تاریخ انتشار:
درباره ریاست سیدرضا نوروززاده بر ایدرو
گشایش در صنعت خودروسازی؟
از دید تاریخی صنعت به فعالیتی گفته می‌شود که یافتن بهترین شیوه‌ها و بهره‌مندی حداکثری از امکانات موجود را دنبال می‌کند و به عنوان یکی از ارکان تحول اجتماعی زمینه‌ساز شکل‌گیری تمدن است. بر مبنای این تعریف قدمت شکل‌گیری صنعت در ایران به حدود چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد
از دید تاریخی صنعت به فعالیتی گفته می‌شود که یافتن بهترین شیوه‌ها و بهره‌مندی حداکثری از امکانات موجود را دنبال می‌کند و به عنوان یکی از ارکان تحول اجتماعی زمینه‌ساز شکل‌گیری تمدن است. بر مبنای این تعریف قدمت شکل‌گیری صنعت در ایران به حدود چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد که در دوران طلایی اسلامی به اوج خود رسید و وجه و صبغه هنری و زیبایی‌شناختی نیز به خود گرفت. در پی تحولات موسوم به انقلاب صنعتی در اروپای غربی در اواسط قرن هجدهم، صنعت و فناوری ابعاد و گستره بی‌سابقه‌ای پیدا کرد و صنایع سنتی را به حاشیه راند. از بطن صنعت جدید کارخانه‌های عظیم متولد شدند که نه‌تنها بر کیفیت و کمیت تولید اثر گذاشتند بلکه جهت‌گیری بازارهای مصرف را نیز تعیین کردند. لذا در دوره قاجار مصنوعات و کالاهای تولیدی فرنگ در مقیاس انبوه وارد کشور شد و صنعت سنتی را بیش از گذشته با چالش و بحران مواجه کرد. به همین علت اقتصاد ایران از نیمه دوم قرن نوزدهم از رشد طبیعی خود بازماند و تولیدات صنایع دستی و پیشه‌وری نتوانست روند تکامل بپیماید و به مرحله ماشینی ارتقا یابد. در این میان تلاش‌های برخی رجال سیاسی همچون قائم‌مقام فراهانی و
امیرکبیر برای بسترسازی و ایجاد صنایع پیشرفته با کارشکنی‌های متعدد مواجه شد و شکست خورد. اما در سایه سعی و تلاش این افراد کارخانه‌ها و صنایع جدید وارد ایران شد چنان که در سال 1199 هجری شمسی تلاش‌هایی برای استخدام تعدادی صنعتگر از بریتانیا آغاز و یک دستگاه ماشین بخار نیز از آن کشور خریداری شد. با این وجود زیر‌ساخت‌های معیوب اقتصادی همچنان باقی ماند و به جای ایجاد صنایع بزرگ و عمده، صنایع کوچک و مصرفی (بلورسازی، نساجی، صابون‌سازی، کبریت‌سازی، چوب‌بری و امثالهم) بیشتر مورد توجه و اقبال قرار گرفت. در دوران پهلوی روند صنعتی شدن گریزناپذیر می‌نمود. ماهیت و اهداف این رژیم از یک‌سو و مقتضیات و شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای بر اهمیت توسعه و گسترش صنایع بزرگ و اساسی می‌افزود. از این رو در برنامه سوم عمرانی سیاست جذب سرمایه‌های کشاورزی که به‌زعم رژیم با انجام اصلاحات ارضی آزاد می‌شد در دستور کار قرار گرفت تا هسته‌های نخستین سرمایه‌داری صنعتی شکل گیرد و از آنجا که سرمایه‌داران نوپا با مفاهیم مدیریت صنعتی آشنا نبودند، سازمان مدیریت صنعتی برای جدا کردن مدیریت از مالکیت و بانک توسعه صنعتی برای کمک به منابع مالی و تقویت
بنیان‌های تشکیل سرمایه ایجاد شدند. سپس در جریان اجرای برنامه سوم ضرورت وجود موسسه‌ای توانمند و فراگیر برای توسعه بخش صنعت و تسریع در صنعتی شدن مورد توجه قرار گرفت. لذا در تیرماه 1346 سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران تاسیس شد و تا سال 1356 به فعالیت خود ادامه داد. این سازمان که به اختصار «ایدرو» خوانده می‌شود از زمان تاسیس تا‌کنون سه دوره کاری را از سر گذرانده و با یک وقفه 10ساله نیز مواجه شده است. پس از پایان جنگ تحمیلی در سال 1367 فعالیت ایدرو از سر گرفته شد اما در سال 1377 این سازمان با بررسی عملکرد گذشته و نگاهی به کارنامه 30ساله یک بازنگری در استراتژی‌ها، ماموریت‌ها و اهداف خود به عمل آورد و با شعار پیشگامی در جهانی‌سازی صنایع ایران و با ماموریت «رقابت‌پذیری در عرصه جهانی از راه فراهم آوردن ملزومات توسعه صنعتی با هدف تامین منافع ذی‌نفعان» به فعالیت‌های خود رنگ و جلای نوینی بخشید. ایدرو یکی از زیرمجموعه‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت محسوب می‌شود که طی فعالیت خود در توسعه صنایع سنگین، بازسازی و نوسازی صنایع فرسوده کشور، ایجاد صنایع نوین و توسعه تکنولوژی‌های پیشرفته نقش قابل توجهی ایفا کرده است. در
قانون بودجه سال جاری به ایدرو جواز سرمایه‌گذاری مشترک در مناطق محروم و کمتر توسعه‌یافته با بخش خصوصی و تعاونی تا سقف 49 درصد در قالب شخص حقوقی اعطا شد. افزون بر آن سرمایه‌گذاری در صنایع پیشرفته (High Tech)، نوسازی و توسعه صنایع کشور، توسعه مدیریت در صنعت و مدیریت و اجرای پروژه‌های بزرگ نیز در حیطه وظایف و تکالیف این سازمان قرار دارد. با این وصف، لزوم هماهنگی میان جهت‌گیری‌ها و اقدامات این سازمان با سیاست‌های دولت و وزارت متبوع از اهمیتی دوچندان برخوردار است چرا که عدم انسجام میان مدیران و مجموعه‌های اجرایی عملاً منجر به اتلاف منابع کشور شده و تحقق اهداف مدنظر را نیز به تعویق می‌اندازد. از این رو انتصاب رئیس هیات عامل جدید برای این سازمان احتمالاً تلاشی برای افزایش هماهنگی در راستای برنامه‌های دولت تدبیر و امید است. هفته گذشته محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت در حکمی «سیدرضا نوروززاده» را به عنوان رئیس جدید ایدرو معرفی کرد. بدین ترتیب او جایگزین غلامرضا شافعی می‌شود که از سال 1391 ریاست ایدرو را بر عهده داشت. نوروززاده سابقه عضویت در هیات مدیره ایران خودرو خراسان و ریاست انجمن مدیران صنایع را نیز
در کارنامه خود دارد و از این رو از جمله مدیرانی است که به اتکای سوابق تحصیلی و حرفه‌ای خود با زیر و بم صنعت به خوبی آشناست و می‌تواند به فعالیت‌های سازمان گسترش و نوسازی صنایع که در سنوات گذشته با افت شدید در زمینه اجرای پروژه‌های صنعتی مواجه شده، شتاب بیشتری بدهد. ایدرو تا چندی پیش سکان‌دار اصلی صنعت خودرو کشور به شمار می‌آمد اما اکنون به‌طور رسمی به میزان سهام خود می‌تواند اعمال نظر کند که این سهام در دو شرکت بزرگ خودروسازی کشور حدود 20 درصد است. البته گاه سهامداران صنایع خودروسازی اختیارات مدیریتی خود را به ایدرو تفویض می‌کنند و همین موجب تقویت نقش این سازمان در هدایت و مدیریت این صنعت می‌شود. لذا رئیس هیات عامل ایدرو در واقع مهم‌ترین مقام صنعت خودرو کشور است و در پروسه انتخاب اعضای هیات مدیره این شرکت‌ها نقش دارد چنان که گفته می‌شود مهم‌ترین اختلاف وزیر صنعت، معدن و تجارت با رئیس سابق سازمان گسترش و نوسازی صنایع پیرامون انتخاب اعضای هیات مدیره شرکت‌های خودروسازی بوده است. اختلافی که با وجود تنگناهای متعدد بر سر فعالیت خودروسازان و قطعه‌سازان مشکلات این بخش را پیچیده‌تر خواهد کرد لذا رئیس جدید باید با
اتخاذ تصمیم‌های موثر مسیر ناهموار صنعت خودروسازی را هموار کرده و در عین حال سایر وظایف محوله نظیر توازن صنعتی در کشور و ارتقای توان رقابت صنایع برای افزایش حضور در بازارهای جهانی را پیگیری کند.
دیدگاه تان را بنویسید