تاریخ انتشار:
پایتخت‌های ایران در دوران باستان
دوران باستان حدود ۱۵۰۰ سال(هزاره قبل از میلاد تا ظهور اسلام) را شامل می‌شود و محدوده جغرافیایی وسیعی را در بر می‌گیرد که از یک طرف شهرهای آسیای میانه در سمت شرق، و از طرف دیگر، کرانه‌های دجله و فرات در سمت غرب را شامل می‌شود.
دوران باستان حدود 1500 سال (هزاره قبل از میلاد تا ظهور اسلام) را شامل می‌شود و محدوده جغرافیایی وسیعی را در بر می‌گیرد که از یک طرف شهرهای آسیای میانه در سمت شرق، و از طرف دیگر، کرانه‌های دجله و فرات در سمت غرب را شامل می‌شود.
در این دوره، که از مهمترین دوره‌های سیاسی کشور کهنسال ایران است، شهرهای متعددی با ویژگی‌های مختلف به مرکزیت درآمده یا به پایتختی ایران انتخاب شده‌اند. بقایای شهرهایی نظیر مرو، نسا، صد دروازه، اصطخر، مدائن، تخت سلیمان، نیشابور و امثال آنها، که حاصل کاوش‌های باستان‌شناختی سال‌های اخیر و همچنین تحقیقات به جای مانده از مورخین است، حکایت از عظمت و شکوه این شهرها در آن روزگاران دارد. مرز سیاسی ایران از دوران باستان تا دوران معاصر دستخوش تغییرات زیادی بوده و عمدتاً نیز محدود شده است، همچنین با توجه به اینکه سلسله‌ها و حکومت‌های مختلف، پایتخت‌های متفاوتی داشته‌اند، پایتخت‌های باستانی در قالب حکومت‌های ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
دیدگاه تان را بنویسید