جامعه سلامت

وضعیت روانی یک جامعه با شاخص‌هایی مانند نگرش مثبت، وضعیت فیزیکی فعال، خواب کافی، کمک به دیگران، رژیم غذایی مناسب و... تعریف می‌شود. این شاخص‌ها را سازمان جهانی بهداشت تعریف کرده است. اگر این شاخص‌ها رعایت شود می‌توان گفت جامعه وضعیت روانی خوبی دارد. یا به اصطلاح جامعه سلامت است. برخی تحلیلگران جامعه معتقد هستند؛ «هرچه سلامت روانی اجتماعی افراد یک جامعه بهتر باشد افراد می‌توانند در برابر سختی‌ها مقاومت بیشتری از خود نشان دهند. پس سلامت روانی اجتماعی مولفه تاب‌آوری اجتماعی نیز است که با همدیگر ارتباط مستقیم و تنگاتنگی دارند».

به نظر می‌رسد شاخص مقابل این شاخص‌های زندگی‌بخش، افزایش تعدد مشکلات روانی و بعضاً خودکشی است که نشان می‌دهد حال یک جامعه ممکن است خوش نباشد. بر پایه آمارها روزانه بیش از ۱۳ نفر در ایران خودکشی می‌کنند. بیشتر خودکشی‌ها در میان افراد ۱۵ تا ۳۵ساله روی می‌دهد. به‌طور متوسط از هر ۱۰۰ هزار تن ایرانی، ۱۲۵ نفر اقدام به خودکشی می‌کنند که از این تعداد شش نفر جان خود را از دست می‌دهند. حدود ۶۰ درصد از کسانی که خودکشی کرده‌اند، هنگام اقدام به خودکشی، افسردگی داشته‌اند. پیمایش‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد که حدود ۳۰ درصد از مردم دچار نوعی از اختلالات روانی هستند. خودکشی رابطه مستقیمی با اختلال روانی دارد.  با هر مرگ ناشی از خودکشی در میان بازماندگان و کسانی که در معرض خبر خودکشی قرار می‌گیرند، ۱۳۵ تا ۱۸۰ نفر تحت تاثیر مشکلات روان‌شناختی قرار می‌گیرند.