گردش مالی حیات وحش

تقریباً هیچ داده رسمی متقنی از گردش مالی قاچاق حیات ‌وحش وجود ندارد چراکه در وهله اول خود قاچاق، در شمار اقتصاد سیاه قرار می‌گیرد و در وهله بعدی، حتی در صنعت حیوانات خانگی نیز آمارها، متقن نیستند. نوع و دامنه جغرافیایی قاچاق حیات وحش همچنان بسیار زیاد است. تحلیل‌های موجود نشان می‌دهد که مقیاس کلی قاچاق حیات وحش همچنان قابل توجه است. تجارت غیرقانونی در ۱۶۲ کشور و منطقه در طول سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که تقریباً چهار هزار گونه گیاهی و جانوری که ۳۲۵۰ مورد از آنها در ضمایم CITES (کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض خطر انقراض) فهرست شده‌اند، به شکل قاچاق خرید و فروش می‌شوند. این کشفیات شامل ۱۳ میلیون مورد گزارش‌شده با بیش از 16 هزار تن است. این تجارت غیرقانونی به طیف گسترده‌ای از بخش‌های مصرف نهایی از‌جمله غذا، دارو، نگهداری حیوانات و گیاهان زنده و کالاهای «لوکس» مربوط است. البته سطوح واقعی قاچاق حیات وحش بسیار بیشتر از کشفیات ثبت شده است. برای اولین‌بار در سال ۲۰۲۴، UNODC  شاخصی را برای تخمین قاچاق گونه‌های محافظت‌شده گیاهی و جانوری تحت چهارچوب اهداف توسعه پایدار (SDGs) ایجاد کرده است. تخمین اولیه از روند این شاخص برای سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که در سطح جهانی، تجارت غیرقانونی حیات وحش کشف‌شده به عنوان نسبتی از کل تجارت حیات وحش (قانونی و غیرقانونی) از سال ۲۰۱۷ به بعد افزایش یافته است. بر اساس نتایج بررسی بازوی پژوهشی مجلس، مهم‌ترین دلایل قاچاق حیات وحش در ایران عبارت‌اند از نیاز مالی، بیکاری، سرگرمی و لذت‌جویی، اظهار تفاخر و تمکن مالی، دلالی حیوانات زنده و محصولات حیات وحش، باورهای خرافی و ناآگاهی از عواقب قاچاق حیات وحش.