشترک در زمینه تامین مالی پروژه‌ها، سرمایه‌گذاری متقابل، سرمایه‌گذاری مشترک، همکاری‌های بانکی و بیمه‌ای، تامین زیرساخت در زمینه انرژی نفت، گاز و پتروشیمی، انرژی‌های تجدیدپذیر، راه‌آهن، محیط‌زیست، راه و شهرسازی، خودروسازی، هواپیمایی و انتقال فناوری را شامل می‌شد. این البته سیاست ایران است که همواره و به روشنی بر تعمیق روابط اقتصادی با کشورهای دنیا و شرکای سنتی خود به ویژه آلمان، تاکید کرده است. در این میان سطح روابط در سال 2008 میلادی تا شش میلیارد دلار هم رسیده بود و باعث شد این کشور تبدیل به شریک اول تجاری ایران در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا شود. همین خود کافی است تا نشان دهد عمق پیوند اقتصادی دو کشور در چه سطحی است؛ اما عدد و رقم هر چه باشد، در دوره‌های سخت تحریم هم هرگز به صفر نرسیده است. حال این کشور بر اساس اطلاعات آمار اداره فدرال آلمان که روز دوشنبه هفته گذشته اعلام شد، وارداتش سه درصد افزایش یافته است و صادرات خود را 4 /5 درصد رشد داده است؛ اعدادی که به گواه این گزارش، بزرگ‌ترین افزایش از ماه می سال 2010 میلادی بوده است. در واقع این اطلاعات اگرچه مرتبط با آلمان است، اما سیگنال‌های خوبی به فعالان اقتصادی می‌دهد و آن اینکه صادرات آلمان که در حال ضعیف شدن و از دست دادن نقش سنتی خود به عنوان پیش‌برنده اصلی اقتصاد آلمان بود، هنوز هم استعداد رشد دارد و ممکن است حتی با افزایش بیشتری در ماه‌های آینده هم مواجه باشد. در این میان تحلیلگران، افزایش صادرات را با بهتر شدن اوضاع اقتصادی در چین مرتبط می‌دانند اما هشدار می‌دهند که تجارت جهانی، همچنان ضعیف باقی مانده و خطر در این باره زیاد است. به هر حال اکنون یکی از قدرت‌های صنعتی برتر دنیا پای میز مذاکره با ایران نشسته است و برآوردها هم حکایت از این دارد که اصلاح در سیستم اقتصادی آلمان، نکات شاخصی دارد که به نظر می‌رسد می‌تواند در روابط این کشور با ایران هم تاثیرگذار باشد. به هر حال فعالان اقتصادی باید به این نکته هم توجه داشته باشند که محصولات صنعتی بیشتر از حد انتظار در ماه آگوست افزایش داشته است و همین امر می‌تواند زمینه‌ساز صادرات صنعتی بیش از پیش آلمان به کشور ایران هم باشد؛ اقتصاد تازه‌واردی که بیشترین میزان افزایش خود در ماه ژانویه را نشان داده است.