گاوها نیز به سرنوشت ماهی‌ها دچار می‌شوند؟
لیلا حاتمی در جشنواره کن داوری می‌کند
نام «چانگ هانگ‌وان» هفته گذشته در بسیاری از رسانه‌های دنیا منتشر شد. در ایران خودمان نیز بسیاری از روزنامه‌ها، مجلات و سایت‌ها به این نام اشاره کردند و اقدام روزهای اخیرش را مورد توجه قرار دادند
نام «چانگ هانگ‌وان» هفته گذشته در بسیاری از رسانه‌های دنیا منتشر شد. در ایران خودمان نیز بسیاری از روزنامه‌ها، مجلات و سایت‌ها به این نام اشاره کردند و اقدام روزهای اخیرش را مورد توجه قرار دادند. اقدامی که متاسفانه و شاید هم خوشبختانه اصولاً در قاموس مدیران این مرز و بوم جایی نداشته است. شاید همین امر هم سبب شده باشد وقتی خبر اقدام «چانگ هانگ‌وان» در رسانه‌ها منتشر شد، بسیاری از مردم ما تصور کنند که جناب چانگ از مریخ به زمین آمده است. «چانگ هانگ‌وان» نام نخست‌وزیر پیشین کره جنوبی است. از قرار معلوم دو هفته پیش یک کشتی تفریحی که حامل بیش از 300 شهروند کره‌ای بود، در آب‌های این کشور غرق می‌شود. با اهمال خدمه و کاپیتان اکثر مسافران کشتی غرق می‌شوند. توجه کنید نه کشتی متعلق به دولت بود و نه خدمه و کاپیتان کارمند دولت. با این حال نخست‌وزیر کره ضمن پذیرش مسوولیت این فاجعه برای تسلی خاطر بازماندگان کشتی غرق شده، از سمت خود کناره‌گیری کرد. اینجا اصلاً قصد مقایسه نداریم. مسوولان ما شیفته خدمت‌اند و در اتفاقات تلخی که اتفاقاً در حوزه مسوولیت‌شان رخ می‌دهد هم برای اینکه کار خلق‌الله ثانیه‌ای عقب نیفتد حاضر به
استعفا نیستند. اصولاً در رویدادهای تلخ ایران همه مقصرند جز مسوولان مربوطه. مثلاً در ماجرای مرگ دو زن کارگر در اثر آتش‌سوزی خیابان جمهوری از نردبان گرفته تا خود مرحومه‌های مغفوره مقصر بودند، در نتیجه مسوولان رده بالای شهرداری حتی یک لحظه به فکر کناره‌گیری نیفتادند. یکی از این عزیزان هم اعلام کرد مشیت الهی مرگ این دو کارگر در آن روز بوده است. در هفته گذشته هم حادثه‌ای در شهر رخ داد که چندین خانواده پایتخت‌نشین را عزادار کرد. یک اتوبوس اسکانیا در بزرگراه آزادگان به سبب سرعت زیاد در یکی از خروجی‌ها واژگون شد و هشت مسافر را به کام مرگ فرستاد و سایر مسافران را نیز راهی بیمارستان کرد. هنوز خبری از کناره‌گیری هیچ یک از مدیران شهرداری به گوش نمی‌رسد. به گزارش اعتماد در جلسه نهم اردیبهشت‌ماه شورای شهر نیز مسوولان شهرداری تنها به این بسنده کردند که شیشه‌های اتوبوس و گاردریل غیراستاندارد موجب این حادثه شده‌اند. تا به حال از خود پرسیده‌اید که مسوولان اعطای مجوز استفاده از این قبیل اتوبوس‌ها و بهره‌گیری از گاردریل‌های غیراستاندارد، در مقابل این حوادث چه واکنشی از خود نشان می‌دهند. نخست‌وزیر مستعفی کره جنوبی در
استعفای خود تاکید کرده بود، ناله بازماندگان کشتی غرق‌شده خواب را از چشمانم ربوده است. با توجه به خدمت‌رسانی گسترده مسوولان شهری، احتمالاً این عزیزان به سبب فعالیت شدید روزانه شب‌ها شام نخورده به خواب می‌روند، با این حال شاید روح متوفیان این قبیل فجایع در رویاهای آنان مجال ملاقات با این عزیزان را بیابد، امید که در خواب حداقل از آنان حلالیت بجویند! عصر ایران در گزارشی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد:
«...استعفا نشانه ضعف نیست بلکه نشان‌دهنده احترامی است که یک مدیر به افکار عمومی می‌گذارد. در کشور ما اینکه جمع بسیاری از مردم که احساسات آنها بارها جریحه‌دار شده از یک مسوول بخواهند که استعفا دهد، گناهی نابخشودنی نیست... هنوز هم دیر نشده، برای تصحیح امور و التیام رنج‌ها و زخم‌های جامعه مسوولیت پذیرفته و استعفا بدهید.» در این اوضاع اما بعضی نمایندگان مجلس با دوری جستن از مسائل حاشیه‌ای به نظر می‌رسد مصمم هستند که با عمق بیشتری به مسائل نگریسته و تلاش دارند به هر قیمت که شده مشکلات کشور را با غور در دریای معضلات به طرفه‌العینی برطرف کنند. به طور مثال یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در هفته گذشته به این کشف بزرگ نائل آمده است که هر خانواده ایرانی می‌تواند شش فرزند داشته باشد. «سیامک مره‌صدق» نماینده کلیمیان در مجلس با اشاره به اینکه کاهش سن ازدواج یکی از راهکارهای افزایش رشد جمعیت است، به ایسنا گفت: «اگر ازدواج به موقع و حداقل در سن 18سالگی صورت گیرد و نیز فاصله‌گذاری‌های دقیق بهداشتی میان فرزندان از یک تا دو سال باشد، یک خانواده به راحتی امکان داشتن شش فرزند را خواهد داشت.»
27 هزار گاو در خطر مرگ
در روزهای ابتدایی اردیبهشت‌ماه رسانه‌ها از بروز فاجعه زیست‌محیطی بزرگی بیخ گوش پایتخت خبر دادند. عکس‌های این فاجعه زیست‌محیطی با حیرت کاربران در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شد و برخی رسانه‌ها نیز به آن پرداختند. طبق اخبار رسانه‌ها در سد فشافوئیه استان تهران بیش از دو میلیون قطعه ماهی در کمتر از دو روز مرده بودند. فرهیختگان در هفته پیش گزارشی از این فاجعه تهیه کرد و از تهدیدهای جدید این فاجعه پرده برداشت. این روزنامه به نقل از مسوولان محلی خبر داد کاهش ورود آب و در نتیجه افزایش مواد مغذی که باعث رشد پلانکتون‌ها شده و همچنین شکوفایی سریع جلبکی و آزاد کردن مقدار زیادی دی‌اکسیدکربن توسط جلبک‌ها که کمبود اکسیژن آب را منجر شده بود باعث مرگ بیش از دو میلیون قطعه ماهی در دریاچه سد فشافوئیه واقع در جاده قدیم قم، 45 کیلومتری پایتخت شده است. با این حال کسی از خود نمی‌پرسد که چرا و در دو روز متوالی به ناگاه اکسیژن برای همه ماهی‌های سد تمام شده و آنان همگی با هم مرده‌اند. این روزنامه در بخش دیگری از گزارش خود می‌نویسد: «و از نگهبانی مجتمع دامداری «دام‌گستر» که عبور کنی، یک کیلومتری راه هست تا به دریاچه سد
برسی، از چند متری نرسیده به دریاچه سد بوی تعفن لاشه ماهی‌های مرده به مشام می‌رسد. نزدیک‌تر که شوی ماهی‌های کوچک و بزرگ بی‌شماری را می‌بینی که جسدشان روی آب آمده، برخی‌ها تازه دارند جان می‌دهند، در همان لحظه که تو آنجا ایستاده‌ای. جسد عده‌ای نیز توسط کارگران روی هم تلنبار و تا تدفین، خوراک مگس‌ها هستند. مگس‌ها آنقدر زیادند که بعضی از ماهی‌ها سیاه به نظر می‌رسند.... در روزهای اول جسد ماهی‌ها کل دریاچه را پر کرده بود، اما این روزها تعداد کمتر شده است. در آن روزها کارگران زیادی برای جمع‌آوری لاشه‌ها به کمک آمدند اما از بوی تعفن دیگر پیدایشان نشد. حالا مجبور شده‌ایم کارگر از شمال بیاوریم.» او در ادامه اضافه می‌کند که هر روز صبح تعداد ماهی‌هایی که روی آب می‌آیند، افزایش پیدا می‌کند... از آنجا که حجم آب امسال به دلیل اختصاص ندادن حقابه سد توسط کانال شهید نواب صفوی کم شده و تعداد ماهی‌ها زیاد است، ماهی‌ها بر اثر کمبود اکسیژن خفه می‌شوند و می‌میرند. اما اتفاق مهم دیگر درباره گاوهای این منطقه است. گاوهایی که اگر چاره‌ای برای آنها اندیشیده نشود، به سرنوشت ماهی‌های فشافوئیه دچار می‌شوند. طبق این گزارش دامداران شهر
تهران در دهه 60 تجمیع و در مکان کنونی ساماندهی شدند. با همکاری سازمان دامپروری و اداره کل کشاورزی، سد فشافوئیه و کانال شهید نواب صفوی برای انتقال آب رودخانه کن به این سد و به‌منظور تامین آب مصرفی دامداری‌ها ساخته شد که سد در سال 1368 تکمیل شد و به بهره‌برداری رسید و در همان زمان دکتر کلانتری، وزیر وقت جهاد کشاورزی برابر تبصره یک ماده 21 حقابه‌ای را نیز به دامداران تفویض کرد که از طریق کانال شهید نواب صفوی تامین می‌شد. در حال حاضر مسوولیت این کانال را یکی از شرکت‌های تعاونی منطقه بر عهده دارد که امسال به تعهد خود عمل نکرده و حقابه دریاچه را نداده است و به این ترتیب گاوها نیز با بحران آب روبه‌رو هستند. در این منطقه 227 واحد دامداری با چیزی حدود 27 هزار راس گاو وجود دارد که بزرگ‌ترین مجتمع تولیدکننده شیر و گوشت کشور به شمار می‌رود. این مجتمع در روز 450 تن شیر تولید می‌کند و به کارخانه‌های تولید شیر کشور می‌دهد و سالانه نیز بالغ بر هشت هزار تن گوشت از این مجتمع راهی بازارهای مصرف کشور می‌شود. یکی از دامداران با اظهار نگرانی از آینده گاوهای این مجتمع می‌گوید: «ما دو ماه پیش فریاد زدیم که ماهی‌ها در خطر هستند
ولی گوش نکردند، الان هم فریاد می‌زنیم که اگر حقابه سد داده نشود، دو ماه دیگر شاهد مرگ‌ومیر گاوهایی هستیم که 50 سال زحمت کشیده شده تا اصلاح نژاد شده و به اینجا رسیده‌اند.» قابل توجه خوانندگان گرامی تاکنون هیچ یک از مقامات مسوول در مواجهه با این بحران بزرگ استعفا که پیشکش! عذرخواهی هم نکرده‌اند.
لیلا حاتمی در جشنواره کن داوری می‌کند
اگر بخواهیم از اخبار ناراحت‌کننده هفته بگذریم، می‌توانیم به خبر مهم و امیدبخش سینمای ایران توجه کنیم. اعتماد در میانه هفته گذشته با انتشار عکس لیلا حاتمی بازیگر ایرانی خبر داد: «..لیلا حاتمی به عنوان یکی از داوران بخش مسابقه اصلی شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن معرفی شد. برگزارکنندگان جشنواره کن روز گذشته در فاصله دو هفته به آغاز جشنواره کن اسامی داوران بخش مسابقه اصلی را اعلام کردند. جین کمپیون، فیلمساز 59ساله نیوزیلندی ریاست داوران این بخش را برعهده دارد. کارول بوکوئه، بازیگر و مدل فرانسوی که سابقه همکاری با فیلمسازانی چون لوئیس بونوئل و برتران بلیه را دارد، سوفیا کوپولا کارگردان، فیلمنامه‌نویس و بازیگر آمریکایی که سال گذشته بخش نوعی نگاه با فیلم «حلقه بلینگ» به کارگردانی او آغاز شد، لیلا حاتمی بازیگر ایرانی و جئون دو-یئون بازیگر اهل کره جنوبی و برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن در سال 2007، چهار داور زن این بخش هستند که کمپیون را همراهی می‌کنند.» ان‌شاءالله در روزهای آینده دوستان نشریات افراطی تلاش نکنند نیمه پنهان گردانندگان حتماً صهیونیست!، فراماسونر و... شایسته خیلی کلمات بد! دیگر این جشنواره را
منتشر کنند و بگذارند نماینده ایران با خیال راحت به داوری آثار این جشنواره جهانی بپردازد.
نرگس آبیار پشت در بسته دانشگاه شاهد
هر دم از این باغ بری می‌رسد. در هفته گذشته برخی رسانه‌ها خبر دادند که مراسم اکران فیلم شیار 143 در دانشگاه شاهد بدون حضور کارگردان آن به‌رغم دعوت قبلی انجام شد. طبق برنامه قرار بود با حضور کارگردان فیلم شیار 143 اکران شود؛ اما نکته قابل توجه ممانعت حراست دانشگاه شاهد از ورود نرگس آبیار به دلیل عدم استفاده از چادر بود! به گزارش انتخاب دانشگاه شاهد که زیر‌مجموعه بنیاد شهید محسوب می‌شود، در آیین‌نامه خود استفاده از چادر را برای همه بانوان الزامی اعلام کرده است و در نتیجه اثر شیار 143 اجازه ورود به دانشگاه را یافت اما خالق اثر اجازه نشستن در کنار سایر دانشجویان دانشگاه را نیافت. هرچند طبق آموزه‌های اسلام حجاب ضروری است، اما استفاده از چادر تنها راه انجام این دستور نیست. در پی این حادثه جمعی از دانشجویان دانشگاه «شاهد» خطاب به نرگس آبیار کارگردان «شیار 143» نامه سرگشاده‌ای نوشتند. به گزارش ایسنا در بخشی از این نامه آمده است: «... از شما عذرخواهیم و در مقابل‌تان کاری جز عذرخواهی از ما برنمی‌آید. این اولین بارمان نیست که سرمان به خاطرشان پایین می‌افتد. سرمان مقابل شما پایین است، اما همچنان مقابل بی‌اخلاقی و
بی‌حرمتی ایستاده‌ایم»
دیدگاه تان را بنویسید